Wikipedia

Krisztina Tóth (pisarka)

Krisztina Tóth (ur. 5 grudnia 1967 w Budapeszcie) – węgierska pisarka i tłumaczka[1].

Krisztina Tóth
Ilustracja
Krisztina Tóth, 2011
Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1967
Budapeszt

Dziedzina sztuki

literatura

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Uczyła się rzeźbiarstwa w liceum plastycznym, w 1986 zdała tam maturę. W latach 1986-1993 studiowała filologię węgierską na Uniwersytecie im. Loránda Eötvösa, podczas studiów odbyła dwuletnie stypendium w Paryżu. W latach 1994–1998 współpracowała z Instytutem Francuskim w Budapeszcie, zajmowała się również tłumaczeniem poezji francuskiej na język węgierski, nauczaniem kreatywnego pisania, a także projektowaniem witraży.

Publikuje od 1989 roku, początkowo poezję, później także prozę. W 2006 roku ukazał się jej pierwszy zbiór opowiadań Vonalkód, za który otrzymała Nagrodę Sándora Máraiego. W 2013 roku ukazała się jej pierwsza powieść, zatytułowana Akvárium.

 
Na Targach Książki w Göteborgu (2015)

W 2021 roku w wywiadzie dla Könyves Magazin zapytana o spis lektur obowiązkowych, odpowiedziała, że usunęłaby z niego „Złotego człowieka” Móra Jókaia oraz „Bárány Boldizsár” Magdy Szabó ze względu na ukazanie w nich tradycyjnych ról kobiecych[2]. Wypowiedź ta wywołała kontrowersje w węgierskim społeczeństwie, a autorka była nękana i obrażana[3].

Literatura Krystyny Tóth przekładana jest na wiele języków, w tym na francuski, niemiecki, hiszpański, czeski, bułgarski, fiński, serbski, słowacki, słoweński, polski[4].

Wyróżnienia i nagrody edytuj

Wybrana twórczość edytuj

Poezja edytuj

  • Őszi kabátlobogás (1989)[5]
  • A beszélgetés fonala (1994)[6]
  • Az árnyékember (1997)
  • Porhó (2001)[7]
  • A londoni mackók (2003)[8]
  • Állatok a tubusból (2003)[9]
  • Síró ponyva (2004)[10]
  • 36 fokos lázban (2005)
  • Friss tinta! – mai gyerekversek (2005)
  • Állatságok (2007)[11]
  • Kerge ABC (2008)[12]
  • Magas labda (2009)[13]

Proza edytuj

  • Fény, viszony (2004)[14]
  • Alibi hat hónapra (2004/2005)
  • Éjszakai állatkert (2005)[15]
  • Vonalkód (zbiór opowiadań, 2006, "Linie kodu kreskowego. Piętnaście historii", tłum. na j. polski Anna Butrym, Wydawnictwo Książkowe Klimaty, 2016, ISBN 978-83-64887-51-2)
  • Hazaviszlek, jó? (2009)[16]
  • Pixel (2011, tłum. na j. polski Klara Marciniak, ISBN 978-83-64437-70-0)
  • Akvárium (2013, powieść)[17]
  • Pillanatragasztó (2014)[18]

Przypisy edytuj

  1. ↑ Krisztina Tóth [online], Words Without Borders [dostęp 2022-04-26].
  2. ↑ Anna Ott: Tizenegyes - Mit olvas az író? Tóth Krisztina. konyvesmagazin.hu, 2021-02-11. [dostęp 2021-03-04]. (węg.).
  3. ↑ HLO in Support of Krisztina Tóth. hlo.hu, 2021-03-01. [dostęp 2021-03-04]. (ang.).
  4. ↑ Krisztina Tóth [online], ksiazkoweklimaty.pl [dostęp 2022-04-26].
  5. ↑ Krisztina Tóth, Őszi kabátlobogás : [versek], Budapest: Kozmosz Könyvek, 1989, ISBN 963-211-830-8, OCLC 21407491 [dostęp 2022-04-26].
  6. ↑ Krisztina Tóth, A beszélgetés fonala : versek, Budapest: A Magyar Írószövetség és a Belvárosi Könyvkiadó kiadása, 1994, ISBN 963-7675-38-8, OCLC 40495223 [dostęp 2022-04-26].
  7. ↑ Krisztina Tóth, Porhó : új és válogatott versek, Budapest: Magvető, 2001, ISBN 963-14-2244-5, OCLC 48448388 [dostęp 2022-04-26].
  8. ↑ Krisztina Tóth, A londoni mackók, Budapest: Csimota, 2003, ISBN 963-86349-2-8, OCLC 441169163 [dostęp 2022-04-26].
  9. ↑ Róbert Alföldi i inni, Állatok a tubusból, Budapest: Csimota, 2003, ISBN 963-86350-1-0, OCLC 441168199 [dostęp 2022-04-26].
  10. ↑ Tóth Krisztina, Síró ponyva : versek, 2000-2003, Budapest: Magvető, 2004, ISBN 963-14-2364-6, OCLC 909439436 [dostęp 2022-04-26].
  11. ↑ u, Állatságok [online], www.lira.hu [dostęp 2022-04-26] (ang.).
  12. ↑ Anna Szabó, Dániel Varró, Krisztina Tóth, Kerge ABC, Budapest: Csimota, 2008, ISBN 978-963-9768-02-4, OCLC 440677537 [dostęp 2022-04-26].
  13. ↑ Krisztina Tóth, Magas labda : [versek], Budapest: Magvető, 2009, ISBN 978-963-14-2710-3, OCLC 662163045 [dostęp 2022-04-26].
  14. ↑ Krisztina Tóth, Fény, viszony, Budapest: EBP Media Kft, 2004, ISBN 963-214-353-1, OCLC 500182715 [dostęp 2022-04-26].
  15. ↑ Zsuzsa Bruria Forgács, Agáta Gordon, Kriszta Bódis, Éjszakai állatkert : antológia a női szexualitásról, Budapest: Jonathan Miller, 2005, ISBN 963-86785-9-3, OCLC 63703686 [dostęp 2022-04-26].
  16. ↑ Krisztina Tóth, Hazaviszlek, jö? : tarcanovellak, publicisztikak, Budapest: Magvetö, 2009, ISBN 978-963-14-2743-1, OCLC 464741229 [dostęp 2022-04-26].
  17. ↑ Krisztina Tóth, Akvárium, Budapest 2013, ISBN 978-963-14-3093-6, OCLC 854907429 [dostęp 2022-04-26].
  18. ↑ Krisztina Tóth, Pillanatragasztó, Budapest 2014, ISBN 978-963-14-2904-6, OCLC 896832280 [dostęp 2022-04-26].

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Krisztina_Tóth_(pisarka)&oldid=72139205”