Konon (strateg)
Konon (gr. Κόνων, Kónōn) (ur. przed 444 p.n.e., zm. ok. 390 p.n.e.[1]) – wódz ateński, jeden z dowódców floty perskiej w bitwie pod Knidos[2].
 Wizerunek Konona z Promptuarii Iconum Insigniorum | |
| Data i miejsce urodzenia |
przed 444 p.n.e. |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
ok. 390 p.n.e. |
| Stanowisko |
wódz ateński |
BiografiaEdytuj
Wojna peloponeskaEdytuj
Od 414 p.n.e. był naczelnym dowódcą floty ateńskiej[2]. W 406 p.n.e. został pokonany przez flotę spartańską i zablokowany w Mitylenie[1]. Uratowało go po zwycięstwo Aten pod Arginusami w sierpniu 406 p.n.e. W 405 p.n.e. dowodził flotą pod Ajgospotamoj, która została rozbita przez Spartan[2]. Po przegranej bitwie schronił się na Cyprze[1] na dworze króla Euagorasa, gdzie zajął się organizacją floty perskiej.
Wojna korynckaEdytuj
Od 395 p.n.e. brał udział w wojnie korynckiej[2]. Pod dowództwem jego i Farnabazosa II flota perska składająca się głównie z okrętów cypryjskich, fenickich i rodyjskich pokonała w sierpniu 394 p.n.e. flotę spartańską (lacedemońską) u przylądka Knidos w Azji Mniejszej[1]. Zwycięstwo to pozwoliło uwolnić się wielu miastom–państwom spod hegemonii Sparty, w tym Atenom.
Dalsze losyEdytuj
W 394 p.n.e. za dostarczone przez niego pieniądze perskie odbudowano Długie Mury w Atenach[2], które zostały zniszczone przez Spartan podczas wojny peloponeskiej, oraz fortyfikacje najważniejszego ateńskiego portu Pireusu[1]. Do ojczystych Aten powrócił w roku 393 p.n.e., gdzie był witany z wielkimi honorami i obsypywany zaszczytami. Po 393 p.n.e. został aresztowany przez Persów podczas ateńskiej misji dyplomatycznej na dworze perskim, w trakcie której miał przeciwdziałać intrygom ze strony Sparty[1].
Zmarł najprawdopodobniej na Cyprze[1].
PrzypisyEdytuj
BibliografiaEdytuj
- Wielka Historia Świata. Praca zbiorowa pod redakcja Aleksandra Krawczuka. T. 3: Świat okresu cywilizacji klasycznych. Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 145. ISBN 83-85719-84-9.
- Conon (ang.). Encyclopædia Britannica. [dostęp 2020-09-30].