Wikipedia

Kopalnia haloizytu w Duninie

Kopalnia haloizytu w Duninie – jedyna w Polsce kopalnia haloizytu, eksploatująca jedno z największych na świecie złóż tego minerału, zlokalizowana w Duninie (powiat legnicki), na południe od wsi, przy lokalnej drodze w kierunku Święcian, w wąskiej dolinie rzeki Nysy Szalonej blisko jej ujścia do Kaczawy. Nagromadzenie haloizytu koło Dunina ma charakter pokrywy zwietrzelinowej powstałej wskutek chemicznego wietrzenia bazaltów i bazaltowych brekcji bazaltowych. Do wietrzenia tych skał doszło w neogenie[2].

Kopalnia haloizytu w Duninie
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Dunino

Typ budynku

kopalnia odkrywkowa

Inwestor

Kopalnia Haloizytu Sp. z o.o. z siedzibą w Toszku[1]

Położenie na mapie gminy Krotoszyce
Mapa konturowa gminy Krotoszyce, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kopalnia haloizytu w Duninie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kopalnia haloizytu w Duninie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kopalnia haloizytu w Duninie”
Położenie na mapie powiatu legnickiego
Mapa konturowa powiatu legnickiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kopalnia haloizytu w Duninie”
Ziemia51°08′44,0″N 16°04′31,3″E/51,145556 16,075361
Multimedia w Wikimedia Commons

Złoże eksploatowane jest odkrywkowo[3] od 1998[1]. Zasoby haloizytu szacowane są na ponad 10 milionów ton[4]. Występują w nim głównie nanorurki (HNT) oraz nanopłytki (HNP) haloizytowe[5]. Złoże jest jednorodne pod względem składu[6].

Oprócz dunińskiej, istnieją tylko dwie kopalnie tego surowca na świecie (USA i Nowa Zelandia)[7].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b KRS
  2. ↑ agatowcy.com.pl/2018/06/01/haloizyt-i-wstyd-francuza-czyli-atrakcje-dunina-z-kurzym-wampirem-w-tle/
  3. ↑ Polska Niezwykła, Złoże haloizytu
  4. ↑ P. Sakiewicz, R. Nowosielski, W. Pilarczyk, K. Gołombek, M. Lutyński. Selected properties of the halloysite as a component of Geosynthetic Clay Liners (GCL). „Journal of Achivements in Materials and Manufacturing Engineering”. 48 (2), s. 177-191, 2011. 
  5. ↑   P. Sakiewicz, M. Lutyński, J. Sołtys, A. Pytliński. Purification of halloysite by magnetic separation. „Physicochem. Probl. Miner. Process.”. 52 (2), s. 991−1001, 2016. DOI: 10.5277/ppmp160236. 
  6. ↑ Izabella Legocka, Ewa Wierzbicka, Wpływ modyfikowanego haloizytu na strukturę, właściwości cieplne i mechaniczne poliamidu 6, w: Polimery, Instytut Chemii Przemysłowej im. prof. Ignacego Mościckiego, nr 58/2013, s.25
  7. ↑ Ekologia Info, Haloizyt – unikalny minerał w służbie ekologii. [dostęp 2017-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-25)].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kopalnia_haloizytu_w_Duninie&oldid=73167270”