Konstanty Górski (pisarz)
Konstanty Maria Górski ps. Spectator (ur. 1862 w Woli Pękoszewskiej koło Skierniewic, zm. 5 marca 1909 w Krakowie) – polski pisarz, krytyk literatury i sztuki, poeta oraz historyk. Badacz literatury XVII I XVIII wieku.
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 1862 Wola Pękoszewska | |
| Data i miejsce śmierci | 5 marca 1909 Kraków | |
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Rakowicki w Krakowie | |
| Zawód, zajęcie | historyk sztuki, Od 1891 kierownik Biblioteki Polskiej w Paryżu, wykładowca dziejów malarstwa Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie | |
| Narodowość | polska | |
| Tytuł naukowy | doktor od 1888 roku. | |
| Edukacja | Studia z zakresu historii sztuki i literatury na Friedrich-Wilhelms-Universität Berlin. W 1888 roku uzyskał doktorat. | |
| Pracodawca | Biblioteka Polska w Paryżu, Szkoła Sztuk Pięknych w Krakowie | |
| ||
 Bożawola | ||
| Rodzina | Górscy | |
| Ojciec | Jan Górski | |
| Matka | Maria Łubieńska | |
| Żona |
Antonina Chłapowska | |
| Dzieci | ||
Spis treści
ŻyciorysEdytuj
Pochodził z rodziny o tradycjach patriotycznych, będąc wnukiem generała Franciszka Górskiego a synem Jana. Jego bratem był Ludwik Górski zm. 1931, polityk polski. Syn Franciszek Górski był zaś cenionym polskim fizjologiem. Uczył się w Gimnazjum św. Anny, potem zaczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim.[1] Kontynuował naukę studiując historię sztuki i literatury na Friedrich-Wilhelms-Universität Berlin. W 1888 roku uzyskał doktorat. Po 1891 kierownik Biblioteki Polskiej w Paryżu, a także wykładowca dziejów malarstwa w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. W latach 1896-1899 organizował w Paryżu stacje naukowe Akademii Umiejętności. W latach 1890-1894 i 1901-1902 recenzent teatralny „Czasu”. Przyjaciel Henryka Sienkiewicza.
Pochowany został na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu rodzinnym, w kwaterze 25[2][3].
Wywód przodkówEdytuj
| 4. Franciszek Górski | ||||||
| 2. Jan Górski | ||||||
| 5. Teodozja z Krępskich | ||||||
| 1. Konstanty Górski | ||||||
| 6. Seweryn Łubieński | ||||||
| 3. Maria z Łubieńskich | ||||||
| 7. Amelia z Jezierskich | ||||||
TwórczośćEdytuj
Reprezentował poglądy zachowawczo katolickie, pozostając pod wpływem Stanisława Tarnowskiego. Jego poglądy estetyczne kształtowały się pod wpływem Jacoba Burckhardta. Tworzył wiersze, opowiadania i nowele. Jako poeta reprezentował tendencje klasycyzujące – zbiór poezji pt. Wierszem (1883-1893, wyd. 1904). Autor noweli Biblioman nagrodzonej III miejscem na konkursie „Czasu” (1895). Zajmował się krytyką, publikując szereg studiów literackich i artystycznych (w „Bibliotece Warszawskiej” i w „Czasie”). Znawca literatury polskiej XVII i XVIII w. Autor studiów o Janie III Sobieskim w literaturze polskiej XVII w. (1882), o bajkach Krasickiego i zwłaszcza źródłowej pracy o Karpińskim (Pisma literackie 1913). Pisma literackie wydane zostały przez Stanisław Pigonia (1913). Tłumaczył i parafrazował dzieła Horacego, Katullusa, Wergiliusza.
Wybrane praceEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Śp. Konstanty Górski Czas 1909 nr 53 z 6 marca s.2
- ↑ Karolina Grodziska-Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939). Wyd. II. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 109. ISBN 83-08-01428-3.
- ↑ Pogrzeb śp. Konstantego Górskiego Czas nr 54 z 8 marca s.2
BibliografiaEdytuj
- Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)
- Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924-1927)
- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962-1969)
- Krystyna Górska-Gołaska (redaktor): Górscy Herbu Boża Wola – Przodkowie i potomkowie generała Franciszka Górskiego. Poznań: Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, 2000. ISBN 8370632832. ISSN 00794651. (pol.)
- Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska. Wyd. IX - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 429, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13850-9.