Wikipedia

Krzysztof Grabczuk

samorządowiec polski, działacz sportowy

Krzysztof Grabczuk (ur. 22 kwietnia 1962 w Sawinie) – polski samorządowiec, działacz sportowy, w latach 2002–2006 prezydent Chełma, członek zarządu (2006–2008), marszałek (2008–2010) i wicemarszałek (2010–2018) województwa lubelskiego, poseł na Sejm IX i X kadencji.

Krzysztof Grabczuk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1962
Sawin

Marszałek województwa lubelskiego
Okres

od 28 stycznia 2008
do 1 grudnia 2010

Przynależność polityczna

Platforma Obywatelska

Poprzednik

Jarosław Zdrojkowski

Następca

Krzysztof Hetman

Prezydent Chełma
Okres

od 2002
do 5 grudnia 2006

Przynależność polityczna

Platforma Obywatelska

Poprzednik

Henryk Dżaman

Następca

Agata Fisz

Odznaczenia
Brązowa Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej”
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

Syn Józefa i Lidii[1]. Ukończył Technikum Mechaniczne w Chełmie, a w 1986 studia trenerskie na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. W 1991 uzyskał tytuł zawodowy magistra wychowania fizycznego na Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach. Ukończył też podyplomowe studia z zakresu zarządzania i administracji na UMCS w Lublinie (2004), podyplomowe studia menedżerskie, a także studia doktoranckie na Wydziale Nauk Społecznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego[2]. W 2008 na tej uczelni obronił doktorat z socjologii gospodarki na podstawie pracy pt. Gospodarcze funkcje samorządu terytorialnego na przykładzie miast: Chełm w Polsce i Sindelfingen w Niemczech – analiza porównawcza. Pracował jako nauczyciel akademicki na obu lubelskich uniwersytetach oraz w Szkole Wyższej im. Bogdana Jańskiego w Warszawie[3].

Prowadził własną działalność gospodarczą. Od 1982 był związany z klubem zapaśniczym Cement Gryf Chełm, gdzie jako trener wychował m.in. przyszłego mistrza świata Dariusza Jabłońskiego. Był również sędzią międzynarodowym w zapasach. W grudniu 2004 objął stanowisko prezesa Polskiego Związku Zapaśniczego, a w marcu 2005 wiceprezesa Polskiego Komitetu Olimpijskiego.

W młodości związany był ze Związkiem Młodzieży Wiejskiej i OHP. Należał do Unii Wolności, z której ramienia zasiadał w radzie miasta Chełma. W 2001 przystąpił do Platformy Obywatelskiej, z listy PO w wyborach parlamentarnych w tym samym roku kandydował do Sejmu[4]. W listopadzie 2002 został wybrany w wyborach bezpośrednich na prezydenta miasta, zastępując Henryka Dżamana. Kandydował z ramienia Komitetu Wyborczego Wyborców Krzysztofa Grabczuka „Kocham Chełm”, zorganizowanego m.in. przez PO. W 2006 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję, przegrywając w drugiej turze z Agatą Fisz[5].

Wkrótce po porażce wszedł w skład zarządu województwa jako członek zarządu. 28 stycznia 2008 po zmianie koalicji został wybrany na urząd marszałka. W 2010 został radnym sejmiku lubelskiego[6], 1 grudnia tego samego roku w nowym zarządzie województwa objął stanowisko wicemarszałka. W 2011 bez powodzenia kandydował do Senatu[7], a w 2014 do Parlamentu Europejskiego[8]. W tym samym roku ponownie wybrany do sejmiku, 1 grudnia 2014 ponownie został wicemarszałkiem[9] na okres V kadencji (do 2018). W kolejnych wyborach utrzymał mandat radnego województwa[10]. W maju 2019 wszedł w skład rady nadzorczej Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej we Włodawie[11].

W wyborach w 2019 uzyskał mandat posła na Sejm IX kadencji, kandydując z ramienia Koalicji Obywatelskiej w okręgu chełmskim i otrzymując 15 452 głosy[12]. W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję (z wynikiem 32 985 głosów)[13].

Działalność społeczna i wyróżnienia edytuj

Za promocję Chełma i regionu otrzymał honorowy tytuł „Chełmianina Roku”, za pomoc ludziom słabym i potrzebującym wyróżniony został tytułem Ecce Homo, a za promocję zdrowego trybu życia nagrodą „Białego Kruka”. Współorganizator Chełmskiego Ośrodka Wsparcia Bliźniego Caritas. W 2006 założył i został prezesem Stowarzyszenia Budowy Pomnika Ojca Świętego Jana Pawła II, zajmującego się także fundowaniem stypendiów naukowych dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych. W 2015 otrzymał Brązową Odznakę „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej”[14].

Wybrane publikacje edytuj

  • Przekazywanie zadań publicznych samorządu terytorialnego innym podmiotom na przykładzie miasta Chełma – szanse i zagrożenia, Biała Podlaska 2004
  • Gospodarcza rola samorządu na przykładzie Miasta Chełma, [w:] Sławomir Partycki (red.), Człowiek a rynek, Tom I, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2004
  • Fundusz Phare jako katalizator procesu integracyjnego Polski z Unią Europejską i rozwoju obszarów przygranicznych – doświadczenia Miasta Chełma, Wydział Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu im. Łesi Ukrainki w Łucku, Łuck 2005
  • Nowe wyzwania dla gospodarki komunalnej w aspekcie wejścia Polski do Unii Europejskiej, Wydział Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu im. Łesi Ukrainki w Łucku, Łuck 2004
  • Wpływ katolickiej nauki społecznej na funkcjonowanie samorządu terytorialnego w Polsce – Nałęczów, [w:] Sławomir Partycki (red.), Religia a Gospodarka, tom I, Wydawnictwo KUL, Lublin 2005
  • Perspektywy rozwoju lokalnego i regionalnego w związku z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej, [w:] Ewa Bajor (red.), Zarządzanie rozwojem lokalnym i regionalnym w aspekcie integracji europejskiej, Lublin 2005

Przypisy edytuj

  1. ↑ Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2020-01-25].
  2. ↑ Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2015-08-02].
  3. ↑ Dr Krzysztof Grabczuk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-02-03].[martwy link]
  4. ↑ Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2023-06-14].
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2015-08-02].
  6. ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2015-08-02].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-08-02].
  8. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-08-02].
  9. ↑ W sejmiku stanowiska podzielone. Koalicja PO-PSL, Sosnowski marszałkiem. dziennikwschodni.pl, 1 grudnia 2014. [dostęp 2015-08-02].
  10. ↑ Oficjalne wyniki wyborów do Sejmiku Województwa Lubelskiego. dziennikwschodni.pl, 24 października 2018. [dostęp 2018-10-24].
  11. ↑ Włodawa przygarnęła Fisz i Grabczuka. Co robi była prezydent i wicemarszałek?. dziennikwschodni.pl, 26 kwietnia 2019. [dostęp 2019-05-29].
  12. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
  13. ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
  14. ↑ Postanowienie nr 2/OP/2015 Ministra Spraw Wewnętrznych. Dziennik Urzędowy MSW, 27 kwietnia 2015. [dostęp 2020-01-25].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Krzysztof_Grabczuk&oldid=73413406”