Krzysztof Cugowski
Krzysztof Piotr Cugowski (ur. 30 maja 1950 w Lublinie) – polski wokalista rockowy, senator VI kadencji.
| ||
![]() Krzysztof Cugowski (2017) | ||
Imię i nazwisko | Krzysztof Piotr Cugowski | |
Data i miejsce urodzenia | 30 maja 1950 Lublin | |
Gatunki | rock | |
Zawód | wokalista | |
Aktywność | od 1969 | |
Wydawnictwo | Pomaton EMI, RockersPro | |
Zespoły | ||
Budka Suflera (1974–1978, 1983–2014) Cross (1980–1983) Cugowscy (2014–2018) | ||
Odznaczenia | ||
![]() ![]() ![]() |

ŻyciorysEdytuj
Wczesne lataEdytuj
W młodości trenował kulturystykę i boks[1].
Uczył się w Państwowej Szkole Muzycznej w Lublinie i ukończył naukę w lubelskim I Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica[1]. Studiował prawo na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie[1], jednakże studiów nie ukończył[2].
Działalność artystycznaEdytuj
W 1969 z kolegami współtworzył zespół rockowy pod nazwą Prompter’s Box, wkrótce spolszczoną na Budkę Suflera[3]. Grupa ta uległa rozwiązaniu pod koniec 1970, a sam muzyk podjął współpracę z zespołem Romualda Lipki – Stowarzyszenie Cnót Wszelakich[2][3]. Grupa ta przyjęła później nazwę Budka Suflera. W 1975 piosenkarz znalazł się na drugim miejscu w notowaniu „wokaliści roku” czasopisma „Non Stop”. W 1976 opuścił Budkę Suflera, pracował następnie z zespołami Spisek i Cross. Do Budki Suflera powrócił w 1984[2].
W drugiej połowie lat 80. koncertował w USA. Budka Suflera wróciła do kraju w 1992 na nagranie płyty pt. Cisza, która przyniosła formacji sukces artystyczny i komercyjny, prowadzący do podjęcia decyzji o powrocie na stałe na polski rynek muzyczny. Największy sukces w karierze zespołu osiągnął album pt. Nic nie boli, tak jak życie, którego sprzedaż przekroczyła milion egzemplarzy. W listopadzie 1999 grupa wystąpiła w Carnegie Hall w Nowym Jorku.
W 2001 Krzysztof Cugowski wydał solową płytę z coverami polskich i zagranicznych standardów rockowych. W tym samym roku z Lidią Stanisławską wykonał utwór „Już nie ma dzikich plaż”, który ukazał się na jej drugim albumie studyjnym pt. Inna twarz[4]. W 2005 wziął udział w nagraniu piosenki „Moja mała nostalgia” Grażyny Łobaszewskiej[5]. W 2007 wystąpił jako gość w programie Jak oni śpiewają, gdzie w duecie z Nataszą Urbańską zaśpiewał przebój „Jest taki samotny dom”[2]. W 2014 wystąpił gościnnie w utworze „Zbyt wiele” producenta muzycznego Rozbójnika Alibaby oraz rapera VNM[6].
W styczniu 2014 Budka Suflera poinformowała, że z końcem roku zespół zakończy działalność[7]. Pożegnalny koncert pt. „Memu miastu na do widzenia” odbył się 18 września 2014 w Lublinie. Muzycy zagrali ostatnie duże koncerty w Toruniu 6 grudnia 2014[8] i w Krakowie 14 grudnia 2014[9]. Ostatnie (nieoficjalne) pożegnanie nastąpiło w ramach występu w Warszawie 31 grudnia 2014. W 2019 Budka Suflera reaktywowała działalność z Robertem Żarczyńskim jako wokalistą. Krzysztof Cugowski odciął się wówczas od zespołu, nie chcąc, by łączono go z tą działalnością. W wywiadzie dla „Super Expressu” wskazał, że grupa ma chroniony w urzędzie patentowym znak i nazwę, do czego doszło w trakcie jego występów w zespole. Początkowo nie wykluczał podjęcia kroków prawnych przeciwko członkom reaktywowanej grupy, którzy według niego bezprawnie użyli nazwy i loga Budki Suflera[10]. Ostatecznie jednak z tych planów zrezygnował.
W 2014 wraz z Piotrem i Wojciechem Cugowskimi stworzył zespół Cugowscy. Grupa nagrała dwa albumy: Zaklęty krąg i Ostatni raz, który ukazał się również w formacie filmu DVD z nagraniem pożegnalnego koncertu rodzinnego zespołu z 14 maja 2018 w Lublinie[11]. W 2018 wyruszył w trasę koncertową z okazji pięćdziesięciolecia kariery scenicznej, a z Piotrem Cugowskim nagrał piosenkę „Pani ze snów”, która została stworzona na potrzeby serialu TVP1 Drogi wolności. 30 czerwca 2019 wystąpił w Opolu z recitalem, śpiewając m.in. z Edytą Górniak i Ryszardem Rynkowskim.
Działalność politycznaEdytuj
W 2005 był członkiem Honorowego Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich[2]. W tym samym roku w wyborach parlamentarnych uzyskał mandat senatora VI kadencji z ramienia Prawa i Sprawiedliwości w okręgu lubelskim[2]. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 nie ubiegał się o reelekcję.
W wyborach parlamentarnych w 2015 kandydował do Senatu z własnego komitetu, zajmując 2. miejsce spośród 3 kandydatów[12] (poparło go Polskie Stronnictwo Ludowe[13] oraz Prawica Rzeczypospolitej[14], a nieoficjalnie także Platforma Obywatelska, która nie wystawiła przeciw niemu kontrkandydata).
OdznaczeniaEdytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2014, za wybitne zasługi dla polskiej kultury, za osiągnięcia w pracy artystycznej i twórczej)[15]
- Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2020)[16]
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2015)[17]
Życie prywatneEdytuj
Dwukrotnie żonaty. Z małżeństwa z Małgorzatą ma dwóch synów: Piotra i Wojciecha, którzy również są muzykami. W połowie lat 90. rozwiódł się z żoną i ożenił się z Joanną, z którą ma syna Krzysztofa[2].
DyskografiaEdytuj
- Albumy studyjne
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
POL | |||||||||||||||||||
Wokół cisza trwa | – | ||||||||||||||||||
Podwójna twarz (oraz Cross) | – | ||||||||||||||||||
Integralnie | 7[24] | ||||||||||||||||||
Przebudzenie |
|
41[26] | |||||||||||||||||
„–” album nie był notowany. |
- Albumy kompilacyjne
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście |
---|---|---|
POL | ||
50/70. Moje najważniejsze |
|
3[27] |
- Albumy świąteczne
Tytuł | Dane dot. albumu |
---|---|
Kolędy |
|
Polskie kolędy śpiewa Krzysztof Cugowski |
|
- Single
Tytuł | Rok | Pozycja na liście | Album | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
LP3 [30] | |||||||||||||||||||
„Lepiej, gorzej…”[31] | 1979 | – | |||||||||||||||||
„Demony wojny”[32] | 1998 | 7 | Demony wojny wg Goi (ścieżka dźwiękowa) | ||||||||||||||||
„Jednego serca”[33] | 2001 | – | Integralnie | ||||||||||||||||
„Do Right Woman”[34] | – | ||||||||||||||||||
„Dni, których nie znamy”[35] | – | ||||||||||||||||||
„Czerwony jak cegła”[36] | – | ||||||||||||||||||
„W obcym mieście”[37] | 2015 | – | Przebudzenie | ||||||||||||||||
„Demony wojny”[38] | 2020 | – | 50/70. Moje najważniejsze | ||||||||||||||||
„–” singel nie był notowany. |
- Z gościnnym udziałem
Tytuł | Rok | Album |
---|---|---|
Lidia Stanisławska – „Już nie ma dzikich plaż” (gościnnie: Krzysztof Cugowski)[4] |
2001 | Inna twarz |
Grażyna Łobaszewska – „Moja mała nostalgia” (gościnnie: Krzysztof Cugowski)[5] |
2005 | Prowincja jest piękna |
Rozbójnik Alibaba – „Zbyt wiele” (gościnnie: VNM i Krzysztof Cugowski)[39] |
2014 | Bal maturalny |
- Inne notowane utwory
Tytuł | Rok | Pozycja na liście | Album |
---|---|---|---|
LP3 [30] | |||
„Zamiast kołysanki" | 1982 | 26 | Podwójna twarz |
Harlem – „Jak lunatycy” (gościnnie: Krzysztof Cugowski) | 1998 | 12 | Bezsenne noce |
„Not About Us” (oraz Ray Wilson) | 2010 | 34 | – |
FilmografiaEdytuj
- Atrakcyjny pozna panią… (2004, jako proboszcz)[40]
- Historia polskiego rocka (2008, film dokumentalny)
- Przepraszam, czy tu biją? (1976, jako piosenkarz)[40]
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c Nina Terentiew: Zwierzenia kontrolowane. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2004, s. 74–75. ISBN 83-7337-452-3.
- ↑ a b c d e f g Krzysztof Cugowski. wp.pl. [dostęp 2015-08-11].
- ↑ a b Historia. budkasuflera.pl. [dostęp 2020-05-04].
- ↑ a b Inna twarz by Lidia Stanisławska (ang.). rateyourmusic.com. [dostęp 2018-09-27].
- ↑ a b Prowincja jest piękna by Grażyna Łobaszewska on Apple Music (ang.). music.apple.com. [dostęp 2015-07-22].
- ↑ Rozbójnik Alibaba – „Zbyt wiele” ft. Krzysztof Cugowski, VNM, Jan Borysewicz. cgm.pl, 26 kwietnia 2014. [dostęp 2014-10-28].
- ↑ Tomasz Baliszewski: Budka Suflera schodzi ze sceny. „Z końcem tego roku kończymy działalność”. natemat.pl, 21 stycznia 2014. [dostęp 2019-07-02].
- ↑ Tomasz Bielicki: Ostatnie takie tango. Pożegnalny koncert Budki Suflera w Toruniu. nowosci.com.pl, 8 grudnia 2014. [dostęp 2019-07-02].
- ↑ Paweł Gaik: Ostatni wielki koncert Budki Suflera w Kraków Arena. onet.pl, 15 grudnia 2014. [dostęp 2019-07-02].
- ↑ Tomasz Ławnicki: Aż przykro patrzeć. Konflikt seniorów z Budki Suflera zapewne skończy się w sądzie. natemat.pl, 23 maja 2019. [dostęp 2019-07-02].
- ↑ Cugowscy: Koniec rodzinnego projektu (zdjęcia). lubelski.pl, 14 maja 2018. [dostęp 2019-07-02].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-12-17].
- ↑ Cugowski już ma zaplecze polityczne. To PSL i były marszałek województwa. kurierlubelski.pl, 28 sierpnia 2015. [dostęp 2015-12-17].
- ↑ Prawica Rzeczypospolitej w wyborach do Parlamentu RP. prawicarzeczypospolitej.pl, 19 października 2015. [dostęp 2015-12-17].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 grudnia 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczenia (M.P. z 2015 r. poz. 168).
- ↑ Daria Porycka: Minister kultury uhonorował Krzysztofa Cugowskiego Złotym Medalem „Gloria Artis”. dzieje.pl, 30 maja 2020. [dostęp 2020-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-30)].
- ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-02-07].
- ↑ Krzysztof Cugowski – Wokół cisza trwa. polskirock.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
- ↑ Krzysztof Cugowski – Wokół cisza trwa. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
- ↑ a b c K. Cugowski & Cross – Podwójna Twarz (ang.). discogs.com. [dostęp 2014-10-28].
- ↑ Integralnie – Krzysztof Cugowski. muzyka.onet.pl. [dostęp 2014-10-28].
- ↑ Krzysztof Cugowski – Integralnie. polskirock.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
- ↑ Krzysztof Cugowski – Integralnie. itunes.apple.com. [dostęp 2014-10-28].
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 04.06.2001 – 10.06.2001. olis.onyx.pl. [dostęp 2014-10-28].
- ↑ Krzysztof Cugowski i jego „Przebudzenie”. interia.pl, 11 września 2015. [dostęp 2015-09-11].
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 09.10.2015 – 15.10.2015. olis.onyx.pl. [dostęp 2015-10-25].
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 08.05.2020 – 14.05.2020. olis.onyx.pl. [dostęp 2020-05-21].
- ↑ Krzysztof Cugowski – Kolędy. polskirock.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
- ↑ Krzysztof Cugowski – Polskie kolędy śpiewa Krzysztof Cugowski. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
- ↑ a b LP3 – statystyki dla wykonawcy Krzysztof Cugowski. lp3.pl. [dostęp 2014-10-28].
LP3 – statystyki dla wykonawcy Krzysztof Cugowski & Harlem. lp3.pl. [dostęp 2014-10-28].
LP3 – statystyki dla wykonawcy Krzysztof Cugowski & Ray Wilson. lp3.pl. [dostęp 2014-10-28]. - ↑ Seweryn Krajewski i Czerwone Gitary/Krzysztof Cugowski – Wschód słońca w stadninie koni/Lepiej, gorzej… (ang.). discogs.com. [dostęp 2015-03-15].
- ↑ Krzysztof Cugowski – Demony wojny. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
- ↑ Krzysztof Cugowski – Jednego serca. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
- ↑ Krzysztof Cugowski – Do Right Woman. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
- ↑ Krzysztof Cugowski – Dni, których nie znamy. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
- ↑ Krzysztof Cugowski – Czerwony jak cegła. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-10-28].
- ↑ Album W Obcym Mieście – Single w wykonaniu Krzysztof Cugowski w aplikacji iTunes. music.apple.com. [dostęp 2015-09-12].
- ↑ Album Demony Wojny – Single w wykonaniu Krzysztof Cugowski w aplikacji iTunes. music.apple.com. [dostęp 2020-05-21].
- ↑ Zbyt wiele (feat. VNM & Krzysztof Cugowski) – Single Rozbójnik Alibaba. itunes.apple.com. [dostęp 2014-10-28].
- ↑ a b Krzysztof Cugowski w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2014-10-28].
BibliografiaEdytuj
- Biogram na stronie Senatu (VI kadencja). [dostęp 2014-10-28].
- Krzysztof Cugowski w bazie Archiwum Polskiego Rocka. [dostęp 2014-10-28].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Oficjalna strona Budki Suflera. [dostęp 2014-10-28].
- Wojciech Przylipiak: Krzysztof Cugowski: Czuję się spełniony, prawie (wywiad). „Gazeta Prawna”, 19 maja 2020. [dostęp 2020-06-05].