Kraina przyrodniczo-leśna

Kraina przyrodniczo-leśna – jednostka podziału kraju stosowana w leśnictwie. Jest to obszar o zbliżonych warunkach fizjograficznych, na którym najlepiej rozwija się określony typ lasu.

W celu ułatwienia prowadzenia gospodarki leśnej, a w szczególności hodowli lasu i oparciu jej na przyrodniczych podstawach, zaszła potrzeba podziału kraju na jednostki przyrodniczo-leśne oraz konieczność opracowania dla nich szczegółowych zasad projektowania i stosowania technik hodowlanych. Z uwagi na zróżnicowanie obszaru Polski ze względu na warunki fizjograficzne, klimatyczne, ukształtowanie i rzeźbę terenu, wyodrębniono 8 krain o zasadniczo różnych warunkach przyrodniczych.

Zgodnie z tym podziałem kraina przyrodniczo-leśna jest jednostką obejmującą swoim zasięgiem obszar o zbliżonych warunkach fizjograficznych o tym samym typie klimatu pokrywającym się z naturalnym występowaniem poszczególnych gatunków głównych drzew leśnych. Granice krain przyrodniczo-leśnych pokrywają się w przybliżeniu z granicami krain geograficznych, klimatycznych i naturalnymi granicami zasięgu drzew leśnych.

Pod względem powierzchni kraina przyrodniczo-leśna jest dużą jednostką w granicach, której istnieją różnice co do środowiska, gleby, klimatu, a różnice te uzasadniają podział krain na mniejsze jednostki zwane dzielnicami przyrodniczo-leśnymi. Podział Polski na krainy przyrodniczo-leśne pozwala wytyczać ramy planowania produkcji leśnej, nie uwzględniając przy tym żyzności siedlisk leśnych i dlatego stwarza jedynie podstawy planowania składu gatunkowego drzewostanów. Dla szczegółowego planowania produkcji i praktyki hodowlanej, opracowane zostały jednostki typologiczne, czyli tzw. siedliskowe typy lasu. Określenie siedliskowego typu lasu opiera się głównie na znajomości żyzności i wilgotności gleb. Gleba jest najbardziej stałym i pewnym czynnikiem określającym typ siedliskowy lasu.

Podział

w Polsce dla potrzeb leśnictwa wyróżniono 8 krain przyrodniczo-leśnych w skład których wchodzi 59 dzielnic przyrodniczo-leśnych

Kraina Bałtycka

Kraina Bałtycka dzieli się na 9 dzielnic przyrodniczo-leśnych:

1. Dzielnica Wysp Bałtyckich
2. Dzielnica Pasa Nadmorskiego
3. Dzielnica Niziny Szczecińskiej
4. Dzielnica Koszalińska
5. Dzielnica Pobrzeża Kaszubskiego
6. Dzielnica Pojezierza Kartuskiego
7. Dzielnica Żuław Wiślanych
8. Dzielnica Pojezierza Kociewskiego
9. Dzielnica Pojezierza Drawsko-Myśliborskiego

Kraina Mazursko-Podlaska

Kraina Mazursko-Podlaska dzieli się na 6 dzielnic przyrodniczo-leśnych:

1. Dzielnica Elbląsko-Warmińska
2. Dzielnica Pojezierza Mazurskiego
3. Dzielnica Równiny Mazurskiej
4. Dzielnica Suwalsko-Augustowska
5. Dzielnica Wysoczyzny Bielsko-Białostockiej
6. Dzielnica Puszczy Białowieskiej

Kraina Wielkopolsko-Pomorska

Kraina Wielkopolsko-Pomorska dzieli się na 8 dzielnic przyrodniczo-leśnych:

1. Dzielnica Borów Tucholskich
2. Dzielnica Pojezierza Krajeńskiego
3. Dzielnica Pojezierza Dobrzyńsko-Chełmińskiego
4. Dzielnica Borów Nadnoteckich
5. Dzielnica Nakielsko-Włocławska
6. Dzielnica Pojezierza Lubuskiego
7. Dzielnica Niziny Wielkopolsko-Kujawskiej
8. Dzielnica Krotoszyńska

Kraina Mazowiecko-Podlaska

Kraina Mazowiecko-Podlaska dzieli się na 7 dzielnic przyrodniczo-leśnych:

1. Dzielnica Równiny Kurpiowskiej
2. Dzielnica Niziny Mazowiecko-Podlaskiej
3. Dzielnica Wysoczyzny Kalisko-Łódzkiej
4. Dzielnica Wysoczyzny Rawskiej
5. Dzielnica Wysoczyzny Siedlecko-Łukowskiej
6. Dzielnica Polesia Lubelskiego
7. Dzielnica Wyżyny Wschodniolubelskiej

Kraina Śląska

Kraina Śląska dzieli się na 6 dzielnic przyrodniczo-leśnych:

1. Dzielnica Równiny Dolnośląskiej
2. Dzielnica Wzgórz Dolnośląskich
3. Dzielnica Przedgórza Sudeckiego
4. Dzielnica Kotliny Opolskiej
5. Dzielnica Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego
6. Dzielnica Kędzierzyńsko-Rybnicka

Kraina Małopolska

Kraina Małopolska dzieli się na 14 dzielnic przyrodniczo-leśnych:

1. Dzielnica Niecki Sieradzkiej
2. Dzielnica Wyżyny Piotrkowsko-Opoczyńskiej
3. Dzielnica Radomsko-Iłżecka
4. Dzielnica Jury Krakowsko-Wieluńskiej
5. Dzielnica Niecki Nidziańskiej
6. Dzielnica Gór Świętokrzyskich
7. Dzielnica Wyżyny Miechowsko-Sandomierskiej
8. Dzielnica Wyżyny Zachodniolubelskiej
9. Dzielnica Niziny Sandomierskiej
10. Dzielnica Równiny Biłgorajskiej
11. Dzielnica Roztocza
12. Dzielnica Krakowskiego Okręgu Przemysłowego
13. Dzielnica Płaskowyżu Niepołomicko-Kolbuszowskiego
14. Dzielnica Płaskowyżu Lubaczowskiego

Kraina Sudecka

z uwagi na niewielką powierzchnię Krainy Sudeckiej nie podzielono jej na dzielnice.

Kraina Karpacka

Kraina Karpacka dzieli się na 8 dzielnic przyrodniczo-leśnych:

1. Dzielnica Beskidu Śląskiego
2. Dzielnica Beskidu Małego i Średniego
3. Dzielnica Pogórza Karpackiego
4. Dzielnica Beskidu Wysokiego
5. Dzielnica Beskidu Sądeckiego i Gorców
6. Dzielnica Beskidu Niskiego
7. Dzielnica Bieszczadów
8. Dzielnica Tatr

Bibliografia

Leon Mroczkiewicz Podział Polski na krainy i dzielnice przyrodniczo-leśne,Prace IBL, nr 80, Warszawa 1952
Ryszard Zaręba - wydanie III zmienione Puszcze, bory i lasy Polski PWRiL 1986