Krotoszyn (rejon pustomycki)

wieś na Ukrainie w rejonie pustomyckim

Krotoszyn (ukr. Кротошин) – wieś w rejonie pustomyckim obwodu lwowskiego, położona na południowy wschód od Lwowa.

Krotoszyn
Ilustracja
Kościół Wszystkich Świętych, obecnie cerkiew Opieki Matki Bożej
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

pustomycki

Powierzchnia

1,49 km²

Wysokość

325 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności


1029

Nr kierunkowy

+380 3230

Kod pocztowy

81136

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Krotoszyn”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Krotoszyn”
Ziemia49°44′48″N 24°05′16″E/49,746667 24,087778

W czasach II Rzeczypospolitej wieś znajdowała się w dawnym powiecie lwowskim i zamieszkana była wyłącznie przez Polaków[1].

Historia edytuj

Według miejscowej tradycji wieś została założona w 1369, wraz z sąsiednim Wołkowem, jako osada kolonistów z Wielkopolski[2]. Pierwsza udokumentowana wzmianka pochodzi z 1377 – jest to informacja o tym, że książę Władysław Opolczyk darowuje Krotoszyn, Zaszków, Kościejów i cztery dworzyszcza we wsi Mierzwica klasztorowi dominikanów we Lwowie. Krotoszyn pozostawał własnością zakonu aż do XX wieku. W 1397 roku wieś została lokowana na prawie magdeburskim przez króla Władysława Jagiełłę.

W 1399, za zgodą arcybiskupa Jakuba Strepy, dominikanie założyli we wsi kaplicę, która działała następnie na prawach świątyni parafialnej. Kościół murowany, konsekrowany w 1855 roku stał się siedzibą parafii pod wezwaniem Wszystkich Świętych, należącej do dekanatu szczerzeckiego w archidiecezji lwowskiej.

We wsi od 1857 roku istniała szkoła trywialna. Wcześniej szkoła parafialna.

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie lwowskim województwa lwowskiego. Według spisu z 1921 roku, wieś liczyła 1110 mieszkańców, w zdecydowanej większości wyznania rzymskokatolickiego i w całości narodowości polskiej.

Główne zajęcia mieszkańców to: uprawa roli oraz drobna działalność rzemieślnicza: kołodziejstwo, kowalstwo, krawiectwo, murarstwo, usługi szewskie oraz handel.

W 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 11 Polaków[3].

W wyniku II wojny światowej Polscy mieszkańcy wsi zostali w latach 1945-1946 wygnani na ziemie zachodnie i północne w nowe granice Polski. Główne miejsce osiedlenia: Świdwin, okolice Wrocławia oraz Namysłów i wsie powiatu namysłowskiego: Kamienna, Wilków i Bukowa Śląska.

Literatura edytuj

  1. Ks. Józafat Gieszczyński: Parafia rzymsko-katolicka Wołków. Lwów, [Towarzystwo Szkoły Ludowej] 1937.
  2. Krotoszyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 711.
  3. Stanisław Czyżowicz, Mariusz Czarnecki: Krotoszyn koło Lwowa. Namislavia, Namysłów 2014. ISBN 978-83-60537-76-3.
  4. Stanisław Czyżowicz, Mariusz Czarnecki: Krotoszyn koło Lwowa. Wyd. 2. Namislavia, Namysłów 2014. ISBN 978-83-60537-79-4.

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. Marian Kałuski, Polski Lwów w ...
  2. Józafat Giszczyński, Jan Minorowicz, Wołków-Kołczyn. Dzieje parafii i parafian, Gorzów-Kołczyn 2004, str.13
  3. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 622, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.