Kormoran przylądkowy
Kormoran przylądkowy[4] (Phalacrocorax capensis) – gatunek dużego ptaka z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae), zamieszkujący południowe wybrzeża Afryki. Jest zagrożony wyginięciem.
| Phalacrocorax capensis[1] | |||
| (Sparrman, 1788) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
kormoran przylądkowy | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 występuje przez cały rok tylko poza sezonem lęgowym | |||
- Systematyka
- Gatunek ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1788 roku Anders Sparrman pod nazwą Pelecanus capensis. Autor jako miejsce typowe wskazał zatokę False Bay przy Przylądku Dobrej Nadziei[2][5][6]. Obecnie gatunek zaliczany jest do rodzaju Phalacrocorax[4][7]. Nie wyróżnia się podgatunków[2][7].
- Morfologia
- Długość ciała od 61 do 64 cm[2]; masa ciała w przedziale 0,8–1,6 kg[8]. Upierzenie czarne, w okresie tokowania zielonobrązowe. Maska błyszcząco żółta[8].
.jpg)
- Zasięg występowania
- Występuje na wybrzeżu Namibii, zachodniej i południowej RPA oraz w południowej Angoli (wyspa Ilha dos Tigres); poza sezonem lęgowym populacja rozprasza się wzdłuż wybrzeży, sięgając na zachodzie po rzekę Kongo, a na wschodzie po południowy Mozambik[2].
- Rozród
- Gniazduje w dużych koloniach. Lęgnie się głównie na klifach i półkach skalnych oraz płaskich obszarach przybrzeżnych wysp. Jako miejsca rozrodu wykorzystuje też jaskinie, piaszczyste wyspy w ujściach rzek, platformy zbudowane w celu pozyskiwania guana i inne sztuczne konstrukcje. Gniazda zbudowane są z wodorostów, patyków i łodyg; są gęsto rozmieszczone. W zniesieniu 1–5 jaj (zwykle 2–3). Okres inkubacji wynosi 22–28 dni. Młode są w pełni opierzone po około dziewięciu tygodniach, a rodzice opiekują się nimi jeszcze przez kilka tygodni[3].
- Pożywienie
- Jego dieta składa się prawie wyłącznie z pelagicznych ryb ławicowych, choć czasami zjada też bezkręgowce, w tym skorupiaki, mięczaki i głowonogi[3].
- Status
- W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN kormoran przylądkowy od 2013 roku jest klasyfikowany jako gatunek zagrożony (EN – Endangered), wcześniej uznawano go za gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened). Liczebność populacji szacuje się na około 234 tysiące dorosłych osobników. Trend liczebności oceniany jest jako silnie spadkowy[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Phalacrocorax capensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e Orta, J., Jutglar, F., Garcia, E.F.J., Kirwan, G.M. & Boesman, P.: Cape Cormorant (Phalacrocorax capensis). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-11)].
- ↑ a b c d Phalacrocorax capensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Phalacrocoracidae Reichenbach, 1849-50 (1836) - kormorany - Cormorants (wersja: 2022-05-23). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-12-03].
- ↑ D. Lepage: Cape Cormorant Phalacrocorax capensis. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2022-12-03]. (ang.).
- ↑ A. Sparrman, Museum Carlsonianum, in quo novas et selectas aves, coloribus ad vivum brevique descriptiones illustratas..., t. fasc. 3, Holmiae 1788, ilustr. nr 61 + tekst (łac.).
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v12.2). [dostęp 2022-12-03]. (ang.).
- ↑ a b Jerzy Lewczuk (tłum.): Wybrzeża morskie. Warszawa: Delta, 1997, seria: Encyklopedia Dzikich Zwierząt. ISBN 83-7175-105-2.
Linki zewnętrzne edytuj
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).