Konin Żagański
Konin Żagański (przed 1945 niem. Kunau) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żagańskim, w gminie Iłowa, w północnej części Borów Dolnośląskich.
| wieś | |
 Kościół pw. św. Bartłomieja w Koninie Żagańskim | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
642[2] |
| Strefa numeracyjna |
68 |
| Kod pocztowy |
68-120, 68-121[3] |
| Tablice rejestracyjne |
FZG |
| SIMC |
0909733 |
Położenie na mapie gminy Iłowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu żagańskiego  | |
 51°32′45″N 15°12′04″E/51,545833 15,201111[1]
| |
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Konin Żagański. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Jest to największa wieś tej gminy, liczy 730 mieszkańców[4]. Na terenie wsi znajduje się szkoła podstawowa, przedszkole oraz jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.
Historia edytuj
Na początku II wojny światowej (od 26 sierpnia 1939 do kwietnia 1940) w Koninie istniał dulag (od niem. Durchganglager) obóz przejściowy dla jeńców wojennych, wchodzący w skład kompleksu hitlerowskich obozów jenieckich w okolicy Żagania. Nosił on różne nazwy - począwszy od Dulag Halbau/Kunau, przez Dulag A i Dulag C, po Dulag VIII C. Podlegał on, jak i pozostałe obozy (Stalag VIII C Sagan, Stalag VIII E Neuhammer i Stalag 308 Neuhammer) VIII Okręgowi Wojskowemu Wehrmachtu z siedzibą we Wrocławiu. Powstał z przeznaczeniem dla wziętych do niewoli podczas wojny obronnej 1939 roku polskich podoficerów i żołnierzy szeregowych. Dulag był typowym obozem przejściowym - nie posiadał żadnych stałych urządzeń, a jeńcy spali w namiotach. Na początku 1940 roku został zlikwidowany, a 6 tys. jego jeńców przeniesiono do Stalagu VIII A Görlitz oraz Stalagu VIII C Sagan.
Zabytki edytuj
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:
- kościół filialny pod wezwaniem św. Bartłomieja, z XVI wieku, XVII wieku. Prawdopodobnie pierwsza drewniana budowla sakralna istniała już w XIII w. W 1505 wybudowano kościół murowany z kamienia i rudy darniowej, ceglaną wieżę dobudowano w latach 1594-1595. W latach 20. XVII w. budowlę powiększono, w 1624 powstał późnorenesansowy portal wejściowy do kaplicy. Wystrój świątyni kościoła renesansowy i barokowy, najcenniejszy jest zdekompletowany późnogotycki tryptyk[6].
Kościoły i związki wyznaniowe edytuj
- Kościół rzymskokatolicki
- kościół pw. św. Bartłomieja, w stylu gotyckim, zbudowany w 1505 r., filia parafii pw. św. Michała Archanioła w Witoszynie
- inne:
- Świecki Ruch Misyjny „Epifania” - zbór w Koninie Żagańskim.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 57110
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 508 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Dane demograficzne i statystyczne
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 117. [dostęp 2013-03-04].
- ↑ Waldemar Bena opis do mapy "Bory Dolnośląskie, Przemkowski Park Krajobrazowy" Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2004 ISBN 83-88049-83-6