Krucini (herb szlachecki)

polski herb szlachecki

Krucini (Krzyż, Krzyż III, Kruczyn, Krucyni, Kruszyna, Tryumf)polski herb szlachecki.

Herb

Opis herbu edytuj

Opis zgodnie z klasycznymi zasadami blazonowania:

W polu czerwonym pod krzyżem kawalerskim złotym, gwiazda srebrna. Klejnot - krzyż kawalerski złoty. Labry czerwone, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki edytuj

Herb wymieniany po raz pierwszy przez Niesieckiego, ale tylko z nazwy, bez opisu[1][2]. Opis po raz pierwszy pojawia się u Piotra Nałęcz-Małachowskiego w Zbiorze nazwisk szlachty, ale autor we wpisie poświęconym herbowi Krucini opisuje kilka różnych, podobnych herbów w tym Krucina, Krucina (Dolewski), Grzybowski, Skorobohaty[3]. Rysunek oraz opis herbu zamieścił także Juliusz Karol Ostrowski, pod hasłem Krzyż III[4].

Herbowni edytuj

Tadeusz Gajl wymienia następujące rodziny herbownych uprawnionych do herbu Krucini:

Dalecki, Dalewski, Dolewski, Gembarzewski, Gembarzowski, Jęzor, Kasztulski, Kosztulski, Kruszyna, Krzyżanowski, Kulczycki, Nawrot, Onichin, Onychin, Pietrowicz, Pitschman, Reisner, Rejsner, Sebastjanowicz, Szczepkowski, Sztokajło, Świentopełk, Wojszko, Wrzerzewski, Wrzeżewski, Wyszatrawka, Wyszetrawka.

Należy zwrócić uwagę, że z powodu dużej ilości herbów o podobnej nazwie i podobnych godłach, część występujących tutaj nazwisk może w istocie przynależeć do innego herbu, tym bardziej że w niektórych wzmiankach historycznych nie czyniono rozróżnienia między podobnymi herbami. Tak jest w przypadku Niesieckiego, który rodzinie Korniaktów przypisuje herb zwany Krucini zaś Dalewskim herb zwany Krucyni albo Krzyż. Ponieważ autor nie zamieścił rysunków ani opisów herbów Korniaktów i Dalewskich, na podstawie jednego tylko Niesieckiego można wysnuć wniosek, że Korniaktowie i Dalewscy używali tego samego herbu. Nie powinno to być możliwe inaczej niż przez pomyłkę, ponieważ herb Korniaktów Krucina pochodził z nobilitacji, a więc należał tylko do jednej rodziny.

Bibliografia edytuj

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. Kasper Niesiecki: Herbarz polski. T. 8. Lipsk: Breitkopf i Haertel, 1841, s. 153.
  2. Kasper Niesiecki: Herbarz polski. T. 5. Lipsk: Breitkopf i Haertel, 1841, s. 238-240.
  3. Piotr Małachowski: Zbiór nazwisk szlachty z opisem herbów własnych familiom zostaiącym w Krolestwie Polskim, i Wielkim Xięstwie Litewskim / przez Piotra Nałęcza Małachowskiego ułożony, poprawiony, pomnożony i powtórnie do druku podany. Lublin: Drukarnia JKMci u XX Trynitarzy, 1805, s. 662.
  4. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1903, s. 168.