Wikipedia

Korpus Kadetów Nr 3

(Przekierowano z Korpus Kadetów nr 3)

Korpus Kadetów Nr 3 w Rawiczu (KK-3) – korpus kadetów Wojska Polskiego II RP.

Korpus Kadetów Nr 3
Ilustracja
Odznaka KK-3
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1936

Tradycje
Kontynuacja

Korpus Kadetów Nr 2

Organizacja
Dyslokacja

Rawicz

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Multimedia w Wikimedia Commons
Tablica na dawnych koszarach Korpusu Kadetów nr 3[1]

Historia edytuj

24 marca 1921 roku Minister Spraw Wojskowych, generał porucznik Kazimierz Sosnkowski mianował majora piechoty Tadeusza Machalskiego[2] z Oddziału III Naukowo-Szkolnego Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych dowódcą Korpusu Kadetów Nr 3 w Wielkopolsce i powierzył mu jego organizację. Po zorganizowaniu korpusu miał on przejść do miejsca przeznaczenia, które nie zostało określone[3]. W październiku 1921 roku major Machalski został dowódcą Korpusu Kadetów Nr 1 we Lwowie[4].

Z dniem 1 września 1925 roku generał dywizji Stefan Majewski, w zastępstwie Ministra Spraw Wojskowych „powołał do życia Korpus Kadetów Nr 3 w Rawiczu, tymczasowo w składzie pierwszej klasy (IV gimnazjum) o trzech oddziałach z tym, że w każdym następnym roku będzie otwierana jedna następna klasa, aż do pełnego etatu Korpusu Kadetów o pięciu trzech-oddziałowych klasach”[5]. W 1926 roku w korpusie uczyło się 116 kadetów[6]. W tym roku funkcjonowały klasy o profilu kształcenia matematyczno-przyrodniczego i języka polskiego[6].

Prace nad jego założeniem prowadziły Ministerstwo Spraw Wojskowych wspólnie z Ministerstwem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Był to trzeci korpus kadetów, obok Korpusu Kadetów nr 1 we Lwowie (KK-1) i Korpusu Kadetów nr 2 w Modlinie (KK-2). Podczas prac organizacyjnych rozważano trzy inne lokalizacje korpusu (w Poznaniu, Szamotułach lub Bydgoszczy), ostatecznie lokując go w Rawiczu. Zgodnie ze statutem z 1922 zatwierdzonym przez Ministra Spraw Wojskowych Kazimierza Sosnkowskiego, korpus posiadał uprawnienia ogólnokształcącej państwowej szkoły średniej. Szkoła została umieszczony w tzw. Koszarach Białych w Rawiczu[6].

Organizacja edytuj

W korpusie kompanie stanowiły roczniki, a plutony równoległe klasy.

  • 1 kompania / 1 rok nauki – wyszkolenie strzeleckie, musztra, służba wewnętrzna, nauka o broni, umiejętność strzelania z broni małokalibrowej;
  • 2 kompania / 2 rok nauki – wyszkolenie strzeleckie, wyszkolenie bojowe, musztra, służba wewnętrzna, nauka o broni, walka na bagnety i z użyciem granatu;
  • 3 kompania / 3 rok nauki – wyszkolenie strzeleckie, wyszkolenie bojowe, terenoznawstwo, służba wewnętrzna, nauka o broni, nauka o gazach bojowych, walka na bagnety i z użyciem granatu;
  • 4 kompania / 4 rok nauki – wyszkolenie strzeleckie, wyszkolenie bojowe, terenoznawstwo, wyszkolenie pionierskie, wyszkolenie w zakresie łączności, nauka o broni;
  • 5 kompania / 5 rok nauki – podsumowanie zdobytej wiedzy.

Kadra edytuj

Komendanci
Oficerowie

Obsada personalna w 1939 roku edytuj

Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939 roku[14][b]

  • komendant – ppłk piech. Włodzimierz Kowalski
  • I zastępca komendanta – mjr piech. Jan Niedziela
  • naczelny lekarz medycyny – kpt. dr Franciszek Michał Amałowicz
  • lekarz medycyny – kpt. lek. Stanisław Oracz
  • II zastępca komendanta (kwatermistrz) – mjr piech. Wilhelm Tippe †1940 Charków
  • oficer administracyjno-materiałowy – kpt. piech. Roman Bochiński
  • oficer gospodarczy – kpt. int. Władysław Eugeniusz Domiczek
  • oficer żywnościowy – kpt. adm. (piech.) Aleksander Józef Zasoński[c]
  • kapelan – kpl. ks. Wilhelm Boczek
  • wykładowca historii – kpt. adm. (piech.) Witold Ćwikowski
  • wykładowca języka niemieckiego – kpt. adm. (art.) dr Józef Frydrychowski
  • wykładowca WF – kpt. adm. (piech.) Aleksander Józef Zasoński
  • dowódca kompanii szkolnej – kpt. adm. (piech.) Rajmund Duracz †1940 Katyń
  • wychowawca – kpt. adm. (piech.) Leonard Pietniunas-Pietkiewicz
  • wychowawca – por. piech. Stanisław Mazurkiewicz
  • dowódca 1 kompanii – kpt. piech. Piotr Baran
  • wychowawca – kpt. piech. Stefan Michał Borkowski
  • dowódca 2 kompanii – kpt. adm. (piech.) Ignacy Borowski
  • wychowawca – por. piech. Mirosław Emanuel Lewków
  • dowódca 3 kompanii – kpt. adm.(piech.) Józef Fojkies
  • wychowawca – kpt. adm. (piech.) Dionizy Michalski
  • dowódca 4 kompanii – kpt. piech. Henryk Walerian Łuszczewski
  • wychowawca – por. piech. Władysław Bełdyk
  • dowódca 5 kompanii – kpt. adm. (piech.) Robert Henryk Herold
  • wychowawca – por. piech. Michał Jan Brzoza
  • dowódca 6 kompanii – kpt. adm.(piech.) Władysław Tijan
  • wychowawca – kpt. piech. Franciszek Sochacki

Absolwenci edytuj

 
Motyw nad wejściem do komendy korpusu[1]

W nawiasach podano daty ukończenia Korpusu:

Upamiętnienie edytuj

Podczas Jubileuszowego Zjazdu Kadetów 29 maja 1983 w Kościele św. Andrzeja Boboli w Londynie została odsłonięta tablica upamiętniająca trzy korpusy kadeckie II Rzeczypospolitej[16].

Uwagi edytuj

  1. ↑ Ppłk piech. Konstanty Witold Czachowski (ur. 11 marca 1885 roku) był odznaczony m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Niepodległości (13 kwietnia 1931 roku), Krzyżem Walecznych (czterokrotnie) i łotewskim Medalem 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej[7]. W marcu 1925 roku został przydzielony z 85 pp do Departamentu X Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko referenta[8]. 28 maja 1927 roku minister spraw wewnętrznych mianował go starostą w Kamieniu Koszyrskim[9]. W lipcu 1928 roku został przeniesiony służbowo z dyspozycji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych do Korpusu Kadetów Nr 3 w Rawiczu na stanowisko komendanta. 23 stycznia 1929 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 roku i 4. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. We wrześniu 1930 roku został przeniesiony do dyspozycji szefa Samodzielnego Wydziału Wojskowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Z dniem 31 października 1931 roku został przeniesiony w stan spoczynku[11]. Był starostą powiatowym w Łunińcu, Nieświeżu i Gorlicach.
  2. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[15].
  3. ↑ kpt. adm. (piech.) Aleksander Józef Zasoński pełnił jednocześnie funkcję wykładowcy wychowania fizycznego.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b 2010 Szpital Powiatowy w Rawiczu
  2. ↑ Major piechoty Tadeusz Adam Machalski, ur. 16 października 1881 roku. Jego oddziałem macierzystym był 16 Pułk Piechoty. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 66, 750.
  3. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 15 z 16 kwietnia 1921 roku, poz. 539.
  4. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 38 z 8 października 1921 roku, s. 1437.
  5. ↑ Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 25 z 25 lipca 1925 roku, poz. 268.
  6. ↑ a b c d Zagórowski. Spis 1926 ↓, s. 341.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 6 sierpnia 1929 roku, s. 238.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 35 z 25 marca 1925 roku, s. 167.
  9. ↑ Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, t. 1-2, 30 czerwca 1927, s. 171..
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 24 stycznia 1929 roku, s. 3.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 347.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 24 lipca 1928 roku, s. 227.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 294.
  14. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 461.
  15. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  16. ↑ J.B.. O Lwowianach, Lwowie i Małopolsce Wschodniej. Jubileuszowy Zjazd Lwowskich Kadetów. „Biuletyn”. Nr 45, s. 56-57, Czerwiec 1983. Koło Lwowian w Londynie. 

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Korpus_Kadetów_Nr_3&oldid=71886803”