Koszmar z ulicy Wiązów II: Zemsta Freddy’ego
Koszmar z ulicy Wiązów II: Zemsta Freddy’ego (ang. A Nightmare on Elm Street Part 2: Freddy’s Revenge; inne tłum. Nocne Mary II: Zemsta Freda, Zmora z Elm Street 2: Zemsta Freddy'ego ) – amerykański film fabularny (horror) z 1985 roku. Sequel kultowej produkcji Wesa Cravena, Koszmaru z ulicy Wiązów (1984), drugi segment filmowej serii pod tym samym tytułem.
 Logo filmu | |
| Gatunek | |
|---|---|
| Data premiery |
1 listopada 1985 r. |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
87 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Kostiumy |
Gail Viola |
| Montaż | |
| Produkcja | |
| Wytwórnia |
New Line Cinema |
| Dystrybucja |
PL: ITI Home Video[2] |
| Budżet |
3 000 000 $ |
| Poprzednik | |
| Kontynuacja | |
| Nagrody | |
| 1986: nominacja do Saturn Award w kategorii najlepszy horror | |
Fabuła
edytujOd wydarzeń przedstawionych w pierwszej części serii mija pięć lat. Do posiadłości, w której mieszkali Thompsonowie, wprowadza się rodzina Walshów – matka, ojciec, ekscentryczny syn i urocza córka. Głowa rodziny, Ken Walsh, ukrywa przed bliskimi mroczną tajemnicę rezydencji, lecz nastoletni Jesse zaczyna miewać senne koszmary, w których objawia mu się ta sama postać, co Tinie Gray – posępny Freddy Krueger. Lisa, przyjaciółka Jessego ze szkoły, znajduje pamiętnik poprzedniej lokatorki, z którego dowiaduje się o jej problemach z koszmarami. Tymczasem Freddy obiera Jessego na swojego następcę, który zabił jego kolegę, oraz chciał zabić jego dziewczynę.
Obsada
edytuj- Mark Patton – Jesse Walsh
- Kim Myers – Lisa Webber
- Robert Rusler – Ron Grady
- Clu Gulager – Ken Walsh
- Hope Lange – Cheryl Walsh
- Sydney Walsh – Kerry
- Marshall Bell – trener Schneider
- Melinda O. Fee – pani Webber
- Tom McFadden – pan Webber
- Christie Clark – Angela Walsh
- Robert Englund – Freddy Krueger
Odbiór
edytujOdbiór komercyjny
edytujNa całym świecie Koszmar z ulicy Wiązów II: Zemsta Freddy’ego zarobił 29 999 213 dolarów amerykańskich[3]. Budżet filmu wynosił zaledwie trzy miliony dolarów.
Krytyka
edytujFilm zebrał głównie negatywne opinie ze strony krytyków. Twórcom zarzucono kierowanie serii (której elementem jest Zemsta Freddy’ego) w zupełnie odmiennej wobec pierwowzoru stronie. Główny antagonista, Freddy Krueger, pierwotnie skupiał się na nękaniu nastoletnich mieszkańców ulicy Wiązów w ich snach oraz ich eliminacji, w sequelu z kolei dopuszcza się stochastycznych zbrodni, mordując (efektownie) osoby spoza kręgu cierpiących na koszmary senne. Mordy popełnia także w realnym świecie. W przeciwieństwie do oryginału, w Zemście Freddy’ego tytułowy antybohater nie został ukazany jako tajemniczy, pełen grozy upiór – jaki to patent wykorzystano w filmie Cravena – lecz jako duch przejaskrawiony i ironiczny. Zarówno fani części pierwszej jak i krytycy nie przyjęli także pozytywnie wątku „wysługiwania się” Freddy’ego Jessem Walshem. Ze znacznie lepszym odbiorem niźli drugi element serii Koszmar z ulicy Wiązów spotkała się trzecia jej odsłona, która wiernie kontynuowała wątek przedstawiony w pierwowzorze (Craven napisał doń scenariusz) oraz przywróciła postaci w nim poznane: Nancy Thompson i jej ojca, porucznika Dona Thompsona.
Homoerotyzm filmu
edytujKomentatorzy filmu nierzadko dostrzegają w nim homoerotyczną tematykę[4]. Niektórzy twierdzą, że istnieje podtekst, wedle którego protagonista Jesse Walsh jest gejem, zawzięcie hamującym swoją homoseksualność (orientacja Jessego nigdy nie została oficjalnie zadeklarowana). Wątków gejowskich w kręgu bohatera można doszukać się więcej:
- Pewnego parnego wieczoru Jesse wybiera się do baru, w którym spotykają się biseksualiści i fetyszyści[potrzebny przypis]. Wówczas napotyka na swojej drodze pana Schneidera, nauczyciela wychowania fizycznego w swojej szkole. Według niektórych spekulacji, Schneider i Walsh uprawiają następnie przygodny seks (w jednej z kolejnych scen rygorystyczny trener nakazuje bowiem Jessemu wziąć prysznic).
- Sama postać trenera Schneidera jest w wierzeniach uczniów homo- lub biseksualna.
- W scenie podczas przyjęcia domowego Jesse, po nieudanym stosunku płciowym z przyjaciółką, Lisą, natychmiastowo wybiera się do licealnego kolegi, Grady’ego, oraz postanawia spędzić u niego noc.
- Kolejna scena stawia orientację Jessego w jeszcze bardziej niedwuznacznym świetle. Walsh stwierdza podczas jej trwania, że „coś stara się dostać do wnętrza jego ciała”. Obnażony Grady odpowiada: „Tak, a twoja żeńska koleżanka czeka na ciebie w domu, podczas gdy ty chcesz spać ze mną”.
Reżyser filmu, Jack Sholder, zadeklarował, że nigdy nie zamierzał stworzyć w filmie aury homoerotycznej, wyznał wszak, iż ją zauważył.
Przypisy
edytuj- ↑ Nowości wideo. „Cinema Press Video”. 7/1990. s. 37.
- ↑ THE LEGENDARY VHS - Koszmar z ulicy Wiązów 2: Zemsta Freddy'ego aka [online], tumblr.com [dostęp 2024-04-23] (ang.).
- ↑ Źródło: boxofficemojo.com. (ang.) [dostęp 2010-04-14]
- ↑ Źródło: x-entertainment.com. (ang.) [dostęp 2010-04-14]
