Konstal PN
 |
Ten artykuł od 2016-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Konstal WPK i PN[1] – przegubowy tramwaj powstały poprzez połączenie wagonów N i ND ze względu na małą pojemność dotychczasowo produkowanych pojazdów. Przebudową pojazdów zajmowały się głównie warsztaty zakładów komunikacji miejskiej.
 Warszawski wagon PN nr 0-611 (w tle, po prawej) | |
| Dane ogólne | |
| Kraj produkcji | |
|---|---|
| Miejsce produkcji | |
| Lata produkcji |
1962–1963 |
| Dane techniczne | |
| Liczba członów |
3 |
| Długość |
21 390 mm |
| Szerokość |
2195 mm |
| Wysokość |
3300 mm |
| Masa |
26 000 kg |
| Rozstaw wózków |
1000/1435 mm |
| Moc silników |
2 × 60 kW |
| Typ silników |
LT-31 |
| Prędkość maksymalna |
55 km/h |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc siedzących |
36 |
| Liczba miejsc ogółem |
172 |
| Wysokość podłogi |
765/945 mm |
Historia edytuj
Chorzowskie warsztaty zbudowały 7 pojazdów WPK w latach 1962 i 1963. Pozostałe 4 powstały w fabryce Konstal.
W Warszawie zbudowano 11 pojazdów PN, co oznaczało Przegubowy Normalizowany. Warszawskie wagony PN zbudowane w 1963 roku nie były udane, dlatego w II połowie lat 60. po pożarach tych tramwajów skasowano 2 pierwsze egzemplarze. Pozostałych 9 sztuk sprzedano w latach 1969–1970 do Poznania[2], gdzie przyjęto dla nich taką samą nazwę. Służba na poznańskich ulicach jedynie potwierdziła opinię o tej konstrukcji jako o nieudanej i wszystkie egzemplarze zezłomowano w latach 1971 (jeden) oraz 1973[3].
W roku 1962 w Bydgoszczy zmontowano jedyną wersję wąskotorową oznaczoną numerem 75. W 1974 roku w wyniku wypadku wagon ten został skreślony ze stanu taboru liniowego.
Konstrukcja edytuj
Dwa wagony zostały połączone dwoma przegubami, między które wstawiono dodatkowy niewielki segment. Nie opierał się on na szynach, lecz na usztywnionych w pionie przegubach, dzięki czemu umożliwiał swobodę ruchu względem siebie w poziomie obu skrajnych członów, a także zwiększał pojemność tramwaju.
Tramwaj był jednokierunkowy. Zamontowano w nim wiele elementów pochodzących z tramwaju 13N, m.in. miękkie siedzenia zwrócone przodem do kierunku jazdy i harmonijkowe drzwi otwierane automatycznie. WPK miały również ściany pomostów pochodzące od 13N. W większości PN pozostawiono stare czoła. Układy pomocnicze niskiego napięcia czerpały prąd z akumulatorów, bowiem wagon nie miał przetwornicy. Zastosowano nowocześniejszy pulpit, a korbę nastawnika zmieniono na kierownicę samochodową. Pojazd ten miał jednak opinię wadliwego.
Bydgoski pojazd nr 75 uważany był za bardzo udany. Przez wiele lat był jedynym przegubowcem. W przeciwieństwie do warszawskich, 75 posiadał ścianę zwykłego 5N, jednak trochę zaokrągloną.
Dostawy edytuj
| Państwo | Miasto | Typ | Lata dostaw | Liczba | Numery taborowe | |
|---|---|---|---|---|---|---|
 Polska
|
Bydgoszcz | 2PN | 1962 | 1 | 75 | [4] |
| konurbacja górnośląska | WPK | 1962–1963 | 11 | 701–711 | [5] | |
| Warszawa | PN | 1962–1963 | 11 | 0-601–0-611 | [6] | |
| Łączna liczba: | 23 | |||||
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ MKM 101: Wagony typu PN. tramwar.pl. [dostęp 2019-07-04].
- ↑ 3.6 Jeden typ w całym kraju. W: Piotr Dutkiewicz: Tramwaje w Poznaniu. Wyd. I. Poznań: Kolpress, 2005, s. 169. ISBN 83-920784-1-1. Cytat: Oprócz „zwykłych” wagonów generacji N, z Warszawy w latach 1969 - 70 otrzymano dziewięć przegubowców, zbudowanych w 1963 roku […] przez Warsztaty Główne MPK Warszawa. […] Warszawskie przegubowce nie zdążyły wpisać się w poznański krajobraz: już w momencie przybycia do stolicy Wielkopolski były w złym stanie technicznym i bardzo zaniedbane. Pracownicy MPK uczestniczący w przygotowaniu ich do ruchu wspominają, że w gumowych harmonijkach przegubów zgromadzona była warstwa zanieczyszczeń, w której można było znaleźć żyjące pluskwy i karaluchy. Ostatecznie tramwaje zaczęły wozić pasażerów m.in. na liniach 14, 17 i 19, ale pierwszego z nich złomowano już po roku eksploatacji, a pozostałe po maksimum trzech. (pol.).
- ↑ Tabela 14. Przegubowce otrzymane z Warszawy w latach 1969 - 70. W: Piotr Dutkiewicz: Tramwaje w Poznaniu. Wyd. I. Poznań: Kolpress, 2005, s. 170. ISBN 83-920784-1-1. (pol.).
- ↑ Konstal N #75. phototrans.eu. [dostęp 2018-12-22]. (pol.).
- ↑ Konstal WPK. phototrans.eu. [dostęp 2018-12-22]. (pol.).
- ↑ Konstal PN. tramwar.pl. [dostęp 2018-12-22]. (pol.).