Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Sankt Petersburgu

Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Sankt Petersburgu (ros. Генеральное консульство Республики Польша в Санкт–Петербурге) – polska placówka konsularna działająca w tym mieście. Okręg konsularny placówki obejmuje: miasto Sankt Petersburg, obwód leningradzki, obwód pskowski, obwód murmański, obwód archangielski, obwód nowogrodzki, obwód wołogodzki, Republikę Karelii, Republikę Komi, Nieniecki Okręg Autonomiczny.

Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Sankt Petersburgu[1]
Генеральное консульсво РП в Санкт-Петербурге
Logo
Ilustracja
Konsulat Generalny Polski w Petersburgu
Państwo

 Rosja

Data utworzenia

[1918], 1926, 1972

Konsul Generalny

Grzegorz Ślubowski

Adres
ul. 5-ta Sowietskaja 12
191036 Petersburg

ул. 5-я Советская
191036 Санкт-Петербург
Położenie na mapie Petersburga
Mapa konturowa Petersburga, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Sankt Petersburgu”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Sankt Petersburgu”
Ziemia59°56′05,15″N 30°22′12,11″E/59,934764 30,370031
Strona internetowa
b. siedziba Konsulatu RP przy Nabrzeżu Floty Czerwonej, ob. Nabrz. Angielskim (1926–1939)
b. siedziba Konsulatu Generalnego PRL w Leningradzie w hotelu Europejskim przy ul. Michajłowskiej 1 (1972)
b. siedziba Konsulatu Generalnego PRL w Leningradzie przy ul. Rylejewa (1972–1982)

Podział organizacyjny edytuj

  • Konsul Generalny[2]
  • Wydział Ruchu Osobowego, Spraw Prawnych i Opieki Konsularnej
  • Referat ds. Współpracy z Polonią i Polakami za Granicą
  • Wydział Administracyjno-Finansowy
  • Wydział Kultury – Instytut Polski w Sankt Petersburgu

Siedziba edytuj

W 1918 w Petersburgu funkcjonowała Ekspozytura Przedstawicielstwa Rady Regencyjnej Królestwa Polskiego w Moskwie, której zakres kompetencji obejmował m.in. sprawy konsularne.

Konsulat w Petersburgu powołano w 1926 na mocy zawartego w 1921 traktatu ryskiego i nawiązaniu stosunków dyplomatycznych pomiędzy Polską a RFSRR z siedzibą urzędu w pałacu Naryszkinów/Teniszczewych/Czaplic[3] z 1898 (proj. E.A. Sabaniew, C.J. Kraskowskij) przy Nabrzeżu Floty Czerwonej 14 (наб. Красного Флота), obecnie Nabrzeżu Angielskim (Английская наб.), oraz w oficynie przy ul. Czerwonej 13 (Красная ул.), obecnie ul. Galernaya 13 (Галерная ул.), będącym zapleczem noclegowym konsulatu oraz siedzibą Delegacji Polskiej w Mieszanej Polsko–Sowieckiej Komisji Specjalnej (Польская делегация в смешанной польско–советской Специальной комиссии), powołanej w sprawie restytucji dóbr kultury. Przy ul. Czerwonej 15 funkcjonowała Komisja ds. repatriacji (Комиссия по репатриации). Pracę konsulatu przerwał wybuch II wojny światowej.

Po jej zakończeniu w 1972 władze polskie ponownie uruchomiły placówkę konsularną (w randze konsulatu generalnego) w ówczesnym Leningradzie, najpierw w hotelu Europejskim (ob. Belmond Grand Hotel Europe) przy ul. Michajłowskiej 1 (ул. Михайловская), następnie przy Izmajłowskim prospekcie 11 (Измайловский проспект), i w domu Warganowych z 1870 przy ul. Rylejewa 35 (ул. Рылеева) (1973–1982). Współcześnie pod tym adresem mieści się Konsulat Generalny Indii.

Od 1983 konsulat mieści się w pałacu kupca Płatona O. Iwanowa z 1860 (proj. Augusta I. Lange) przy ul. 5–tej Sowieckiej 12 (ул. 5–я Советская).

Wydział Promocji Handlu i Inwestycji (Отдел содействия торговле и инвестициям) zlokalizowano w Centrum Biznesu „Senator” (Бизнес–центр Сенатор) w domu S.J. Bogdanowa z 1894 (proj. P.I. Gilew), przy ul. Żukowskiego 63 (ул. Жуковского д. 63). Zgodnie z Zarządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 13 kwietnia 2017 r. w sprawie likwidacji jednostki budżetowej – Wydział Promocji Handlu i Inwestycji Konsulatu Generalnego RP w Sankt-Petersburgu 24 lipca 2017 r. nastąpiła likwidacja Wydziału[4].

Do 29 marca 1990 z siedzibą na terenie konsulatu funkcjonowała kontrwywiadowcza jednostka operacyjna polskiego MSWGrupa Operacyjna Nr 3 w Leningradzie.

Kierownicy konsulatu edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Obwieszczenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 31 stycznia 2020 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Zagranicznych lub przez niego nadzorowanych (M.P. z 2020 r. poz. 210).
  2. Konsulat [online], sanktpetersburg.msz.gov.pl [dostęp 2020-02-14].
  3. Polski Petersburg [online], www.polskipetersburg.pl [dostęp 2018-09-21].
  4. Miłosz Woźniak, Likwidacja WPHI w Sankt-Petersburgu [online], Portal Promocji Eksportu | POLSKA | Portal Promocji Eksportu [dostęp 2020-02-14] (pol.).
  5. Teczka Stanisława Mońki – Gazeta Petersburska [online], gazetapetersburska.org [dostęp 2018-09-01] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-01] (pol.).

Bibliografia edytuj

  • Rocznik służby zagranicznej RP, MSZ, Warszawa 1938
  • Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918–2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5.
  • Jerzy Koziczyński, Maria Kunkite: Polska misja dyplomatyczna nad Newą 1926–1989, Muzeum Narodowe, Warszawa 2007, s. 169, ISBN 978-83-7100-912-9.
  • Кунките М.И.: По адресам польской консульской миссии в Ленинграде – Петербурге, [w:] История Петербурга. 2008. № 1. s. 66–69
  • Marcin Kruszyński: Ambasada w Moskwie 1921–1939, IPN, Warszawa 2010, s. 366, ISBN 978-83-7629-156-7.
  • Stanisław Karpionok: Teczka Stanisława Mońki, Gazeta Petersburska, 18 grudnia 2016, [w:] [1]

Linki zewnętrzne edytuj