Korzuntatarska rodzina szlachecka i nazwa jej herbu własnego, odmiany herbu Kot Morski.

Korzun
Ilustracja
Herb Korzun
Typ herbu

szlachecki

Opis herbu edytuj

Nie jest pewny wizerunek tego herbu. Stanisław Dziadulewicz podaje, że jest to odmiana herbu Kot Morski, do której dołączono strzałę rozdartą[1]. Na podstawie tego opisu, Tadeusz Gajl zrekonstruował ten herb następująco[2]:

W polu czerwonym z prawej rogacina rozdarta, srebrna, z lewej kot morski siedzący, z przepaską złotą. klejnot: nad hełmem, w koronie, trzy pióra strusie. Labry czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki edytuj

Herb bardzo powierzchownie opisany przez Stanisława Dziadulewicza w Herbarzu rodzin tatarskich (1929). Przynależał tatarskiej rodzinie Korzunów, osiadła w kijowszczyźnie i bracławszczyźnie (otrzymali w 1386 od Władysława Jagiełły za wierną służbę majątek Moninsk w ziemi ruskiej)[1].

Herbowni edytuj

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

Korzon[3], Korzón[1], Korzun[4].

Przypisy edytuj

  1. a b c Stanisław Dziadulewicz: Herbarz rodzin tatarskich w Polsce. Wilno: Stanisław Dziadulewicz, 1929, s. 413,415.
  2. Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. Gdańsk: L&L, 2011, s. 189. ISBN 978-83-60597-68-2.
  3. Adam Heymowski. Kot czy małpka? Rozważania o herbie Kot Morski. „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego”. 13, s. 205-209, 1995. 
  4. Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4700 herbów szlacheckich 49 tysięcy nazwisk 50 tysięcy rodów. Gdańsk: L&L, 2011, s. 502. ISBN 978-83-60597-68-2.