Pomnik Pokoju w Hiroszimie
Pomnik Pokoju[a] albo Kopuła Bomby Atomowej[b] (jap. 原爆ドーム Genbaku Dōmu) – ruiny centrum wystawowego w Hiroszimie zachowane jako pomnik upamiętniający zrzucenie bomb atomowych na Hiroszimę i Nagasaki; stanowi część Parku Pamięci Pokoju w Hiroszimie (jap. 広島平和記念公園, Hiroshima Heiwa Kinen Kōen). W 1996 roku pomnik został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO pod nr. ref. 775[2].
 Pomnik Pokoju od strony południowej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Architekt | |
| Ukończenie budowy |
1915 |
| Zniszczono |
6 sierpnia 1945(dts) |
Położenie na mapie Hiroszimy  | |
Położenie na mapie Japonii  | |
 34°23′44″N 132°27′13″E/34,395556 132,453611
| |
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
 Gmach promocji przemysłu prefektury Hiroszima, październik 1945 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
VI |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Azja i Pacyfik |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
1996 |
Historia edytuj
Budynek zaprojektowany jako centrum wystawowe w celu promocji przemysłu prefektury Hiroszima[3] – przez czeskiego architekta Jana Letzla (1880–1925) – został ukończony w 1915 roku[4]. Pięciopiętrowy secesyjny gmach z charakterystyczną 25-metrową kopułą stanął nad brzegiem rzeki Motoyasu w ruchliwej dzielnicy handlowej[3]. W centrum wystawiano obiekty związane z przemysłem[3], prace rzemieślników z różnych regionów Japonii[4], a także dzieła sztuki[3].
Eksplozja po zrzuceniu bomby atomowej 6 sierpnia 1945 miała miejsce w bezpośredniej bliskości hali. Hipocentrum znajdowało się ok. 150 m od niej[5]. Prawie wszystkie budynki w promieniu dwóch kilometrów od hipocentrum zostały zrównane z ziemią[3]. Centrum to jedyny tak blisko położony budynek, który nie uległ całkowitemu zniszczeniu[6]. Wskutek eksplozji zawaliła się większość ścian, a z kopuły ostał się jej żelazny szkielet[4]. Zrujnowany gmach często nazywany jest także Kopułą Bomby Atomowej (jap. 原爆ドーム Genbaku Dōmu)[5].
W 1949 roku japoński architekt Kenzō Tange (1913–2005) wygrał konkurs na projekt Park Pamięci Pokoju w Hiroszimie, w którym ruiny odgrywały pierwszoplanową rolę[7]. Zostały zabezpieczone w stanie, w jakim znajdowały się po wybuchu[5]. W latach 1951–1955 roku wybudowano Muzeum Pamięci w Hiroszimie[8], a cały projekt ukończono w 1964 roku[5].
W 1966 roku rada miasta Hiroszimy uchwaliła rezolucję o zachowaniu ruin po wsze czasy[5]. Pierwsze prace konserwacyjne przeprowadzono w latach 60. XX w., kolejne w latach 90.[9]
W 1996 roku Pomnik Pokoju został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[6].
Galeria edytuj
- Pomnik Pokoju w Hiroszimie
-
-
-
-
Uwagi edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych 2017 ↓.
- ↑ Hiroshima Peace Memorial (Genbaku Dome). UNESCO World Heritage Centre. [dostęp 2020-08-03]. (ang.).
- ↑ a b c d e Logan&Reeves 2008 ↓, s. 36.
- ↑ a b c Yoneyama 1999 ↓, s. 2.
- ↑ a b c d e UNESCO 1995 ↓.
- ↑ a b UNESCO 1996 ↓.
- ↑ Yoneyama 1999 ↓, s. 70.
- ↑ Hiroshima Peace Memorial Museum: Museum History. [dostęp 2020-07-31]. (ang.).
- ↑ Yoneyama 1999 ↓, s. 70–71.
Bibliografia edytuj
- Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Zmiany wprowadzone na 96. posiedzeniu Komisji (1 lutego 2017 roku). [dostęp 2020-07-31]. (pol.).
- Lisa Yoneyama: Hiroshima Traces: Time, Space, and the Dialectics of Memory. University of California Press, 1999. ISBN 978-0-520-08587-9. [dostęp 2020-07-31]. (ang.).
- William Logan, Keir Reeves: Places of Pain and Shame: Dealing with ‘Difficult Heritage’. Routledge, 2008. ISBN 978-1-134-05149-6. [dostęp 2020-07-31]. (ang.).
- UNESCO: Hiroshima Peace Memorial (Genbaku Dome). [w:] whc.unesco.org [on-line]. [dostęp 2020-07-31]. (ang.).
- UNESCO: WORLD HERITAGE LIST Hiroshima No 775. [w:] whc.unesco.org [on-line]. [dostęp 2020-07-31]. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Hiroshima Peace Memorial Museum: strona oficjalna. [w:] hpmmuseum.jp [on-line]. [dostęp 2020-07-31]. (ang.).