Korczak (Kalisz)
Korczak – osiedle położone w zachodniej części Kalisza, nad strumieniem Krępica.
| ||||
| ||||
 Osiedle Korczak – park nad Krępicą | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  wielkopolskie
| |||
| Miasto | Kalisz | |||
| SIMC | 0936606 | |||
| Powierzchnia | 0,73[1] km² | |||
| Populacja (31.12.2019) • liczba ludności |
4 562[2] | |||
| • gęstość | 6 249,3 os./km² | |||
Położenie na mapie Kalisza  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | ||||
 51°45′33″N 18°04′02″E/51,759068 18,067145
| ||||
Portal  Polska
| ||||
PołożenieEdytuj
Osiedle Korczak usytuowane jest w zachodniej części miasta, przy drodze wylotowej w kierunku Poznania. Sąsiaduje od północy z osiedlem Ogrody, od południa z osiedlem Widok, od wschodu z Rogatką, od strony zachodniej z osiedlem Dobro.
HistoriaEdytuj
Głęboki parów strumienia Krępica, wykorzystywano od XVI wieku (1543) do dostarczania rurociągiem wody pitnej dla miasta Kalisza[3][4].
Nazwa Korczak pojawia się w dokumentach od XVII wieku, pochodzi od nazwy młyna poruszanego przez przepływający strumień w ówczesnej wsi Dobrzec Mały[4]. Najstarszy młyn stał na tym terenie do 1939[4].
W latach 20. XX wieku na Korczaku wybudowano szkołę powszechną im. Adama Mickiewicza[4]. W 2000 założono Park nad Krępicą (2,5 ha)[5].
Komunikacja miejskaEdytuj
Komunikację z osiedlem Korczak zapewniają autobusy Kaliskich Linii Autobusowych o nr: 2, 5, 6, 10 (linia nocna), 12, 12K, 17 i 22 oraz linia A Pleszewskich Linii Autobusowych.
PrzypisyEdytuj
- ↑ MSIP Kalisz
- ↑ Zapytanie w sprawie ilości mieszkańców Kalisza z podziałem na jednostki pomocnicze. bip.kalisz.pl, 2020-07-17. [dostęp 2020-08-19].
- ↑ Mariusz Kurzajczyk, Największe w Polsce rząpie, „Ziemia Kaliska”, 5 stycznia 2018, s. 5.
- ↑ a b c d Korczak-Ogrody, [w:] Władysław Kościelniak, Wędrówki po moim Kaliszu, Kalisz: Edytor, 2010, s. 183-186, ISBN 978-83-60579-56-5.
- ↑ Park nad Krępicą, wkaliszu.pl - Kalisz on-line [dostęp 2017-04-25] (pol.).
Linki zewnętrzneEdytuj
- Korczak, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 392.