Konstytucja Turcji
Konstytucja Turcji – podstawowy akt prawny Turcji, posiadający najwyższą moc prawną w systemie źródeł prawa w tym państwie. Została uchwalona w 1982 roku. Według konstytucji Turcja jest republiką parlamentarną z jednoizbowym parlamentem – Wielkim Zgromadzeniem Narodowym z 550 miejscami. Członkowie parlamentu wyłaniani są w głosowaniu powszechnym przeprowadzanym co pięć lat.
Turcja
Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Turcji Ustrój polityczny
Konstytucja
Władza ustawodawcza
Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
Samorząd terytorialny
Partie polityczne
Wybory
Polityka zagraniczna
|
Głową państwa jest prezydent wybierany w wyborach bezpośrednich na pięcioletnią kadencję[1]. Prezydent powołuje premiera (również ze składu parlamentu) oraz za jego rekomendacją, członków rządu.
W art. 146-153 Konstytucja reguluje status Sądu Konstytucyjnego, określając jego pozycję jako partnera Wielkiego Zgromadzenia Narodowego i władzy wykonawczej[2].
PrzypisyEdytuj
- ↑ W tym trybie jako pierwszy został wybrany Recep Tayyip Erdoğan w 2014 roku. Wcześniej prezydent Turcji wybierany był przez Wielkie Zgromadzenie Narodowe na 7-letnią kadencję.
- ↑ Short history. constitutionalcourt.gov.tr. [dostęp 2016-07-19].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Archiwalna wersja Konstytucji Turcji (ang.). [dostęp 2009-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 kwietnia 2009)]. (strona biura prasowego Premiera Turcji)
- Konstytucja Turcji (ang.). [dostęp 2014-03-02]. (strona Uniwersytetu w Bernie)
- Archiwalna wersja Konstytucji Turcji (tur.). [dostęp 2009-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2009)]. (strona Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji)
- Konstytucja Turcji. - Warszawa, 2013. Biblioteka Sejmowa. (pol.)