Wikipedia

Krzysztof Cugowski

polski wokalista rockowy

Krzysztof Piotr Cugowski (ur. 30 maja 1950 w Lublinie) – polski wokalista rockowy, senator VI kadencji.

Krzysztof Cugowski
Ilustracja
Krzysztof Cugowski (2018)
Imię i nazwisko Krzysztof Piotr Cugowski
Data i miejsce urodzenia 30 maja 1950
Lublin
Gatunki rock
Zawód wokalista
Aktywność od 1969
Wydawnictwo Pomaton EMI, RockersPro
Powiązania Budka Suflera, Spisek, Cross, Cugowscy
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Krzysztof Cugowski podczas koncertu
Krzysztof Cugowski jako senator

ŻyciorysEdytuj

Działalność artystycznaEdytuj

Ukończył Państwową Szkołę Muzyczną w Lublinie[1]. Studiował prawo na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, jednakże studiów nie ukończył[1]. W 1970 dołączył do zespołu Romualda Lipki – Stowarzyszenia Cnót Wszelakich. Grupa ta przyjęła później nazwę Budka Suflera. W 1975 Krzysztof Cugowski znalazł się na drugim miejscu w notowaniu „wokaliści roku” przeprowadzonego przez czasopismo „Non Stop”. W 1976 opuścił Budkę Suflera, pracował następnie z zespołami Spisek i Cross. Do Budki Suflera powrócił w 1984[1].

W drugiej połowie lat 80. koncertował w USA. Budka Suflera wróciła do kraju w 1992 na nagranie płyty Cisza, która przyniosła formacji sukces artystyczny i komercyjny prowadzący do podjęcia decyzji o powrocie na stałe na polski rynek muzyczny. W połowie lat 90. Krzysztof Cugowski rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną Małgorzatą i ożenił się z poznaną w Stanach Zjednoczonych Joanną.

Największy sukces w karierze Krzysztofa Cugowskiego przyniosła płyta Nic nie boli, tak jak życie, której sprzedaż przekroczyła milion egzemplarzy. Dzięki temu zespół w listopadzie 1999 wystąpił w sali Carnegie Hall w Nowym Jorku.

W 2001 wydał solową płytę z coverami polskich i zagranicznych standardów rockowych. W 2007 wystąpił jako gość specjalny w programie Jak oni śpiewają, gdzie w duecie z Nataszą Urbańską zaśpiewał przebój „Jest taki samotny dom”[1]. W 2014 wystąpił gościnnie w utworze „Zbyt wiele” producenta muzycznego Rozbójnika Alibaby oraz rapera VNM[2].

W styczniu 2014 na profilu Budki Suflera na Facebooku pojawiła się informacja, że z końcem roku zespół zakończy swoją działalność[3]. Ostatnie duże koncerty grupa zagrała w Toruniu 6 grudnia 2014[4] i w Krakowie 14 grudnia 2014[5]. Największy pożegnalny koncert pt. „Memu miastu na do widzenia” odbył się 18 września 2014 w Lublinie, mieście, w którym zespół powstał. Ostatnie nieoficjalne pożegnanie nastąpiło w ramach krótkiego występu w Warszawie 31 grudnia 2014.

W 2014 Krzysztof Cugowski ze swoimi synami Piotrem i Wojciechem (należącymi do zespołu Bracia) stworzył zespół Cugowscy, który nagrał dwa albumy: Zaklęty krąg i Ostatni raz (który ukazał się również w formacie filmu DVD z nagraniem pożegnalnego koncertu rodzinnej grupy z 14 maja 2018 w Lublinie)[6]. Od 2014 muzyk prowadzi też karierę solową. W 2018 artysta rozpoczął koncertowanie wraz z towarzyszącym zespołem muzycznym w ramach specjalnej trasy z okazji pięćdziesięciolecia kariery scenicznej. 30 czerwca 2019 wystąpił w Opolu ze specjalnym recitalem, śpiewając m.in. z Edytą Górniak i Ryszardem Rynkowskim. W 2018 wraz z synem Piotrem nagrał piosenkę „Pani ze snów”, która została stworzona na potrzeby serialu Drogi wolności emitowanego przez TVP1.

W 2019 Budka Suflera reaktywowała swoją działalność z nowym wokalistą, którym został Robert Żarczyński. Krzysztof Cugowski całkowicie odciął się od zespołu, nie chcąc by go łączono z tą działalnością. W wywiadzie dla „Super Expressu” wskazał, że grupa ma chroniony w urzędzie patentowym znak i nazwę (do czego doszło w trakcie jego występów w zespole). Początkowo nie wykluczał podjęcia kroków prawnych przeciwko członkom reaktywowanej grupy, którzy według niego bezprawnie użyli nazwy i loga Budki Suflera[7]. Ostatecznie jednak z tych planów zrezygnował.

Działalność politycznaEdytuj

W 2005 był członkiem Honorowego Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich[1]. W tym samym roku w wyborach parlamentarnych uzyskał mandat senatora VI kadencji z ramienia Prawa i Sprawiedliwości w okręgu lubelskim[1]. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 nie ubiegał się o reelekcję.

W wyborach parlamentarnych w 2015 kandydował do Senatu z własnego komitetu, zajmując 2. miejsce spośród 3 kandydatów[8] (oficjalnie poparło go Polskie Stronnictwo Ludowe[9], nieoficjalnie także Platforma Obywatelska, która nie wystawiła przeciw niemu kontrkandydata, oraz Prawica Rzeczypospolitej[10]).

OdznaczeniaEdytuj

Życie prywatneEdytuj

Ojciec Piotra i Wojciecha (członków zespołu Bracia) z małżeństwa z Małgorzatą oraz Krzysztofa z drugiego małżeństwa z Joanną[1].

DyskografiaEdytuj

Zobacz więcej w artykule Budka Suflera, w sekcji Dyskografia.
Albumy studyjne
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście
POL
Wokół cisza trwa
  • Data: 1979
  • Wydawca: Pronit
  • Format: LP[13], CD[14]
 —
Podwójna twarz (oraz Cross) —
Integralnie
  • Data: 14 maja 2001[16]
  • Wydawca: Pomaton EMI
  • Format: CD[17], digital download[18]
 7[19]
Przebudzenie
  • Data: 9 października 2015[20]
  • Wydawca: RockersPro
  • Format: CD, digital download
 41[21]
„—” album nie był notowany.
Albumy świąteczne
Tytuł Dane dot. albumu
Kolędy
  • Data: 1999
  • Wydawca: New Abra
  • Format: CD[22]
Polskie kolędy
śpiewa Krzysztof Cugowski
  • Data: 2001
  • Wydawca: Hestia
  • Format: CD[23]
Single
Tytuł Rok Pozycja na liście Album
LP3
[24]
„Demony wojny”[25] 1998 7 Demony wojny wg Goi
(ścieżka dźwiękowa)
„Jednego serca”[26] 2001 — Integralnie
„Do Right Woman”[27] —
„Dni, których nie znamy”[28] —
„Czerwony jak cegła”[29] —
Rozbójnik Alibaba – „Zbyt wiele”
(gościnnie: VNM i Krzysztof Cugowski)[30]		 2014 — Bal maturalny
„W obcym mieście”[31] 2015 — Przebudzenie
„–” singel nie był notowany.
Inne notowane utwory
Tytuł Rok Pozycja na liście
LP3
[24]
„Zamiast kołysanki" 1982 26
Harlem – „Jak lunatycy” (gościnnie: Krzysztof Cugowski) 1998 12
„Not About Us” (oraz Ray Wilson) 2010 34

FilmografiaEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b c d e f g Krzysztof Cugowski. wp.pl. [dostęp 2015-08-11].
  2. ↑ Rozbójnik Alibaba – „Zbyt wiele” ft. Krzysztof Cugowski, VNM, Jan Borysewicz. cgm.pl, 26 kwietnia 2014. [dostęp 2014-10-28].
  3. ↑ Tomasz Baliszewski: Budka Suflera schodzi ze sceny. „Z końcem tego roku kończymy działalność”. natemat.pl, 21 stycznia 2014. [dostęp 2019-07-02].
  4. ↑ Tomasz Bielicki: Ostatnie takie tango. Pożegnalny koncert Budki Suflera w Toruniu. nowosci.com.pl, 8 grudnia 2014. [dostęp 2019-07-02].
  5. ↑ Paweł Gaik: Ostatni wielki koncert Budki Suflera w Kraków Arena. onet.pl, 15 grudnia 2014. [dostęp 2019-07-02].
  6. ↑ Cugowscy: Koniec rodzinnego projektu (zdjęcia). lubelski.pl, 14 maja 2018. [dostęp 2019-07-02].
  7. ↑ Tomasz Ławnicki: Aż przykro patrzeć. Konflikt seniorów z Budki Suflera zapewne skończy się w sądzie. natemat.pl, 23 maja 2019. [dostęp 2019-07-02].
  8. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-12-17].
  9. ↑ Cugowski już ma zaplecze polityczne. To PSL i były marszałek województwa. kurierlubelski.pl, 28 sierpnia 2015. [dostęp 2015-12-17].
  10. ↑ Prawica Rzeczypospolitej w wyborach do Parlamentu RP. prawicarzeczypospolitej.pl, 19 października 2015. [dostęp 2015-12-17].
  11. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 grudnia 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczenia (M.P. z 2015 r. poz. 168).
  12. ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-02-07].
  13. ↑ Krzysztof Cugowski – Wokół cisza trwa. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
  14. ↑ Krzysztof Cugowski – Wokół cisza trwa. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
  15. ↑ a b c K.Cugowski & Cross – Podwójna Twarz. discogs.com. [dostęp 2014-10-28].
  16. ↑ Integralnie – Krzysztof Cugowski. muzyka.onet.pl. [dostęp 2014-10-28].
  17. ↑ Krzysztof Cugowski – Integralnie. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
  18. ↑ Krzysztof Cugowski – Integralnie. itunes.apple.com. [dostęp 2014-10-28].
  19. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 04.06.2001 – 10.06.2001. olis.onyx.pl. [dostęp 2014-10-28].
  20. ↑ Krzysztof Cugowski i jego „Przebudzenie”. interia.pl, 11 września 2015. [dostęp 2015-09-11].
  21. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 09.10.2015 – 15.10.2015. olis.onyx.pl. [dostęp 2015-10-25].
  22. ↑ Krzysztof Cugowski – Kolędy. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
  23. ↑ Krzysztof Cugowski – Polskie kolędy śpiewa Krzysztof Cugowski. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
  24. ↑ a b LP3 – statystyki dla wykonawcy Krzysztof Cugowski. lp3.pl. [dostęp 2014-10-28].
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Krzysztof Cugowski & Harlem. lp3.pl. [dostęp 2014-10-28].
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Krzysztof Cugowski & Ray Wilson. lp3.pl. [dostęp 2014-10-28].
  25. ↑ Krzysztof Cugowski – Demony wojny. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
  26. ↑ Krzysztof Cugowski – Jednego serca. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
  27. ↑ Krzysztof Cugowski – Do Right Woman. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
  28. ↑ Krzysztof Cugowski – Dni, których nie znamy. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
  29. ↑ Krzysztof Cugowski – Czerwony jak cegła. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
  30. ↑ Zbyt wiele (feat. VNM & Krzysztof Cugowski) – Single Rozbójnik Alibaba. itunes.apple.com. [dostęp 2014-10-28].
  31. ↑ Album W Obcym Mieście – Single od: Krzysztof Cugowski w aplikacji iTunes. itunes.apple.com. [dostęp 2015-09-12].
  32. ↑ a b Krzysztof Cugowski w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2014-10-28].

BibliografiaEdytuj

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Krzysztof_Cugowski&oldid=58771130”