Wikipedia

Kotik

rodzaj drapieżnego ssaka

Kotik[5] (Arctocephalus) – rodzaj ssaków z rodziny uchatkowatych (Otariidae).

Kotik
Arctocephalus
É. Geoffroy Saint-Hilaire & F. Cuvier, 1826[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – kotik nowozelandzki (A. forsteri)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Podrząd

psokształtne

Nadrodzina

Phocoidea

Rodzina

uchatkowate

Rodzaj

kotik

Typ nomenklatoryczny

„Phoca ursina” (= Phoca pusilla[a]. von Schreber, 1775)

Synonimy
Gatunki

10 gatunków (w tym wymarłe) – zobacz opis w tekście

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na wybrzeżach Ameryki i Afryki[6][7][8].

Morfologia edytuj

Długość ciała samic 110–171 cm, samców 150–230 cm; masa ciała samic 22–110 kg, samców 60–360 kg; długość ciała noworodków 40–80 cm przy masie ciała 3–12 kg[7][9].

Systematyka edytuj

Rodzaj zdefiniowali w 1826 roku francuscy przyrodnicy Étienne Geoffroy Saint-Hilaire i Frédéric Cuvier w haśle poświęconym fokom opublikowanym w trzydziestym dziewiątym tomie słownika historii naturalnej[1]. Autorzy nie wskazali gatunku typowego; w ramach późniejszego oznaczenia w 2000 roku Międzynarodowa Komisja Nomenklatury Zoologicznej na typ nomenklatoryczny wyznaczyła kotika karłowatego (A. pusillus)[10].

Etymologia edytuj

  • Arctocephalus: gr. αρκτος arktos ‘niedźwiedź’; -κεφαλος -kephalos ‘-głowy’, od κεφαλη kephalē ‘głowa’[11].
  • Arctophoca: gr. αρκτος arktos ‘niedźwiedź’; φωκη phōkē ‘foka’[12]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Otaria philippii W. Peters, 1866.
  • Euotaria: gr. ευ eu ‘dobrze, typowy’; rodzaj Otaria Péron, 1816 (uchatka)[13]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Arctocephalus nigrescens J.E. Gray, 1850 (= Phoca australis E.A.W. Zimmermann, 1783).
  • Gypsophoca: gr. γυψος gupsos ‘kreda’; rodzaj Phoca Linnaeus, 1758 (foka)[14]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Otaria cinerea Quoy & Gaimard, 1826 (= Otaria forsteri Lesson, 1828).
  • Halarctus: gr. ἁλς hals, ἁλος halos ‘morze’; αρκτος arktos ‘niedźwiedź’[15]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Arctocephalus delalandii J.E. Gray, 1859 (= Phoca pusilla von Schreber, 1775).

Podział systematyczny edytuj

Badania przeprowadzone przez Bertę i Churchilla w 2012 wykazały, że Arctocephalus wydaje się być parafiletyczny, ponieważ A. pusillus nie wydaje się być blisko spokrewniony z innymi przedstawicielami tego rodzaju, w związku z tym wszystkie inne gatunki Arctocephalus powinny zostać przeniesione do innego rodzaju (Arctophoca), a A. pusillus powinien pozostać w Arctocephalus, ponieważ jest gatunkiem typowym rodzaju[16][6]; jednak analizy przeprowadzone w 2020 roku wykazały, że rodzaj jest monofiletyczny, a rzekoma parafiletyczność wynikała z niepełnego sortowania linii[17]. Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[18][9][6][5]:

Opisano również gatunki wymarłe:

Uwagi edytuj

  1. ↑ Nie Phoca ursina Linnaeus, 1758.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b É. Geoffroy Saint-Hilaire & F. Cuvier: Phoque. (Mamm.). W: Dictionnaire des sciences naturelles, dans lequel on traite méthodiquement des différens êtres de la nature, considérés soit en eux-mêmes, d'après l’état actuel de nos connoissances, soit relativement à l’utilité qu’en peuvent retirer la médecine, l’agriculture, le commerce et les artes. Suivi d’une biographie des plus célèbres naturalistes. T. 39. Paris; Strasbourg: F. G. Levrault; Le Normant, 1826, s. 554. (fr.).
  2. ↑ W. Peters. Über die Ohrenrobben (See-löwen und Seebären), Otariae, insbesondere über die in den Sammlungen zu Berlin befindlichen Arten. „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. 1866, s. 276, 1866. (niem.). 
  3. ↑ a b J.E. Gray. Notes on the Skulls of Sea-Bears and Sea-Lions (Otariadae) in the British Museum. „The Annals and Magazine of Natural History”. Third Series. 18, s. 236, 1866. (ang.). 
  4. ↑ T.S. Gill. Prodrome of a Monograph of the Pinnipedes. „Communications of the Essex Institute”. 5, s. 7, 11, 1866–1867. (ang.). 
  5. ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 152. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 438. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  7. ↑ a b M. Webber: Family Otariidae (Eared Seals). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 4: Sea Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2014, s. 89–94. ISBN 978-84-96553-93-4. (ang.).
  8. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Arctocephalus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-19]. (ang.).
  9. ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 673–674. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  10. ↑ Anonim. Opinion 1962. Arctocephalus F. Cuvier, 1826 and Callorhinus Gray, 1859 (Mammalia, Pinnipedia): conserved by the designation of Phoca pusilla Schreber, 1775 as the type species of Arctocephalus; and Otaria Peron, 1816 and Eumetopias Gill, 1866: conserved by the designation of Phoca leonina Molina, 1782 as the type species of Otaria. „The Bulletin of zoological nomenclature”. 57 (3), s. 193–195, 2000. (ang.). 
  11. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 117.
  12. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 119.
  13. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 277.
  14. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 304.
  15. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 306.
  16. ↑ A. Berta & M. Churchill. Pinniped taxonomy: review of currently recognized species and subspecies, and evidence used for their description. „Mammal Review”. 42 (3), s. 207–234, 2012. DOI: 10.1111/j.1365-2907.2011.00193.x. (ang.). 
  17. ↑ F. Lopes, L.R. Oliveira, A. Kessler, Y. Beux, E. Crespo, S. Cárdenas-Alayza, P. Majluf, Ma. Sepúlveda, R.L. Brownell, Jr., V. Franco-Trecu, D. Páez-Rosas, J. Chaves, C. Loch, B.C. Robertson, K. Acevedo-Whitehouse, F.R. Elorriaga-Verplancken, S.P. Kirkman, C.R. Peart, J.B.W. Wolf & S.L Bonatto. Phylogenomic Discordance in the Eared Seals is best explained by Incomplete Lineage Sorting following Explosive Radiation in the Southern Hemisphere. „Systematic Biology”. 70 (4), s. 786–802, 2020. DOI: 10.1093/sysbio/syaa099. (ang.). 
  18. ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-18]. (ang.).
  19. ↑ H.F.P. Gervais & F. Ameghino: Los mamiferos fosiles de la America Meridional / Les mammifères fossiles de l’Amérique du Sud. Paris; Buenos Aires: F. Savy; Igon Hermanos, 1880, s. 222. (hiszp. • fr.).
  20. ↑ F. Ameghino: Tercera parte. Sinopsis geológico-paleontológica. W: Segundo Censo de la República Argentina. Mayo 10 de 1895. T. 1: Territoire. Buenos Aires: Taller tipográfico de la penitenciaría nacional, 1898, s. 195. (hiszp.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kotik&oldid=72257792”