Krótka (słow. Krátka, niem. Kratka, węg. Krátka) – trójwierzchołkowy szczyt o wysokości 2375 m n.p.m.[1][2] (według niektórych wcześniejszych pomiarów 2365 lub 2370 m[3]) w bocznej grani Tatr Wysokich, zwanej główną granią odnogi Krywania. Położony jest pomiędzy Ostrą (Ostrá), od której oddziela go Niewcyrska Przełęcz (Nefcerské sedlo), a Krywaniem (Kriváň), a dokładniej szczytem zwornikowym zwanym Ramieniem Krywania (Rameno Kriváňa), od którego oddziela go przełęcz Szpara (Špára)[2].

Krótka
Krátka
Ilustracja
Krótka – widok od północnego zachodu
Państwo

 Słowacja

Położenie

powiat Poprad

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

2375 m n.p.m.

Wybitność

113 m

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Krótka”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Krótka”
Ziemia49°09′47,9″N 20°00′48,3″E/49,163306 20,013417

Krótka ma trzy wierzchołki, spośród których najwyższy jest środkowy, pozostałe znajdują się na wschód i zachód od niego. Wierzchołki oraz przełączki pomiędzy nimi mają słowackie nazwy:

  • Východná Krátka (wierzchołek wschodni),
  • Východná Krátka štrbina,
  • Prostredná Krátka (wierzchołek środkowy),
  • Zapadná Krátka štrbina,
  • Zapadná Krátka (wierzchołek zachodni)[4].

Od wierzchołka Krótkiej odchodzą dwie granie boczne:

Na szczyt Krótkiej nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny. Drogi prowadzące na wierzchołek znane były od dawna. Pierwsze odnotowane wejścia:

Dawniej z Krótkiej zjeżdżali wprawni narciarze trasą mającą 1300 m różnicy wzniesień, 6 km długości i o kącie nachylenia 30–40° w górnej części. Obecną polską nazwę szczytu wprowadzili Ludwik Zejszner (1856) i Walery Eljasz-Radzikowski w 1870. Dawniej szczyt zwano Małym Krywaniem, taką nazwę podaje Georg Buchholtz w 1719 r. i Matej Bel w 1736 r.[6]

Przypisy

edytuj
  1. Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
  2. a b Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 138. ISBN 83-909352-2-8.
  3. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  4. a b Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 337. ISBN 83-01-13184-5.
  5. a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956, s. 140–148.
  6. a b Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. VI. Latchorzew: Trawers, 2008, s. 385–386. ISBN 978-83-60078-05-1.

Linki zewnętrzne

edytuj