Kotlina Budziejowicka
Kotlina Budziejowicka (czes. Českobudějovická pánev) – mezoregion w obrębie Masywu Czeskiego, leżący w południowo-zachodniej części Wyżyny Czeskomorawskiej, stanowi zachodnią część Kotlin Południowoczeskich.
| |
| Megaregion | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion |
Kotlina Budziejowicka |
| Mikroregion(y) | |
Kotlina Budziejowicka położona jest w południowej części Czech, na południowy zachód od Pragi. Jej powierzchnia wynosi 640 km². Jest to alpejski (trzeciorzędowy) rów tektoniczny biegnący z północnego zachodu na południowy wschód, o długości 70 km i maksymalnej szerokości 10-12 km. Jego powierzchnia jest równinna, częściowo pagórkowata, otoczona górami, o średniej wysokości 408 m n.p.m.
Podłoże zbudowane jest ze skał metamorficznych Moldanubikum. Większa część powierzchni pokryta jest osadami górnokredowymi i trzeciorzędowymi oraz czwartorzędowymi. Występują tu m.in. gliny lessopochodne, żwirowe i piaszczyste nanosy rzeczne. Są tu znaczne obszary zalewowe oraz torfowiska.
Leży w dorzeczu Wełtawy, dopływu Łaby.
Graniczy na północnym zachodzie z Blatenską pahorkatiną, na północnym wschodzie z Táborská pahorkatina, na wschodzie z Kotliną Trzebońską, na południu z Novohradské podhůří i na południowym zachodzie z Šumavské podhůří.
Podział edytuj
Kotlina Czeskobudziejowicka:
