Krystyna Potocka (zm. 1699)

polska szlachcianka, zm. 1669 r.

Krystyna Potocka z domu Lubomirska herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. przed 1648, zm. 1699) – polska działaczka dobroczynna.

Krystyna Potocka
Krystyna Anna Lubomirska
Ilustracja
Krystyna Potocka (zbiory Muzeum Regionalnego w Krasnymstawie)
Rodzina

Lubomirscy herbu Szreniawa bez Krzyża

Data urodzenia

przed 1648

Data śmierci

1699

Ojciec

Jerzy Sebastian Lubomirski

Matka

Konstancja Lubomirska

Mąż

Feliks Kazimierz Potocki

Rodzeństwo

Stanisław, Aleksander, Hieronima

Życiorys

edytuj

Urodziła się jako Krystyna Anna Lubomirska[1] przed 1648[2]. Wywodziła się z rodu Lubomirskich herbu Szreniawa bez Krzyża, była wnuczką Stanisława i Zofii oraz córką Jerzego Sebastiana z Łańcuta i Konstancji Ligęzianki herbu Półkozic z Bobrku[3][4][5]. Miała braci Stanisława Herakliusza, Aleksandra Michała i Hieronima Augustyna[6][2][7].

Po śmierci matki była wychowywana przez swoją krewną, Annę Katarzynę Radziwiłł[8]. U jej boku uczyła się robótek ręcznych[8]. Od młodości odznaczała się pobożnością i pierwotnie chciała wstąpić do zakonu[8]. Była zamężna z Feliksem (Szczęsnym) Kazimierzem Potockim[6][2]. Według Teodora Żychlińskiego była z nim bezpotomna[6]. W myśl innych źródeł ich dziećmi byli: Michał, Marianna, Józef Felicjan, Stanisław Władysław i Jerzy[9][10][11]. Zasłynęła swoją nadzwyczajną świątobliwością i dobroczynnością[6][2][8]. Jej hafty i koronki trafiły do wielu świątyń jako ozdoby[8]. Wyróżniała się muzykalnością, uznawano ją za niezrównaną w grze na skrzypcach, samodzielnie układała partytury[8]. Była fundatorką PP. Brygidek w Sokalu[12]. Uchodzi też za główną fundatorkę kościoła św. Franciszka Ksawerego w Krasnymstawie (wznoszonego od 1695) i tamtejszego kolegium jezuitów[1].

Zmarła w 1699[8][1] (według innej wersji w 1669[6]). Została pochowana w krasnostawskim kościele swojej fundacji[1].

Założone przez siebie miasto Feliks Kazimierz Potocki nazwał Krystynopol na cześć swojej zmarłej żony[13].

Przed 1914 portret Krystyny Potockiej jako fundatorki trafił do kościoła w Siennicy Różanej[14].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Krystyna Anna z Lubomirskich Potocka – Olej na płótnie, XVIII wiek. muzeumkrasnystaw.pl. [dostęp 2022-11-01].
  2. a b c d Herbarz polski (15) 1912 ↓, s. 65.
  3. Złota księga (5) 1883 ↓, s. 107, 110-112.
  4. Herbarz polski (15) 1912 ↓, s. 62-65.
  5. Almanach 1908 ↓, s. 51, 748.
  6. a b c d e Złota księga (5) 1883 ↓, s. 112.
  7. Almanach 1908 ↓, s. 51.
  8. a b c d e f g Popiołek 1998 ↓, s. 6.
  9. Bożena Popiołek, Urszula Kicińska, Agnieszka Słaby (opracowanie): Korespondencja Elżbiety z Lubomirskich Sieniaskiej, kasztelanowej krakowskiej. T. III: Jaśnie Oświecona Mościa Księżno Dobrodziejko. Rodzina, przyjaciele i klienci (wybór). Warszawa / Bellerive-sur-Allier: Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, 2016, s. 26, 222. ISBN 978-83-7181-987-2.
  10. Marek Minakowski: Feliks Kazimierz Potocki z Podhajec h. Pilawa (Srebrna). sejm-wielki.pl. [dostęp 2022-11-01].
  11. Filip Jakub Łajszczak: Krystyna Potocka (Lubomirska h. Drużyna). geni.com, 2022-05-02. [dostęp 2022-10-30].
  12. Almanach 1908 ↓, s. 748.
  13. Alicja Łukawska: Duchy Kresów Wschodnich. Radzymin: Von Borowiecki, 2018, s. 80. ISBN 978-83-60748-18-5.
  14. Sprawozdanie i Wydawnictwo Towarzystwa Opieki nad Polskimi Zabytkami Sztuki i Kultury za Rok 1912. Kraków: 1913, s. 73-74.

Bibliografia

edytuj