Koniecmosty
Koniecmosty – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Wiślica[5][6].
| wieś | |
 Kaplica z figurą św. Jana Nepomucena w centrum wsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
28-160[4] |
| Tablice rejestracyjne |
TBU |
| SIMC |
0277210[5] |
Położenie na mapie gminy Wiślica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu buskiego  | |
 50°20′22″N 20°39′36″E/50,339444 20,660000[1]
| |
Przez wieś przechodzi 
zielony szlak turystyczny z Wiślicy do Grochowisk. Miejscowość znajduje się na odnowionej trasie Małopolskiej Drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca, która to jest odzwierciedleniem dawnej średniowiecznej drogi do Santiago de Compostela.
Historia edytuj
W XIX w. wieś i folwark w gminie Winiary Wiślickie i parafii Stary Korczyn. Była połączona z Wiślicą groblą o długości pół wiorsty. Groblę tę według podania miał zbudować Twardowski. W 1827 było tutaj 27 domów i 155 mieszkańców[7].
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Koniecmosty. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Zabytki edytuj
- Budynek stacyjny, drewniany (po 1918), wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.83 z 20.02.1995) jako część Jędrzejowskiej Kolei Dojazdowej[8].
- Kapliczka św. Jana Nepumucena z XVIII w.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 57057
- ↑ Wieś Koniecmosty w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-02-22], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 495 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880-1885, Tom IV, str 330.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 5 [dostęp 2015-10-12].
Linki zewnętrzne edytuj
- Koniecmosty, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 330.