Krzysztof Kaczmarski
Krzysztof Jakub Kaczmarski (ur. 25 lipca 1965 w Sanoku) – polski historyk.
Krzysztof Kaczmarski (Sanok, 2023) | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
Alma Mater | |
Doktorat |
2002 – historia |
Habilitacja | |
Naczelnik Oddziałowego Biura Badań Historycznych | |
Instytucja |
Instytut Pamięci Narodowej – oddział rzeszowski |
Okres zatrudn. |
od 2000 |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujAbsolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Komisji Edukacji Narodowej w Sanoku z 1984[1] (w tym samym roku szkołę ukończył Andrzej Romaniak, także historyk, współpracujący z K. Kaczmarskim)[2]. W 1989 ukończył studia historyczne na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego[1][3]. Został nauczycielem historii w macierzystym I LO w Sanoku[1]. Z tej posady przeszedł do pracy w Oddziale Instytutu Pamięci Narodowej w Rzeszowie, gdzie 9 listopada 2000 objął stanowisko naczelnika Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej[4][5][1]. Był też zatrudniony w Instytucie Historii i Archiwistyki Państwowej Wyższej Szkoły Wschodnioeuropejskiej w Przemyślu[3].
W 2002 otrzymał stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie pracy pt. „Stronnictwo Narodowe i jego organizacje wojskowe w okręgu rzeszowskim w latach 1939-1944”, napisanej na Wydziale Humanistycznym Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie[3]. Specjalizacja dotyczyła historii najnowszej Polski, dziejów Stronnictwa Narodowego i Narodowej Organizacji Zbrojnej oraz Narodowych Sił Zbrojnych w regionie rzeszowskim. W 2015 otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych, nadany przez Wydział Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie[6], na podstawie rozprawy pt. O wielką Polskę na wojennym wychodźstwie. Stronnictwo Narodowe wobec rządu gen. Władysława Sikorskiego (1939-1943)[3].
Działał w Zjednoczeniu Chrześcijańsko-Narodowym; w marcu 1991 został przewodniczącym sanockiego koła ZChN[7] i pełnił tę funkcję w kolejnych latach[8], a 17 kwietnia 1994 został wybrany członkiem zarządu Regionu Podkarpackiego ZChN[9]. Kandydował do Sejmu RP I kadencji w wyborach parlamentarnych w 1991 w okręgu wyborczym nr 30 z ramienia Wyborczej Akcji Katolickiej[10]. W wyborach samorządowych 1998 uzyskał mandat radnego Rady Powiatu Sanockiego startując jako członek ZChN z listy Akcji Wyborczej Solidarność[11][12][13][14]. Po podjęciu pracy w IPN pod koniec 2000 ustąpił z funkcji prezesa sanockiego koła ZChN, jednocześnie rezygnując z członkostwa w partii oraz wystąpił z klubu radnych AWS w Radzie Powiatu[4][15][16].
W 2000 został członkiem zarządu reaktywowanego stowarzyszenia Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku[17][18][19]. Zasiadł w radzie historycznej Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych[20]. Udzielił wypowiedzi autorskich w wyprodukowanym w 2016 przez Telewizję Trwam reportażu pt. Historia Antoniego Żubryda[21][22].
Publikacje
edytuj- Podziemie narodowe na Rzeszowszczyźnie 1939-1944. Instytut Pamięci Narodowej, 2003 ISBN 83-89078-26-0.
- Agresor – Ks. prałat Adam Sudoł w dokumentach Służby Bezpieczeństwa i Urzędu do Spraw Wyznań w latach 1957-1989, opracowanie: Krzysztof Kaczmarski i Andrzej Romaniak, ISBN 83-60380-07-4.
- Powiat sanocki w latach 1944–1956 (praca zbiorowa), redakcja: Krzysztof Kaczmarski i Andrzej Romaniak; w tym rozdział autorski: Kadra kierownicza sanockiej bezpieki w latach 1944–1956. Próba charakterystyki; Muzeum Historyczne w Sanoku / Instytut Pamięci Narodowej / Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Oddział w Rzeszowie, Sanok – Rzeszów 2007, ISBN 978-83-60380-13-0.
- Viva Cristo Rey. Powstanie cristeros w Meksyku 1926-1929. „Glaukopis”. Nr 2/3, s. 37-59, 2005..
- Sprawa pisma „Jestem Polakiem”. Przyczynek do dziejów prasy polskiej na wychodźstwie w czasie II wojny światowej (1940–1941). „Glaukopis”. Nr 9/10, s. 193-230, 2007/2008..
- Poczet starostów sanockich XIV-XVIII w., Sanok 2009, ISBN 978-83-60380-25-3.
- Studia i szkice z dziejów obozu narodowego, Rzeszów 2010.
- Polska Partia Robotnicza, Gwardia Ludowa/Armia Ludowa na ziemiach polskich 1942-1944/1945, Rzeszów 2013.
- O wielką Polskę na wojennym wychodźstwie: Stronnictwo Narodowe wobec rządu gen. Władysława Sikorskiego (1939-1943), Rzeszów 2013.
- Studia nad działalnością aparatu bezpieczeństwa wobec polskich ruchów i środowisk politycznych w latach 1944–1989, Rzeszów 2015 (red. Krzysztof Kaczmarski, Robert Witalec)[23].
- Nie tylko Rothesay. Oficerskie obozy izolacyjne oraz obóz dyscyplinarny dla żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii (1940–1943), Rzeszów–Warszawa 2020, ISBN 978-83-8098-813-2[24]
Nagrody i odznaczenia
edytuj- 2007 – Nagroda Miasta Sanoka za rok 2006 wspólnie z Andrzejem Romaniakiem za sesję naukową i książkę pt. Powiat sanocki w latach 1944–1956[1].
- 2016 – Złoty Krzyż Zasługi przyznany przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę za zasługi w upowszechnianiu wiedzy o najnowszej historii Polski[25][26].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Franciszek Oberc. Samorząd miejski Sanoka a wybitni sanoczanie. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 551, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2012-01-01].
- ↑ a b c d Dr hab. Krzysztof Jakub Kaczmarski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-10-15] .
- ↑ a b Maria Boczar. Krzysztof Kaczmarski naczelnikiem BEP. Z liceum do Instytutu Pamięci. „Tygodnik Sanocki”. Nr 45 (470), s. 1, 9 listopada 2000.
- ↑ Oddziały IPN. Rzeszów. ipn.gov.pl. [dostęp 2014-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 grudnia 2014)].
- ↑ Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Informacja o działalności 1 stycznia 2015 r. – 31 grudnia 2015 r.. senat.gov.pl, 2016. s. 75. [dostęp 2016-10-23].
- ↑ Franciszek Oberc: Kalendarium sanockie 1974-1994, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 961.
- ↑ Krzysztof Kaczmarski. List. „Tygodnik Sanocki”. Nr 27 (191), s. 4, 7 lipca 1995.
- ↑ Marcin Kandefer. Polityczna mapa Sanoka. Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe. „Echo Sanoka”. Nr 16, s. 3, 2 maja 1994.
- ↑ Kto z kim. Wyborcze vademecum. „Kurier Podkarpacki”. Nr 1, s. 3, 25 września 1991.
- ↑ Kandydaci do Rady Powiatu Sanockiego. „Tygodnik Sanocki”. Nr 38 (358), s. 10, 18 września 1998.
- ↑ Jak głosowaliśmy? Kandydaci do Rady Powiatu Sanockiego. „Tygodnik Sanocki”. Nr 42 (362), s. 10, 16 października 1998.
- ↑ Strona wyborcza. sokolsanok.pl. [dostęp 2017-01-24].
- ↑ Franciszek Oberc. Starostwo sanockie 1999-2000. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 1, s. 24-25, 2001. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Maria Boczar. Nowe władze ZChN. „Tygodnik Sanocki”. Nr 2 (479), s. 1, 12 stycznia 2001.
- ↑ Władysław Stachowicz. Samorząd terytorialny miasta Sanoka w latach 1990–2002 w relacjach lokalnej prasy. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 232, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Bartosz Błażewicz. Walne „Sokoła”. „Tygodnik Sanocki”. Nr 24 (449), s. 10, 16 czerwca 2000.
- ↑ Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 1995-2000. „Rocznik Sanocki”. Tom VIII, s. 367, 2001. ISSN 0557-2096.
- ↑ Krajowy Rejestr Sądowy: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, numer KRS 0000057928
- ↑ Władze ZŻ NSZ. nsz.com.pl. [dostęp 2014-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 grudnia 2017)].
- ↑ Reportaż: Historia Antoniego Żubryda (cz. I). youtube.com, 2016-03-04. [dostęp 2016-03-07].
- ↑ Reportaż: Historia Antoniego Żubryda (cz. II). youtube.com, 2016-03-06. [dostęp 2016-03-07].
- ↑ Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Informacja o działalności 1 stycznia 2015 r. – 31 grudnia 2015 r.. senat.gov.pl, 2016. s. 263, 295. [dostęp 2016-10-23].
- ↑ Nie tylko Rothesay. Oficerskie obozy izolacyjne oraz obóz dyscyplinarny dla żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii (1940–1943). ipn.gov.pl. [dostęp 2023-09-13].
- ↑ Nominacje i odznaczenia w Narodowym Dniu Pamięci Żołnierzy Wyklętych. prezydent.pl, 2016-03-01. [dostęp 2016-03-01].
- ↑ M.P. z 2016 r. poz. 343