Kozłowo (powiat nidzicki)
Kozłowo (niem. Groß Koslau, w latach 1938–1945 Großkosel[3]) – wieś w Polsce położona na Wzniesieniach Mławskich, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo.
Artykuł |
53°18′24″N 20°17′16″E |
---|---|
- błąd |
38 m |
WD |
53°18'N, 20°17'E |
- błąd |
2281 m |
Odległość |
843 m |
wieś | |
![]() Fragment miejscowości | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo |
Kozłowo |
Liczba ludności (2022) |
1353[1] |
Strefa numeracyjna |
89 |
Kod pocztowy |
13-124[2] |
Tablice rejestracyjne |
NNI |
SIMC |
0479304 |
Położenie na mapie gminy Kozłowo ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu nidzickiego ![]() | |
![]() |
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Kozłowo.
HistoriaEdytuj
Kroniki historyczne donoszą, że wieś Kozłowo została założona na prawie chełmińskim przez Polaka Dobiesława w roku 1328. W 1478 posiadał ją Albrecht Bartnicki. Od 1733 r. stoi w Kozłowie murowano-drewniany kościół. Kościół zbudowany został w stylu barokowym, a obecnie zaliczany jest do zabytków architektonicznych II klasy, posiada wieżyczkę w górnej części drewnianą[4]. Kościół służył ewangelikom, a od 1945 katolikom. W 1818 r. była wsią chłopską, liczyła ok. 100 mieszkańców, ale istniał tu również folwark. W XIX w. założona została szkoła. W 1939 r. wieś liczyła 349 mieszkańców.
W średniowieczu w Kozłowie znajdował się majątek rycerski. Dobra te w czasach współczesnych posiadała rodzina Eulerów do 1945 r. Był to obszar ponad tysiąca hektarów. Zajmowano się wtedy hodowlą bydła i mleczarstwem, na co wskazuje ówcześnie wybudowana mleczarnia. Siedzibą właścicieli był dwór, który posiadał park. Wiele z tego wszystkiego uległo zniszczeniu do 1945 r. Po dworze nie pozostało nic, jedynie park zachował w części swoją postać, np. centralna część parku z jej dominantą w postaci trzech dębów piramidalnych, aleja wiekowych drzew lipowych, usypany kopiec porosły daglezjami i świerkami, w innych miejscach rosnące drzewa, takie jak: sosny, klony, lipy, buki, ozdobny mur ceglany, mur kamienny.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 534 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 228