Wikipedia

Komisja Heraldyczna

Komisja Heraldyczna − organ opiniodawczo-doradczy ministra właściwego do spraw administracji publicznej do spraw związanych z heraldyką, weksylologią oraz falerystyką, powoływana na podstawie ustawy z 29 grudnia 1998[1], która zmieniła m.in. ustawę o odznakach i mundurach z 21 grudnia 1978[2].

Komisja Heraldyczna
Ilustracja
Budynek Administracji Państwowej
przy ul. Domaniewskiej
Państwo

 Polska

Data utworzenia

1999

Przewodniczący

Paweł Dudziński

Zastępca przewodniczącego

Jan Wroniszewski

Adres
ul. Domaniewska 36/38
02-672 Warszawa
brak współrzędnych
Strona internetowa

OpisEdytuj

Komisja Heraldyczna początkowo podlegała ministrowi spraw wewnętrznych i administracji[3], po reformie z 2011 ministrowi cyfryzacji[4], a od 2012 ponownie ministrowi spraw wewnętrznych i administracji[5].

Na członków komisji powoływane są w szczególności osoby wyróżniające się wysokim poziomem wiedzy z zakresu heraldyki i weksylologii, przedstawiciele organizacji, których statutowe cele związane są z heraldyką i weksylologią oraz przedstawiciele jednostek samorządu terytorialnego.

W skład Komisji wchodzi:

  • 5 osób wskazanych przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego;
  • 5 osób wskazanych przez Komisję Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego;
  • 3 osoby wskazane przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej.

Komisja składa się z przewodniczącego, jego zastępcy, sekretarza i dziesięciu członków[3][5]. Członkowie komisji zostali powołani po raz pierwszy rozporządzeniem ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 stycznia 2000. Pierwszym przewodniczącym mianowany został Stefan Krzysztof Kuczyński, który stanowisko piastował w latach 2000-2007[6], a w związku z jego absencją od 2007 zadania przewodniczącego przejął dotychczasowy zastępca Henryk Seroka [7][8]. Od 2008 funkcję przewodniczącego komisji sprawuje Paweł Dudziński[9].

KompetencjeEdytuj

Komisja doradza i opiniuje szczególnie w zakresie:

  • opiniowania wzorów herbów, flag i innych symboli jednostek samorządu terytorialnego
  • opiniowania i przygotowania projektów wzorcowych aktów prawnych związanych z ustanawianiem insygniów władzy państwowej, herbów, flag, emblematów i innych znaków i symboli związanych z heraldyką i weksylologią
  • udzielania konsultacji władzom i organom administracji publicznej w dziedzinie właściwego używania insygniów władzy państwowej, herbów, flag, emblematów i innych znaków i symboli związanych z heraldyką i weksylologią[10].

W toku prac komisji wypracowane zostały szczegółowe zalecenia dotyczące:

  • zasady tworzenia herbów, flag, sztandarów i pieczęci jednostek samorządu terytorialnego w Polsce
  • zasady ustanawiania wyróżnień przez samorządy (odznak honorowych, medali honorowych)
  • zasady sporządzania łańcuchów samorządowych[11].

SkładEdytuj

Aktualny skład[12]Edytuj

  1. Paweł Dudziński – przewodniczący (wskazany przez MKiDN)
  2. Jan Wroniszewski – zastępca przewodniczącego (wskazany przez KWRiST)
  3. Grzegorz Latos – sekretarz (wskazany przez MSWiA)
  4. Marek Adamczewski – członek (wskazany przez MKiDN)
  5. Tadeusz Sobieszek – członek (wskazany przez KWRiST)
  6. Tadeusz Jeziorowski – członek (wskazany przez KWRiST)
  7. Wojciech Tutak † – członek / wakat 2022 (wskazany przez MSWiA)
  8. Michał Karalus – członek / wakat 2020 (wskazany przez KWRiST)
  9. Robert Szydlik – członek (wskazany przez MSWiA)
  10. Henryk Seroka – członek (wskazany przez MKiDN)
  11. Sławomir Górzyński – członek (wskazany przez MKiDN)
  12. Piotr Gołdyn – członek (wskazany przez KWRiST)
  13. Wojciech Fałkowski – członek (wskazany przez MKiDN)

Zmiany składu 2000-2021Edytuj

Pierwszy skład 2000 r.[6]Edytuj

  1. Stefan Kuczyński — przewodniczący
  2. Zenon Piech — zastępca przewodniczącego
  3. Adam Misiuwaniec — sekretarz
  4. Marceli Antoniewicz — członek
  5. Jan Kazimierz Czubak — członek
  6. Tadeusz Jeziorowski — członek
  7. Adam Koperkiewicz — członek
  8. Maciej Korkuć — członek
  9. Jerzy Kukliński — członek
  10. Andrzej Przedpełski — członek
  11. Henryk Seroka — członek
  12. Adam Sosnowski — członek
  13. Alfred Znamierowski — członek

Zmiana składu 2001 r.[13]Edytuj

  1. Stefan Kuczyński — przewodniczący
  2. Zenon Piech — zastępca przewodniczącego
  3. Adam Misiuwaniec — sekretarz
  4. Marceli Antoniewicz — członek
  5. Jan Kazimierz Czubak — członek
  6. Tadeusz Jeziorowski — członek
  7. Dariusz Woźnicki — członek
  8. Maciej Korkuć — członek
  9. Jerzy Kukliński — członek
  10. Andrzej Przedpełski — członek
  11. Henryk Seroka — członek
  12. Adam Sosnowski — członek
  13. Alfred Znamierowski — członek

Zmiana składu 2002 r.[14]Edytuj

  1. Stefan Kuczyński — przewodniczący
  2. Henryk Seroka — zastępca przewodniczącego
  3. Adam Misiuwaniec — sekretarz
  4. Marceli Antoniewicz — członek
  5. Tadeusz Sobieszek — członek
  6. Tadeusz Jeziorowski — członek
  7. Dariusz Woźnicki — członek
  8. Maciej Korkuć — członek
  9. Jerzy Kukliński — członek
  10. Andrzej Przedpełski — członek
  11. Jan Wroniszewski — członek
  12. Urszula Zgorzelska — członek
  13. Alfred Znamierowski — członek

Zmiana składu 2004 r.[15]Edytuj

  1. Stefan Kuczyński — przewodniczący
  2. Henryk Seroka — zastępca przewodniczącego
  3. Grzegorz Latos — sekretarz
  4. Marceli Antoniewicz — członek
  5. Tadeusz Sobieszek — członek
  6. Tadeusz Jeziorowski — członek
  7. Dariusz Woźnicki — członek
  8. Maciej Korkuć — członek
  9. Jerzy Kukliński — członek
  10. Marek Makowski — członek
  11. Jan Wroniszewski — członek
  12. Urszula Zgorzelska — członek
  13. Alfred Znamierowski — członek

Zmiana składu 2008 r.[16]Edytuj

  1. Paweł Dudziński — przewodniczący
  2. Jan Wroniszewski — zastępca przewodniczącego
  3. Grzegorz Latos — sekretarz
  4. Marceli Antoniewicz — członek
  5. Tadeusz Sobieszek — członek
  6. Tadeusz Jeziorowski — członek
  7. Dariusz Woźnicki — członek
  8. Maciej Korkuć — członek
  9. Piotr Dymmel — członek
  10. Marek Makowski — członek
  11. Henryk Seroka — członek
  12. Urszula Zgorzelska — członek
  13. Alfred Znamierowski — członek

Zmiana składu 2010 r.[17]Edytuj

  1. Paweł Dudziński — przewodniczący
  2. Jan Wroniszewski — zastępca przewodniczącego
  3. Grzegorz Latos — sekretarz
  4. Marceli Antoniewicz — członek
  5. Tadeusz Sobieszek — członek
  6. Tadeusz Jeziorowski — członek
  7. Wojciech Tutak — członek
  8. Maciej Korkuć — członek
  9. Piotr Dymmel — członek
  10. Marek Makowski — członek
  11. Przemysław Mrozowski
  12. Piotr Gołdyn — członek
  13. Alfred Znamierowski — członek

Zmiana składu 2015 r.[18]Edytuj

  1. Paweł Dudziński — przewodniczący
  2. Jan Wroniszewski — zastępca przewodniczącego
  3. Grzegorz Latos — sekretarz
  4. Marek Adamczewski – członek
  5. Tadeusz Sobieszek — członek
  6. Tadeusz Jeziorowski — członek
  7. Wojciech Tutak — członek
  8. Michał Karalus – członek
  9. Piotr Dymmel — członek
  10. Henryk Seroka – członek
  11. Przemysław Mrozowski
  12. Piotr Gołdyn — członek
  13. Alfred Znamierowski — członek

Zmiana składu 2016 r.[19]Edytuj

  1. Paweł Dudziński — przewodniczący
  2. Jan Wroniszewski — zastępca przewodniczącego
  3. Grzegorz Latos — sekretarz
  4. Marek Adamczewski – członek
  5. Tadeusz Sobieszek — członek
  6. Tadeusz Jeziorowski — członek
  7. Wojciech Tutak — członek
  8. Michał Karalus – członek
  9. Robert Szydlik – członek
  10. Henryk Seroka – członek
  11. Przemysław Mrozowski
  12. Piotr Gołdyn — członek
  13. Alfred Znamierowski — członek

Zmiana składu 2021 r.[20]Edytuj

  1. Paweł Dudziński — przewodniczący
  2. Jan Wroniszewski — zastępca przewodniczącego
  3. Grzegorz Latos — sekretarz
  4. Marek Adamczewski – członek
  5. Tadeusz Sobieszek — członek
  6. Tadeusz Jeziorowski — członek
  7. Wojciech Tutak — członek
  8. Michał Karalus – członek
  9. Robert Szydlik – członek
  10. Henryk Seroka – członek
  11. Sławomir Górzyński – członek
  12. Piotr Gołdyn — członek
  13. Wojciech Fałkowski – członek

KontrowersjeEdytuj

W roku 2014 do Ministra Administracji i Cyfryzacji skierowany został list członków Zespołu Nauk Pomocniczych Historii i Edytorstwa przy Komitecie Nauk Historycznych PAN w sprawie nieprawidłowości w działalności Komisji Heraldycznej. Podniesione w piśmie zarzuty dotyczyły braku przejrzystości oraz obiektywizmu praktyk i procedur. Wskazano na zaistnienie konfliktu interesów w sytuacji projektowania symboli przez członków, pełniących jednocześnie funkcję ich opiniowania. W szczególności dotyczyło to osoby przewodniczącego Komisji Heraldycznej oraz jednego z członków. Wnioskowano o rekonstrukcję Komisji dla odzyskania przez nią opinii instytucji obiektywnej i wiarygodnej. Pismo podpisało 15 naukowców skupionych przy ZNPHiE[21].

W odpowiedzi udzielonej przez Ministerstwo w marcu 2015 roku stwierdzono, „że przepisy prawa dotyczące Komisji Heraldycznej nie zawierają zakazu projektowania przez członków Komisji symboli jednostek samorządowych”, ich zaangażowanie w projektowanie wynika stąd, że „środowisko osób zajmujących się naukowo heraldyką i weksylologią jest w Polsce niezmiernie wąskie”, a gwarancją obiektywności ocen Komisji ma być „nakaz wyłączenia się autorów projektów symboli samorządowych […] z omawiania projektu, jak i głosowania nad uchwałą w jego sprawie”[22].

Minister Administracji i Cyfryzacji zwrócił się do Komisji Heraldycznej z wnioskiem o podjęcie uchwały sankcjonującej jednoznaczny nakaz wyłączenia się autorów projektów z udziału w pracach Komisji Heraldycznej. Uchwała przyjęta została przez Komisję Heraldyczną na posiedzeniu 13 marca 2015 r.[23] Zawieszenie działalności projektowej zadeklarował Paweł Dudziński[24]. Z projektowania nie zrezygnowali Piotr Gołdyn[25][26][27], Henryk Seroka[28][29][30][31], Tadeusz Sobieszek[32][33], Robert Szydlik[34][35], Wojciech Tutak[36][37] i Alfred Znamierowski[38][39].

W styczniu 2022 r. dr hab. Marek Adamczewski, na wykładzie naukowym zorganizowanym przez poznański oddział Polskiego Towarzystwa Heraldycznego,[40] przedstawił próbę podsumowania ponad 20 lat procedowania Komisji Heraldycznej.[41] W ramach dwugłosu swoje krytyczne stanowisko zaprezentował Aleksander Bąk, którego konkluzją były trzy postulaty: natychmiastowa dymisja Przewodniczącego Komisji Heraldycznej, odwołanie grona członków „projektujących” oraz objęcie Komisji Heraldycznej nadzorem sanacyjnym. Jako uzasadnienie wskazał m.in. uznaniowość oraz brak bezstronności i transparentności w opiniowaniu, przekraczanie kompetencji delegowanych ustawą przez wydawanie opinii na podstawie negatywnej oceny formy plastycznej, wprowadzanie w obieg prawny symboli noszących znamiona plagiatu, konflikt interesów z uwagi na sprawowanie funkcji członków Komisji Heraldycznej przez osoby jednocześnie projektujące symbole samorządowe oraz je opiniujące, a przede wszystkim piastowanie funkcji Przewodniczącego Komisji Heraldycznej przez osobę obciążoną zarzutem plagiatu.[42]

Zarzut plagiatu stanowił podstawę podjęcia przez Radę Dyscypliny Historia Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w dniu 12 listopada 2019 r. uchwały o odmowie nadania Pawłowi Dudzińskiemu stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk humanistycznych, w dyscyplinie historia.[43] 31 maja 2021 roku Prezydium Rady Doskonałości Naukowej jednogłośnie podjęło decyzję o utrzymaniu uchwały w mocy .[44]

Z uwagi na brak formalno-prawnych działań wobec Przewodniczącego Komisji Heraldycznej ze strony uprawnionych organów administracji państwowej portal jakiznaktwoj.pl uruchomił w październiku 2022 r. Licznik ks. Dudzińskiego.[45] Licznik ma odliczać dni od daty roztrzygnięcia Prezydium Rady Doskonałości Naukowej do dnia, w którym ks. dr Paweł Dudziński przestanie pełnić funkcję Przewodniczącego Komisji Heraldycznej. Na podstawie treści pozyskanych z portalu jakiznaktwoj.pl dziennik Rzeczpospolita opublikował 12 grudnia 2022 r. artykuł informujący, iż „najważniejszym ciałem zajmującym się heraldyką kieruje osoba, której dwukrotnie nie udało się uzyskać habilitacji z powodu oskarżeń o plagiat”.[46]

W grudniu 2022 roku prof. dr hab. Piotr Gliński Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego wystąpił do Mariusza Kamińskiego Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z wnioskiem o odwołanie dra Pawła Dudzińskiego ze składu Komisji Heraldycznej. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że „podejrzenie popełnienia plagiatu jest zarzutem, który godzi w dobre imię Komisji i utrudnia wypełnianie przez nią ustawowych zadań”.[47]

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Art. 5 ustawy z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa (Dz.U. z 1998 r. nr 162, poz. 1126)
  2. ↑ Art. 2a ust. 5 ustawy z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz.U. z 2016 r. poz. 38)
  3. ↑ a b Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie Komisji Heraldycznej (Dz.U. z 2013 r. poz. 723)
  4. ↑ Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Administracji i Cyfryzacji (Dz.U. z 2011 r. nr 248, poz. 1479)
  5. ↑ a b Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 marca 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie Komisji Heraldycznej (Dz.U. z 2012 r. poz. 398)
  6. ↑ a b Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 stycznia 2000 r. w sprawie powołania Komisji Heraldycznej (Dz.U. z 2000 r. nr 6, poz. 83)
  7. ↑ Art. 5 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Komisji Heraldycznej (Dz.U. 1999 nr 70 poz. 779)
  8. ↑ Paweł Dudziński: Herb miasta Kolbuszowej. Przyczynek do prac Komisji Heraldycznej przy MASWiA, [w:] „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego”, T. IX (XX) (2010), ISSN 1230-803X, s. 123.
  9. ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 października 2008 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie powołania Komisji Heraldycznej (Dz.U. z 2008 r. nr 195, poz. 1210)
  10. ↑ Komisja Heraldyczna (strona archiwalna). msw.gov.pl
  11. ↑ Co warto wiedzieć o tworzeniu symboli jednostek samorządu terytorialnego w Polsce. mswia.gov.pl
  12. ↑ Szczegółowa informacja o członkach Komisji Heraldycznej — Informacja publiczna z dn. 18 listopada 2022 r., Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Departament Bezpieczeństwa DBI-WODO-0667-2-195/2022
  13. ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 listopada 2001 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie powołania Komisji Heraldycznej (Dz.U. 2001 nr 134 poz. 1513)
  14. ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 września 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie powołania Komisji Heraldycznej (Dz.U. 2002 nr 166 poz. 1368)
  15. ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2004 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie powołania Komisji Heraldycznej (Dz.U. 2004 nr 144 poz. 1528)
  16. ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 października 2008 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie powołania Komisji Heraldycznej (Dz.U. 2008 nr 195 poz. 1210)
  17. ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 lipca 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie powołania Komisji Heraldycznej (Dz.U. 2010 nr 134 poz. 901)
  18. ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 sierpnia 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie powołania Komisji Heraldycznej (Dz.U. 2015 poz. 1384)
  19. ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 marca 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie powołania Komisji Heraldycznej (Dz.U. 2016 poz. 403)
  20. ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 września 2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie powołania Komisji Heraldycznej (Dz.U. 2021 poz. 1846)
  21. ↑ Pismo Przewodniczącego Zespołu Nauk Pomocniczych Historii i Edytorstwa przy Komitecie Nauk Historycznych PAN do Ministra Administracji i Cyfryzacji z dn. 4 grudnia 2014 r., [w:] „Studia Źródłoznawcze. Commentationes” 2015, Tom 53, cejsh.icn.edu.pl
  22. ↑ Zenon Piech: Sprawozdanie z powołania oraz pierwszego roku działalności Zespołu Nauk Pomocniczych Historii i Edytorstwa przy Komitecie Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk, Zenon Piech, [w:] „Studia Źródłoznawcze. Commentationes” 2015, Tom 53, cejsh.icn.edu.pl
  23. ↑ Pismo Podsekretarza stanu Marka Wójcika w Ministerstwie Administracji i Cyfryzacji z dn. 31 marca 2015 r. (DAP-WZPK.75.34.2015), [w:] „Studia Źródłoznawcze. Commentationes” 2015, Tom 53, http://cejsh.icm.edu.pl
  24. ↑ „Standardy wypracowane przez moich poprzedników wprawdzie przewidują aktywność członków Komisji w zakresie projektowania symboliki samorządowej, niemniej aby zakończyć pasmo bezpodstawnych pomówień ze strony przedstawicieli środowiska naukowego, zawiesiłem działalność na tym polu. Rezygnując z tej aktywności, niestety utraciłem możliwość pogłębiania wiedzy o realiach współcześnie kreowanej heraldyki, zmieniających się oczekiwaniach samorządów i lokalnych społeczności, warunkach przeprowadzania kwerend będących podstawą merytoryczną uzasadnienia, a także zdolność weryfikowania argumentów przytaczanych przez projektantów.” — Paweł Dudziński: Autoreferat, Postępowanie habilitacyjne w dziedzinie nauk humanistycznych w dyscyplinie: historia, Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów, 2016, ck.gov.pl
  25. ↑ Władysławów: W herbie gminy zagości złoty lew, 7 października 2019 r., iturek.net
  26. ↑ Wybór najkorzystniejszej oferty, Zapytanie ofertowe pn.: Opracowanie dokumentacji oraz symboli Gminy Radziejowice, Gmina Radziejowice 3 marca 2020 r.
  27. ↑ Uchwała Nr 282/22 Rady Gminy Władysławów z dnia 29 listopada 2022 r. w sprawie ustanowienia herbu, flagi, flagi stolikowej, banneru, sztandaru, pieczęci i łańcuchów oraz zasad ich używania, Dziennik Urzędowy Województwa Wielkopolskiego (Dz. Urz. Woj. 2022.9201)
  28. ↑ Uchwała nr 23-1557/O/2020 Komisji Heraldycznej z 12 marca 2020 r. w sprawie projektów herbu, flagi, sztandaru, pieczęci, łańcuchów oraz Odznaki Honorowej Gminy Tyrawa Wołoska, (Dz. Urz. Woj. 2020.3434)
  29. ↑ Henryk Seroka, Herb Gminy Tyrawa Wołoska w świetle miejscowej tradycji historycznej i zasad heraldyki – uzasadnienie projektu herbu z opisem projektów flagi, pieczęci, sztandaru, insygniów oraz Odznaki Honorowej, [w:] Flaga, Biuletyn Polskiego Towarzystwa Weksylologicznego Nr 25 (53) kwiecień-czerwiec 2021, weksylologia.pl
  30. ↑ Uchwała Nr LV/481/23 Rady Miejskiej w Janowie Lubelskim z dnia 20 stycznia 2023 r. w sprawie symboli Gminy Janów Lubelski oraz zasad ich stosowania, umjanowlubelski.bip.lubelskie.pl
  31. ↑ Nowy herb i symbole gminy Janów Lubelski, Polskie Radio Lublin, 23 stycznia 2023 [dostęp 2023-02-04] (pol.).
  32. ↑ Uchwała Nr XX/151/21 Rady Gminy Jarczów z dnia 30 kwietnia 2021 roku w sprawie ustanowienia symboli Gminy i zasad ich używania (Dz. Urz. Woj. Lub. 2021.2158)
  33. ↑ Jarczów ma herb! (TYLKO W GAZECIE), Kronika Tygodnia, 12 maja 2021 [dostęp 2023-02-04] (pol.).
  34. ↑ Uchwała nr 49-2060/O/2021 Komisji Heraldycznej z dnia 2 lipca 2021 r.w sprawie projektów herbu. flagi, flagi stolikowej, banneru, sztandaru i pieczęci gminy Łyse
  35. ↑ Projekt herbu Gminy Łyse uzyskał pozytywną opinię Komisji Heraldycznej, Oficjalny Serwis Internetowy Gminy Łyse, 17 sierpnia 2021 r., gminalyse.pl
  36. ↑ Wojciech Tutak, Heraldyka gminy i miasta Tykocin. Ekspertyza historyczno-geograficzno-heraldyczna, 2019, Załącznik Nr 9 do uchwały Nr XXI/128/2020 Rady Miejskiej w Tykocinie z dnia 6 marca 2020 r., Dziennik Urzędowy Województwa Podlaskiego, edziennik.bialystok.uw.gov.pl
  37. ↑ Kogut będzie bardziej dostojny i zgodny z zasadami heraldyki. Kurów zmienia herb, tm/gp, 11 kwietnia 2021, tvn24.pl
  38. ↑ Uchwała nr 56-1045/O/2019 Komisji Heraldycznej z dnia 26 lipca 2019 r.w sprawie projektów herbu oraz łańcuchów miasta Suwałki
  39. ↑ Stanowisko ws. nowego herbu Suwałk, Urząd Miejski w Suwałkach, 2 grudnia 2019, um.suwalki.pl
  40. ↑ „Komisja Heraldyczna (2000-2021). Spełniona nadzieja, czy stracona szansa” — wykład naukowy w formule on-line dr. hab. Marka Adamczewskiego, prof. UŁ (Instytut Historii Uniwersytetu Łódzkiego), Polskie Towarzystwo Heraldyczne Oddział w Poznaniu, 27 stycznia 2022 r., sigillarium.pl
  41. ↑ Marek Adamczewski, Komisja Heraldyczna (2000-2021). Spełniona nadzieja czy stracona szansa, Polskie Towarzystwo Heraldyczne Oddział w Poznaniu, 27 stycznia 2022 r., jakiznaktwoj.pl
  42. ↑ Aleksander Bąk, Między młotem a kowadłem, czyli głos projektanta w sprawie postępków Komisji Heraldycznej, Polskie Towarzystwo Heraldyczne Oddział w Poznaniu, 27 stycznia 2022 r., jakiznaktwoj.pl
  43. ↑ Uchwała nr 9-2019/2020 z dnia 21 stycznia 2020 r. w sprawie wyrażenia negatywnej opinii dotyczącej odwołania dra Pawła Dudzińskiego od Uchwały nr 4-2019/2020 Rady Dyscypliny Historia z dnia 12 listopada 2019 r. w sprawie odmowy nadania stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk humanistycznych w dyscyplinie historia, wnh.umk.pk.
  44. ↑ Podjęcie decyzji w przedmiocie rozpatrzenia odwołania dr. Pawła Dudzińskiego od uchwały odmawiającej nadania stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk humanistycznych, w dyscyplinie historia — Informacje o rozstrzygnięciach podjętych przez Prezydium Rady Doskonałości Naukowej, rdn.gov.pl
  45. ↑ Licznik Dudzinskiego, www.jakiznaktwoj.pl [dostęp 2023-02-04] (pol.).
  46. ↑ Plagiatowa afera w MSWiA. Teksty z Wykopu w rozprawie habilitacyjnej, Rzeczpospolita [dostęp 2023-02-04] (pol.).
  47. ↑ Wniosek Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego o odwołanie ks. dra Pawła Dudzińskiego ze składu członków Komisji Heraldycznej z dnia 29 grudnia 2022 r. (DDK-WPP.004.2.2022.KR), jakiznaktwoj.pl

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Komisja_Heraldyczna&oldid=69946282”