Kramatorsk
Kramatorsk (ukr. Краматорськ) – miasto we wschodniej Ukrainie, w obwodzie donieckim, nad rzeką Kazennyj Toreć (dopływ Dońca). W 2021 roku liczyło 150 tys. mieszkańców.
 Pałac Kultury i Techniki | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Mer | |||||
| Powierzchnia |
117,1 km² | ||||
| Wysokość |
60–177 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2021) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380-6264 | ||||
| Kod pocztowy |
84300-84390 | ||||
Położenie na mapie obwodu donieckiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
 48°43′N 37°32′E/48,716667 37,533333
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Historia edytuj
Początkiem miejscowości była niewielka osada założona przy stacji kolejowej zbudowanej w 1868 r. Osada rozwinęła się w związku z budową w 1897 r. huty żelaza.
Od końca 1941 do 1943 r. Kramatorsk znajdował się pod okupacją wojsk niemieckich.
Podczas okupacji hitlerowskiej, w październiku 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 300 osób. 26 stycznia 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali pod Melowają Górą. Sprawcami zbrodni było Sonderkommando (Sk) 4b dowodzone przez SS- Sturmbannführera Fritza Braune[2].
W kwietniu 2014 opanowały go zbrojne oddziały Donieckiej Republiki Ludowej. Doszło do bitwy, w wyniku której prorosyjscy separatyści opuścili miasto 5 lipca 2014. Po tym, jak Donieck znalazł się pod kontrolą separatystycznych władz, administracja donieckiego obwodu została przeniesiona do Mariupola, a później do Kramatorska.
Podczas rosyjskiej inwazji na Ukrainę w dniu 5 kwietnia 2022 r. Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej dokonały ataku rakietowego na dworzec kolejowy w Kramatorsku, w wyniku którego śmierć poniosło co najmniej 59 osób[3]. W momencie ataku na dworcu i w jego pobliżu przebywało ok. 4 tys. osób cywilnych oczekujących na ewakuację w związku ze spodziewaną rosyjską ofensywą w Donbasie, były to głównie kobiety, dzieci i osoby starsze[4].
27 czerwca 2023 r. wojska rosyjskie dokonały ataku rakietowego na restaurację w Kramatorsku, w efekcie czego zginęło 13 osób, a rannych zostało 61[5].
Demografia edytuj
Około 63% mieszkańców posługuje się językiem rosyjskim, jednak w 2001 około 65% ogółu zadeklarowało narodowość ukraińską, a 27% rosyjską. Liczba ludności znacznie spadła na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat.
Liczba ludności w latach:
Gospodarka edytuj
W mieście rozwinął się przemysł metalurgiczny oraz materiałów budowlanych[7].
Kramatorsk jest jednym z ważniejszych ukraińskich ośrodków przemysłu maszynowego (znajduje się tu Nowokramatorska Fabryka Budowy Maszyn[a], największy pracodawca w regionie, wytwarzająca między innymi urządzenia dla hutnictwa i górnictwa oraz obrabiarki), a także koksochemicznego.
W mieście istnieje duży węzeł kolejowy.
Uwagi edytuj
- ↑ Inne spotykane tłumaczenia rosyjskiej nazwy (Новокраматорский машиностроительный завод) to: Nowokramatorska Fabryka Maszyn, Nowokramatorskie Zakłady Budowy Maszyn, Nowokramatorski Zakład Produkcji Maszyn, Nowokramatorskie Zakłady Maszynowe, dawniej Nowo-Kramatorskie Zakłady Budowy Maszyn Ciężkich.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Чисельність наявного населення України на 1 січня 2021 року [online], ukrcensus.gov.ua [dostęp 2021-08-18] (ukr.).
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1772.
- ↑ Wojna Rosji z Ukrainą. Dzień 50. Rzeczpospolita (gazeta), 2022-04-13. [dostęp 2022-04-14].
- ↑ Wojna Rosja-Ukraina. Ataku w Kramatorsku. Liczba ofiar wzrosła do 52. Polsat News, 2022-04-09. [dostęp 2022-04-09].
- ↑ Anna Wolska, Ukraina: Znana pisarka 13. ofiarą rosyjskiego ostrzału Kramatorska [online], www.euractiv.pl, 3 lipca 2023 [dostęp 2023-09-02] (pol.).
- ↑ a b Liczba ludności Ukrainy według danych dostępnych 1 stycznia 2017 (ukr.), Państwowa Służba Statystyki Ukrainy. [dostęp 2018-06-03].
- ↑ Kramatorsk, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-09-23].