Korozja biologiczna

Korozja biologiczna - proces korozji materiału (metalu lub niemetalu), w którym istotną rolę odgrywa działanie organizmów żywych (często bakterii). Zarówno beztlenowce jak i bakterie używające tlen mogą powodować korozję biologiczną.

Korozja elektrochemiczna stali w warunkach beztlenowych z udziałem bakterii redukujących siarczany (BRS)[1][2]

Na przykład, bakterie mogą powodować przemianę węglanów w azotany, przez co wapień się kruszy i rozpada na proszek. Inny przykład to utlenianie siarczków (w obecności tlenu rozpuszczonego w wodzie), często z produkcją kwasu siarkowego. Inne bakterie redukują w środowisku beztlenowym siarczany do siarkowodoru i siarczków, co przyczynia się do niebezpiecznej korozji niektórych metali, w tym np. stali nierdzewnej. Beztlenowe bakterie redukujące siarczany inicjują i przyspieszają elektrochemiczną korozję kadłubów statków morskich, platform wiertniczych i podziemnych rurociągów. Mchy i glony wytwarzają agresywne substancje np. kwasy humusowe, które potrzebują wilgoci, przez co pną się po kamieniu i próbują dostać się do głębszych warstw powodując powolne rozkruszanie. Niszczenie zębów pod osadami nazębnymi może również służyć za przykład korozji biologicznej.

W przemyśle, na korozję bakteryjną narażone są często wymienniki ciepła, instalacje rurowe, zbiorniki wodne itp. Bakterie mogą tworzyć osady na metalowych ścianach, pod którymi wytwarza się korozyjne (czasem bardzo korozyjne) środowisko.

Przypisy

edytuj
  1. Joanna Szczerba, Zofia Dzierżewicz. Implikacje kliniczne związane z obecnością bakterii redukujących siarczany (BRS). „Postępy mikrobiologii”. 47 (2), s. 97-110, 2008. (pol.). 
  2. Dinh H.T., Kuever J., Mussmann M., Hassel A.W., Stratmann M., Widdel F.. Iron corrosion by novel anaerobic microorganisms. „Nature”. 427, s. 829–832, 2004. (ang.).