Koniowate
Koniowate[3] (Equidae) − rodzina ssaków z podrzędu koniokształtnych (Hippomorpha) w obrębie rzędu nieparzystokopytnych (Perissodactyla).
| ||
| Equidae[1] | ||
| J.E. Gray, 1821[2] | ||
| Okres istnienia: plejstocen–holocen | ||
 Przedstawiciel rodziny – zebra stepowa (Equus quagga) | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | nieparzystokopytne | |
| Podrząd | koniokształtne | |
| Rodzina | koniowate | |
| Typ nomenklatoryczny | ||
|
Equus Linnaeus, 1758 | ||
| Rodzaje | ||
|
zobacz opis w tekście | ||
Wszystkie koniowate są dużymi zwierzętami o krótkiej sierści, mają grzywę i ogon pokryty całkowicie bądź częściowo długimi włosami; nogi zakończone przekształconym III palcem, osłoniętym kopytem. U samic występuje para sutków położonych na podbrzuszu. Są roślinożerne, żywią się głównie trawą.
Największe osobniki osiągają do 3 m długości ciała, przy wysokości w kłębie do 180 cm. Maksymalna masa ciała sięga 1200 kg (konie rasy shire). Dziko żyjące koniowate osiągają przeciętnie 200–450 kg.
Pojawiły się w plejstocenie, w Ameryce Północnej, skąd rozprzestrzeniły się na tereny Eurazji i Afryki. Zasiedlają obszary trawiaste. Obecnie większość koniowatych żyje w Afryce, a nieliczne gatunki − w Azji. W Europie wymarłe w stanie dzikim.
Koniowate żyją w małych grupach rodzinnych lub większych stadach. Odpoczywają, stojąc lub leżąc. Samica (klacz) rodzi zwykle jedno młode. Samiec to ogier (kastrowany zaś – wałach). U kilku gatunków stwierdzono terytorializm.
Koniowate są rezerwuarami i nosicielami bakterii chorobotwórczych np.:
- Clostridium tetani − laseczka tężca
- Clostridium perfringens − laseczka zgorzeli gazowej
- Clostridium botulinium − laseczka jadu kiełbasianego
SystematykaEdytuj
Do rodziny należy jeden występujący współcześnie rodzaj[4][3]:
oraz szereg rodzajów wymarłych[5]:
- Duchesnehippus O.L. Peterson, 1932
- Eohippus Marsh, 1876
- Epihippus Marsh, 1878
- Erihippus Bai, Wang & Meng, 2018
- Gobihippus Dashzeveg, 1979
- Hipphaplus Ameghino, 1882
- Hypohippidium Fernandez de Alvarez, 1957
- Lophiopus Ellenberger, 1980
- Minippus Froehlich, 2002
- Orohippus Marsh, 1872
- Plesiohipparion Marsh, 1872
- Pliolophus Owen, 1858
- Protorohippus Wortman, 1896
- Sifrhippus Froehlich, 2002
- Sivalhippus Lydekker, 1877
- Xenicohippus Bown & Kihm, 1981
PrzypisyEdytuj
- ↑ Equidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ J.E. Gray. On the Natural Arrangment of Vertebrose Animals. „The London Medical Repository”. 15, s. 307, 1821 (ang.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 165–166. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
- ↑ C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 384–386. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.)
- ↑ Family Equidae Gray 1821 (horse) (ang.). Fossilworks. [dostęp 2021-05-14].
BibliografiaEdytuj
- H. Komosińska & E. Podsiadło: Ssaki kopytne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.