Szopik pręgoogonowy

Szopik pręgoogonowy
	Bassariscus astutus
	(Lichtenstein, 1830)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	drapieżne
Rodzina	szopowate
Rodzaj	szopik
Gatunek	szopik pręgoogonowy
Podgatunki
	B. astatus arizonensis Goldman, 1932; B. a. astutus (Lichtenstein, 1830); B. a. bolei Goldman, 1945; B. a. consitus Nelson & Goldman, 1932; B. a. flavus Rhoads, 1893; B. a. insulicola Nelson & Goldman, 1909; B. a. macdougalli Goodwin, 1956; B. a. nevadensis Miller, 1913; B. a. octavus Hall, 1926; B. a. palmarius Nelson & Goldman, 1909; B. a. raptor (Baird, 1859); B. a. saxicola Merriam, 1897; B. a. willetti Stager, 1950; B. a. yumanensis Huey, 1937;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Szopik pręgoogonowy^[3], kotofretka^[4], norka kalifornijska (Bassariscus astutus) – gatunek ssaka łożyskowego z rodziny szopowatych występujący w Ameryce Północnej (zachodnie stany USA i w Meksyku). Zamieszkuje zróżnicowane środowiska, od górskich lasów iglastych po pustynie. Zwierzę wszystkożerne, nocne, prowadzące nadrzewny tryb życia, żyje w małych stadach. Posiada szarożółtą sierść na grzbiecie i bokach i białą na brzuchu, na długim ogonie zauważyć można 14–16 wyraźnych, czarno-białych, poprzecznych pasów. Ciąża trwa 51–55 dni, zwykle na świat przychodzą 2–3 młode. Niegdyś kotofretka była popularnym zwierzęciem hodowlanym, tępiła bowiem gryzonie.

Długość ciała bez ogona: 30–37 cm.
Długość ogona: 31–44 cm.
Masa ciała: 0,9–1,1 kg.
Ubarwienie: grzbiet żółty z czarnym nalotem, brzuch biały; oczy okolone białymi obwódkami; na ogonie naprzemienne białe i czarne pierścienie.
Pożywienie: drobne kręgowce, bezkręgowce i pokarm roślinny.
Rozród: w miocie 1–5 (zazwyczaj 2–3) młodych.
Występowanie: las, skały, południowa część USA.

Podgatunki edytuj

Wyróżnia się czternaście podgatunków kotofretki^[5]:

B. astatus arizonensis
B. astatus astutus
B. astatus bolei
B. astatus consitus
B. astatus flavus
B. astatus insulicola
B. astatus macdougalli
B. astatus nevadensis
B. astatus octavus
B. astatus palmarius
B. astatus raptor
B. astatus saxicola
B. astatus willetti
B. astatus yumanensis

Przypisy edytuj

↑ Bassariscus astutus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ F.F. Reid F.F., J.J. Schipper J.J., R.R. Timm R.R., Bassariscus astutus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-08-15] (ang.).
↑ Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 163. ISBN 978-83-88147-15-9.
↑ K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 143, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Bassariscus astutus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 19 września 2009]

[itis-1] Bassariscus astutus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] F.F. Reid F.F., J.J. Schipper J.J., R.R. Timm R.R., Bassariscus astutus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-08-15] (ang.).

[miiz-3] Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 163. ISBN 978-83-88147-15-9.

[msz-4] K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 143, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.

[5] Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Bassariscus astutus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 19 września 2009]

[3]

[4]

[1]

[2]

[5]