Wikipedia

Konrad Bukowiecki

polski lekkoatleta, kulomiot

Konrad Bukowiecki (ur. 17 marca 1997 w Szczytnie) – polski lekkoatleta, specjalizujący się w pchnięciu kulą oraz rzucie dyskiem.

Konrad Bukowiecki
Ilustracja
Konrad Bukowiecki (2017)
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1997
Olsztyn

Obywatelstwo

polskie

Wzrost

191 cm

Informacje klubowe
Klub

AZS UWM Olsztyn (od 2018) PKS Gwardia Szczytno (od 2009)

Trener

Ireneusz Bukowiecki

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Europy
srebro Berlin 2018 pchnięcie kulą
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Belgrad 2017 pchnięcie kulą
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
złoto Bydgoszcz 2017 pchnięcie kulą
złoto Gävle 2019 pchnięcie kulą
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Eugene 2014 pchnięcie kulą
Uniwersjada
złoto Neapol 2019 pchnięcie kulą
złoto Chengdu 2021 pchnięcie kulą
srebro Tajpej 2017 pchnięcie kulą
Igrzyska olimpijskie młodzieży
złoto Nankin 2014 pchnięcie kulą
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto Eskilstuna 2015 pchnięcie kulą
Światowe wojskowe igrzyska sportowe
srebro Wuhan 2019 pchnięcie kulą
Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera sportowa edytuj

W 2013 zajął w pchnięciu kulą piąte miejsce podczas mistrzostw świata juniorów młodszych[1] oraz zdobył złoto w pchnięciu kulą[2] i srebro w rzucie dyskiem[3] olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy. W lipcu 2014 roku został w Eugene mistrzem świata juniorów[4], a w sierpniu tego roku zdobył złoto igrzysk olimpijskich młodzieży.

W marcu 2015 roku podczas seniorskich halowych mistrzostw Europy w Pradze zajął szóste miejsce w pchnięciu kulą[5]. W lipcu 2015 roku został mistrzem Europy juniorów podczas zawodów rozgrywanych w szwedzkiej Eskilstunie, bijąc rekord mistrzostw oraz rekord Polski do lat 20, wynikiem 22,62 m[6]. W lipcu 2016 roku w Bydgoszczy został ponownie mistrzem świata juniorów, ustanawiając rekord świata do lat 20 wynikiem 23,34[7]. Stracił tytuł mistrzowski za wykrycie w jego organizmie higenaminy[8]. Na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro zakwalifikował się do finału, w którym nie zaliczył żadnego ważnego pchnięcia. Uczestnik halowych mistrzostw Europy w Belgradzie (2017), w których wywalczył mistrzostwo. 13 lipca tegoż roku, podczas eliminacji do konkursu finałowego młodzieżowych mistrzostw Europy w Bydgoszczy wynikiem 21,26 m ustanowił rekord czempionatu[9], natomiast w trakcie rozgrywanego dzień później finału poprawił rezultat z eliminacji o 33 cm. Ósmy zawodnik światowego czempionatu z Londynu oraz srebrny medalista uniwersjady z Tajpej (2017).

W 2018 zajął 8. miejsce na halowych mistrzostwach świata w Birmingham[10] oraz zdobył srebrny medal (za Michałem Haratykiem) na mistrzostwach Europy w Berlinie[11].

Odpadł w kwalifikacjach halowych mistrzostw Europy w 2019 w Glasgow[12]. Zwyciężył na uniwersjadzie w 2019 w Neapolu[13] i na młodzieżowych mistrzostwach Europy w tym samym roku w Gävle[14].

Medalista mistrzostw Polski młodzików (także w rzucie dyskiem), kadetów oraz juniorów, rekordzista Polski w juniorskich kategoriach wiekowych. Złoty (2017), srebrny (2016, 2018, 2019, 2020) i brązowy (2015, 2021) medalista halowych mistrzostw kraju w kategorii seniorów. Złoty (2016, 2019), srebrny (2017, 2018) i brązowy (2015, 2020) medalista mistrzostw kraju na stadionie.

Trenuje go ojciec – Ireneusz, w przeszłości wieloboista[15].

W 2016 otrzymał Bislett Medal przyznawany za najlepsze występy na Bislett Stadion[16].

Jest żołnierzem Sił Zbrojnych RP[17].

Życiową partnerką sportowca jest Natalia Kaczmarek[18].

Osiągnięcia edytuj

Rok Impreza Miejsce Konkurencja Lokata Wynik
2013 Mistrzostwa świata juniorów młodszych   Donieck pchnięcie kulą (5 kg) 5. miejsce 20,10
Olimpijski festiwal młodzieży Europy   Utrecht rzut dyskiem (1,5 kg)   2. miejsce 58,35
pchnięcie kulą (5 kg)   1. miejsce 21,41
2014 Kwalifikacje Europy do igrzysk olimpijskich młodzieży   Baku rzut dyskiem (1,5 kg) el. – 19. miejsce 48,54
pchnięcie kulą (5 kg) 1. miejsce 23,13
Mistrzostwa świata juniorów   Eugene pchnięcie kulą (6 kg)   1. miejsce 22,06
rzut dyskiem (1,75 kg) el. – 25. miejsce 52,92
Igrzyska olimpijskie młodzieży   Nankin pchnięcie kulą (5 kg)   1. miejsce 23,17
2015 Halowe mistrzostwa Europy   Praga pchnięcie kulą 6. miejsce 20,46
Mistrzostwa Europy juniorów   Eskilstuna pchnięcie kulą (6 kg)   1. miejsce 22,62
Mistrzostwa świata   Pekin pchnięcie kulą el. – NM
2016 Halowe mistrzostwa świata   Portland pchnięcie kulą 4. miejsce 20,53
Mistrzostwa Europy   Amsterdam pchnięcie kulą 4. miejsce 20,58
Mistrzostwa świata juniorów   Bydgoszcz pchnięcie kulą (6 kg) DQ DQ (23,34)
rzut dyskiem (1,75 kg) DQ DQ (59,71)
Igrzyska olimpijskie   Rio de Janeiro pchnięcie kulą – NM
2017 Halowe mistrzostwa Europy   Belgrad pchnięcie kulą   1. miejsce 21,97
Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Lille pchnięcie kulą 3. miejsce 20,83
Młodzieżowe mistrzostwa Europy   Bydgoszcz pchnięcie kulą   1. miejsce 21,59
Mistrzostwa świata   Londyn pchnięcie kulą 8. miejsce 20,89
Uniwersjada   Tajpej pchnięcie kulą   2. miejsce 20,16
2018 Halowe mistrzostwa świata   Birmingham pchnięcie kulą 8. miejsce 20,99
Mistrzostwa Europy   Berlin pchnięcie kulą   2. miejsce 21,66
2019 Halowe mistrzostwa Europy   Glasgow pchnięcie kulą el. – 11. miejsce 20,18
Uniwersjada   Neapol pchnięcie kulą   1. miejsce 21,54
Młodzieżowe mistrzostwa Europy   Gävle pchnięcie kulą   1. miejsce 21,51
Mecz Europa – USA   Mińsk pchnięcie kulą 2. miejsce 21,92
Mistrzostwa świata   Doha pchnięcie kulą 6. miejsce 21,46
Światowe wojskowe igrzyska sportowe   Wuhan pchnięcie kulą   2. miejsce 21,84
2021 Igrzyska olimpijskie   Tokio pchnięcie kulą el. – 23. miejsce 20,01
2022 Halowe mistrzostwa świata   Belgrad pchnięcie kulą 10. miejsce 20,79
Mistrzostwa świata   Eugene pchnięcie kulą el. – 13. miejsce 20,24
Mistrzostwa Europy   Monachium pchnięcie kulą 6. miejsce 20,74
2023 Uniwersjada   Chengdu pchnięcie kulą   1. miejsce 20,23
Mistrzostwa świata   Budapeszt pchnięcie kulą el. – 28. miejsce 19,21

Rekordy życiowe edytuj

  • Pchnięcie kulą (stadion, 7,26 kg) – 22,25 (14 września 2019, Chorzów); 2. wynik w historii polskiej lekkoatletyki na stadionie; oficjalny rekord Europy U-23 na stadionie, 9 czerwca 2016 w Oslo ustanowił wynikiem 21,14 nieoficjalny absolutny rekord świata juniorów
  • Pchnięcie kulą (hala, 7,26 kg) – 22,00 (15 lutego 2018, Toruń); halowy rekord Polski, rekord Europy do lat 23, 26 lutego 2016 w Madrycie ustanowił aktualny rekord Europy juniorów – 20,61
  • Pchnięcie kulą (6 kg) – 22,94 (1 maja 2016, Bojanowo); 19 lipca 2016 w Bydgoszczy rezultatem 23,34 pchnął dalej od rekordu świata juniorów, jednakże wynik nie został ratyfikowany (anulowanie wyniku Polaka)[8], 24 lipca 2014 ustanowił wynikiem 22,06 nieoficjalny rekord Europy juniorów młodszych
  • Pchnięcie kulą (hala, 6 kg) – 22,96 (29 grudnia 2016, Spała) halowy rekord świata juniorów, 19 stycznia 2014 w Spale ustanowił wynikiem 20,22 nieoficjalny halowy rekord świata juniorów młodszych[19]
  • Pchnięcie kulą (stadion, 5 kg) – 23,17 (24 sierpnia 2014, Nankin)
  • Pchnięcie kulą (hala, 5 kg) – 24,24 (30 grudnia 2014, Spała) nieoficjalny halowy rekord świata juniorów młodszych[20][21]
  • Rzut dyskiem (1 kg) – 64,49 (21 września 2012, Ostrołęka) były rekord Polski młodzików
  • Rzut dyskiem (1,5 kg) – 66,52 (15 września 2014, Warszawa) rekord Polski juniorów młodszych
  • Rzut dyskiem (2 kg) – 58,42 (2 lipca 2017, Suwałki)

Przypisy edytuj

  1. ↑ 8. Mistrzostwa Świata Juniorów Młodszych (U18) [online], pzla.pl [dostęp 2023-11-23] (ang.).
  2. ↑ Janusz Rozum, Złoto Bukowieckiego w EYOF w Utrechcie [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-11-13] (pol.).
  3. ↑ Maciej Jałoszyński, EYOF: dwa medale Polaków w Utrechcie [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-11-13] (pol.).
  4. ↑ Maciej Jałoszyński, MŚJ Eugene 2014: 22.06 i Bukowiecki deklasuje rywali [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2014-07-05] (pol.).
  5. ↑ European Athletics Indoor Championships Prague, Czech Republic 2015, Shot Put Men – Final Results. european-athletics.org. [dostęp 2015-03-08]. (ang.).
  6. ↑ Konrad Bukowiecki zdeklasował rywali w pchnięciu kulą. interia.pl. [dostęp 2015-07-15]. (pol.).
  7. ↑ MŚ U20: 23.34 genialny rekord globu Bukowieckiego!!! [online], www.pzla.pl, 19 lipca 2016 [dostęp 2016-07-20].
  8. ↑ a b Lekkoatletyka - Konrad Bukowiecki zdyskwalifikowany na... 5 dni, „Przegląd Sportowy”, 26 kwietnia 2017 [dostęp 2018-07-10] (pol.).
  9. ↑ ME U23: Bukowiecki deklasuje już w eliminacjach. pzla.pl, 2017-07-13. [dostęp 2017-07-13].
  10. ↑ IAAF World Indoor Championships Birmingham, GREAT BRITAIN & N.I. 01 MAR 2018 – 04 MAR 2018 4x400 Shot Put Men – Final [online], iaaf.org [dostęp 2019-07-14] (ang.).
  11. ↑ European Athletics Championships – Berlin 2018 [online], European Athletics [dostęp 2019-07-14] (ang.).
  12. ↑ European Indoor Athletics Championships – Glasgow 2019 [online], European Athletics [dostęp 2019-07-14] (ang.).
  13. ↑ Summer Universiade 2019 Results, Men's Shot Put – Final [online], results.universiade2019napoli.it [dostęp 2019-07-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-09] (ang.).
  14. ↑ European Athletics U23 Championships – Gävle 2019, Shot Put Men [online], European Athletics [dostęp 2019-07-14] (ang.).
  15. ↑ Maciej Jałoszyński, Świetny wynik Konrada Bukowieckiego [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-07-09] (pol.).
  16. ↑ Bislettmedaljen/The Bislett Medal [online], oslo.diamondleague.com [dostęp 2019-10-04] (ang.).
  17. ↑ „Operacja Wuhan”: Lekka atletyka. polska-zbrojna.pl, 15 października 2019. [dostęp 2019-10-16].
  18. ↑ Konrad Bukowiecki. olympics.com. [dostęp 2021-08-08]. (ang.).
  19. ↑ SP6 – HOMMES [online], AthleRecords [dostęp 2014-01-20] (fr.).
  20. ↑ Imponujące 24.24 Bukowieckiego w Spale [online], pzla.pl [dostęp 2014-12-30] (pol.).
  21. ↑ SP5 – HOMMES [online], AthleRecords [dostęp 2014-01-06] (fr.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Konrad_Bukowiecki&oldid=73419061”