Kotwasice
Kotwasice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie tureckim, w gminie Malanów.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
749[2] |
| Strefa numeracyjna |
63 |
| Kod pocztowy |
62-709[3] |
| Tablice rejestracyjne |
PTU |
| SIMC |
0289839 |
Położenie na mapie gminy Malanów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu tureckiego  | |
 51°58′24″N 18°22′26″E/51,973333 18,373889[1]
| |
Miejscowość położona jest 3 km na północ od Malanowa, przy drodze do Konina.
Nazwa miejscowości pochodzi od słowa kotwa, czyli poziomego pręta ściągającego elementy konstrukcji.
Części wsi edytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0289845 | Lipiny | część wsi |
| 0289851 | Popielarze | część wsi |
Historia edytuj
Najstarsza odnaleziona wzmianka o miejscowości pochodzi z 1461 roku. Wówczas bowiem dzieci Mirosława Przeszyńskiego – Mikołaj, Maciej i Małgorzata, pozwały Mikołaja Sławskiego w związku z dobrami Dziadowice i Kotwasice w powiecie kaliskim. Rok później otrzymali intromisję (wprowadzenie w posiadanie) do Dziadowic, skąd zostali wygnani.
Kolejny zapis z 1615 roku dotyczy licznego grona spadkobierców Zofii Grzymułtowskiej, posesorki dóbr po mężu Andrzeju z Łaska Rusieckiemu. W skład tychże dóbr wchodziły, obok miasta Tuliszków, wsie: Ogorzelczyn, Krępa, Wróblina, Sarbicko, Wielopole, Piętno, Dziadowice i Kotwasice. Kolejny dokument z 1664 roku mówi o wydzierżawieniu jednej trzeciej tegoż majątku.
W 1762 roku Jan Nepomucen Mycielski otrzymuje wieś Kotwasice od swoich braci, Józefa (starosty konińskiego) i Stanisława (staristy lubiatowskiego). Już w 1775 roku tenże Jan Nepomucen zobowiązał się do sprzedaży Kotwasic Konstantemu Bnińskiemu. Do transakcji z niewiadomych przyczyn jednak nie doszło. Już rok później sprzedał jednak ten majątek (Kotwasice, Dziadowice, Wielopole i Desznę) Janowi Waniewskiemu za kwotę o jedną czwartą niższą od proponowanej mu przez Bnińskiego.
W 1827 roku Kotwasice zamieszkiwało 438 osób w 21 domach. W końcu XIX wieku było tutaj już 127 domów i 863 mieszkańców.
W dokumentach kaliskiego więzienia znajdują się akta dotyczące Leonarda Słowińskiego z Kotwasic, który w 1941 roku spędził pewien czas w tym więzieniu, skazany przez hitlerowców za nielegalny handel.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Szkoła podstawowa edytuj
Szkoła podstawowa w Kotwasicach została powołana do życia w 1842 roku. Była jedną z pierwszych szkół działających na terenie gminy Malanów. Językiem wykładowym był wówczas rosyjski. Ostatnim nauczycielem, który ją prowadził, a zarazem inicjatorem wzniesienia nowego budynku szkolnego, był Walenty Majdański.
Obecnie pracuje w niej jedenastu nauczycieli. Do placówki uczęszcza 109 uczniów. Zajęcia odbywają się w starym budynku szkolnym, którego budowę datuje się na 1900 rok. Aktualnie praca w szkole odbywa się w systemie dwuzmianowym.
W 2006 roku Rada Gminy podjęła uchwałę o rozpoczęciu budowy nowej placówki dla dzieci uczęszczających do oddziału przedszkolnego i klas I–III. 1 września 2006 roku na teren boiska szkolnego wkroczyła ekipa budowlana i rozpoczęła wznoszenie nowego budynku szkolnego. Kubatura budynku wynosi 2128 m³, zaś powierzchnia użytkowa 398,9 m². W budynku znajdują się trzy sale lekcyjne, sala dla dzieci z oddziału przedszkolnego wraz z zapleczem, kotłownia, sanitariaty, szatnia, pokój nauczycielski i gabinet dyrektora.
Dąb Bartek edytuj
W Kotwasicach rośnie Dąb Bartek, który od 1957 jest pomnikiem przyrody. Jest on symbolem gminy Malanów, dlatego został umieszczony w herbie gminy. Jego wiek szacowany jest na około 450 lat. Obwód drzewa wynosił w 2013 roku 844 cm.[6]
Cmentarz edytuj
Cmentarz w Kotwasicach jest miejscem pochówku zmarłych wyznania ewangelicko-augsburskiego, a jego założenie datuje się na połowę XIX wieku. Na powierzchni ok. 0,2 ha zostało już niewiele śladów – kilka zniszczonych grobów, zarys ścieżek i coraz większe drzewa. Znane są nazwiska niektórych zmarłych: Ekier, Kuctner, Colka, Rablewski, Girka[7].
Wspólnoty wyznaniowe edytuj
- Kościół rzymskokatolicki:
- wierni należą do parafii śś. Stanisława i Mikołaja w Malanowie.
- Świadkowie Jehowy:
- zbór Kotwasice (Sala Królestwa Dziadowice Folwark 39)[8].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 59850
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 523 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Krzysztof Borkowski, Robert Tomusiak, Paweł Zarzyński. Drzewa Polski. 2016. PWN. s.265
- ↑ Tureckie Towarzystwo Turystyczne
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-08].
Linki zewnętrzne edytuj
- Kotwasice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 500.