Kongregacja do Spraw Polskich
Kongregacja do Spraw Polskich – kongregacja Stolicy Apostolskiej powołana w połowie 1767 roku przez papieża Klemensa XIII w związku z zagrożeniem praw Kościoła katolickiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów za panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego po zawiązaniu wspieranych przez Imperium Rosyjskie konfederacji: radomskiej, słuckiej i toruńskiej.
W skład kongregacji wchodzili kardynałowie: kardynał sekretarz stanu Luigi Maria Torregiani, Carlo Rezzonico, Fabrizio Serbelloni, Girolamo Spinola, Giovanni Francesco Stoppani, Giuseppe Maria Castelli, Nicolò Maria Antonelli, Pamphilii, Brandelli, Veltroni, abp Georgios Lascaris, abp Giuseppe Garampi.
Bibliografia edytuj
- Wojciech Kęder, Kryzys wokół sprawy dysydenckiej a sprawa suwerenności Rzeczypospolitej w latach 1764–1767, w: Rzeczpospolita wielu wyznań, Kraków 2004, s. 371–372.