Konstantyn II (cesarz rzymski)
cesarz rzymski
 |
Ten artykuł od 2015-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Konstantyn II (ur. styczeń/luty 316[1] w Arles, zm. 340 w Akwilei) – cesarz rzymski w latach 337–340.
| ||||
| ||||
| ||||
| Cesarz rzymski | ||||
| Okres | od 9 września 337 do 9 kwietnia 340 | |||
| Dane biograficzne | ||||
| Dynastia | konstantyjska | |||
| Data i miejsce urodzenia | luty 316 Arles | |||
| Data śmierci | 9 kwietnia 340 | |||
Najstarszy syn Konstantyna I Wielkiego i Fausty. 9 września 337 roku n.e. przybrał tytuł augustus i wraz z braćmi podzielił cesarstwo swojego ojca: przejął Brytanię, Galię i Hiszpanię. Niezadowolony z podziału wyruszył na najmłodszego brata Konstansa. W wojnie o posiadłości terytorialne (Italia i Afryka) jego wojska wpadły w pułapkę, on sam zginął w bitwie pod Akwileją.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Norman Davies, Europa. Rozprawa historyka z historią. Część 3, Otwarte, 25 października 2012, ISBN 978-83-240-2185-7 [dostęp 2018-11-14] (pol.).