Krystyna Grochowska-Iwańska
Krystyna Grochowska-Iwańska (ur. 1940[1] w Zgierzu) – językoznawca, filolożka polska i rosyjska, archiwistka.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| doktor nauk filologicznych | |
| Specjalność: językoznawstwo | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Łódzki |
| Okres zatrudn. |
1971-2015 |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
W 1966 roku ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Łódzkim i pracowała w miejscowości Lipsko na Kielecczyźnie. W 1971 roku skończyła filologię rosyjską na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1979 roku doktoryzowała się na Uniwersytecie Łódzkim z językoznawstwa polsko-rosyjskiego pisząc pracę Użycie przyimka „na” w języku polskim i rosyjskim. Jej promotorem był Kazimierz Bajor. W latach 1971–1980 pracowała w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Siedlcach, od 1982 do 1995 roku na Uniwersytecie Łódzkim w Instytucie Filologii Rosyjskiej, a w latach 2001–2015 w Archiwum Państwowym w Płocku[2]. W 1980 roku przeniosła się do Płocka, gdzie mieszkał i pracował jej mąż. W Płocku przez długi czas nie mogła znaleźć zatrudnienia.
Wygrała czterokrotnie teleturniej Wielka gra, w 1994 (temat Tycjan), w 1998 (temat Mark Twain), w 1999 (temat Picasso), w 2001 (temat Sztuka Młodej Polski). W edycji Wielkiej gry na temat Józefa Mehoffera przegrała w przedostatnim pytaniu[3].
Ma dwoje dzieci. Mąż był redaktorem w „Tygodniku Płockim”. Interesuje się sztuką, literaturą i archiwistyką[4]. Pasjonuje się ogrodnictwem. Dostała Złoty Krzyż Zasługi za osiągnięcia pedagogiczne i naukowe.
Przypisy edytuj
- ↑ Infoverti
- ↑ Jolanta Rutecka. Wielka Wygrana. „Tygodnik Płocki”, listopad 1994. (pol.).
- ↑ Trzeba mieć w życiu pasję. „Tygodnik Płocki”, 21 stycznia 2001. [dostęp 2018-02-12]. (pol.).
- ↑ Krystyna Grochowska-Iwańska. Dwa i pół wieku rodziny Askanasów w Płocku (część I). „Notatki Płockie”. 2 (247), s. 3–11, 2016. Płock: Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego. ISSN 0029-389X. (pol.).