Krzysztof Kononowicz

polski działacz polityczny i samorządowy, aktywista lokalny, wideobloger

Krzysztof Kononowicz (ur. 21 stycznia 1963 w Kętrzynie[1]) – polski działacz polityczny i samorządowy, aktywista lokalny i wideobloger.

Krzysztof Kononowicz
Ilustracja
Krzysztof Kononowicz (2000)
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1963
Kętrzyn

Zawód, zajęcie

aktywista polityczny i samorządowy, wideobloger

Miejsce zamieszkania

Białystok

Narodowość

polska

Faksymile

W 2006 kandydował na urząd prezydenta Białegostoku oraz do białostockiej rady miejskiej[2][3]. Stał się szerzej popularny po publikacji w serwisie YouTube swojego przemówienia w studiu wyborczym TV Jard[4]. O osobie Krzysztofa Kononowicza oraz fenomenie, jaki wytworzył, pisały także liczne serwisy i media zagraniczne[5][6][7][8].

Życiorys

Pochodzi z rodziny o korzeniach kresowych. Urodził się w Kętrzynie jako syn Bronisława (ur. 8 maja 1908 bądź 1918, zm. 5 października 2004)[9][10] i Leonardy (z domu Bykowicz; ur. 6 listopada 1930, zm. 1 września 2012)[11]. Miał dwóch braci: Bogumiła (ur. ok. 1959−1960, zm. 21 stycznia 2013)[12] i Mariana (ur. i zm. ok. 1962). Jego ojciec natomiast w latach 1949–1954 był więźniem łagrów[10]. Następnie ożenił się i wraz z żoną mieszkał w miejscowości Strzelce (w której się urodził) na terenie Białoruskiej SRR. Do Polski Kononowiczowie przyjechali w 1958 w ostatniej repatriacji ludności polskiej[13]. Osiedli na Mazurach, we wsi Wilkowo[14]. W 1975 przeprowadzili się do Białegostoku.

W Białymstoku Krzysztof Kononowicz ukończył szkołę podstawową oraz zasadniczą szkołę zawodową, jako kierowca-mechanik. Następnie odbył zasadniczą służbę wojskową[potrzebny przypis], a później zajmował się gospodarstwem rodziców[9]. W 1980 wstąpił do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w Białymstoku[15], jednak w 2002 zrezygnował z członkostwa w związku[15].

Od 1994 jest bezrobotny[16]. Wcześniej pracował jako kierowca w firmie Trans Mlecz[potrzebny przypis], sprzątał w białostockim Urzędzie Miejskim[16], a także był zatrudniony jako kierowca autokaru marki Jelcz 043 w MPK Białystok. Chciał ubiegać się o stanowisko prezydenta Białegostoku już w wyborach samorządowych w 2002, jednak za późno zgłosił się do rejestracji kandydatów[17]. Starał się także o objęcie funkcji szefa policji w Białymstoku[13][18].

 
Legitymacja NSZZ „Solidarność” należąca do Kononowicza

W wyborach samorządowych w 2006 kandydował z listy KWW Podlasie XXI wieku na urząd prezydenta Białegostoku (uzyskał 1676 głosów, co przełożyło się na 1,89% poparcia i przedostatnią, szóstą pozycję wśród wszystkich startujących)[2] oraz do rady miejskiej Białegostoku z okręgu wyborczego numer 4 (zdobył 102 głosy)[3]. Jego rzecznikiem prasowym w okresie kampanii wyborczej był lokalny działacz społeczny Adam Czeczetkowicz[19][20].

Stał się szerzej znany po publikacji w serwisie YouTube swojego przemówienia ze Studia Wyborczego TV Jard. Jego fragmenty pokazały również główne serwisy informacyjne największych stacji telewizyjnych m.in. Fakty, Wydarzenia, Wiadomości i Teleexpress. Fenomen kandydata Krzysztofa Kononowicza na prezydenta Białegostoku komentowały również portale internetowe: Onet.pl, Interia.pl, Gazeta.pl. Popularnością zaczęły cieszyć się liczne wypowiedzi Krzysztofa Kononowicza, takie jak[17]:

(...) Żeby nie było bandyctwa, żeby nie było złodziejstwa, żeby nie było niczego.

lub

(...) nie będzie biurokractwa, nie będzie łachmaństwa (...)

O osobie i fenomenie Krzysztofa Kononowicza pisały również liczne media zagraniczne (m.in. niemiecki „Der Spiegel[6] oraz australijski „The Sydney Morning Herald[5]). Po wyborach Kononowicz zawiadomił sąd o złamaniu ciszy wyborczej, której miał się dopuścić proboszcz Parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Białymstoku[21].

W 2006 założył Biuro Interwencji Obywatelskich, organizację społeczną działającą w Białymstoku[22][23][24].

Dziennik „Rzeczpospolita” ujawnił, że za medialnym wykreowaniem oraz namówieniem Krzysztofa Kononowicza do startu w wyborach stoją Adam Czeczetkowicz (który był jego rzecznikiem) oraz historyk dr Marek Czarniawski. Obydwaj byli członkami i działaczami Polskiej Partii Narodowej, a start Kononowicza miał za zadanie wypromowanie stworzonego przez nich komitetu wyborczego[25][26][27][28].

20 maja 2007 wziął udział w powtórzonych wyborach do Sejmiku Województwa Podlaskiego, gdzie kandydował ponownie z pierwszego miejsca na liście KWW Podlasia XXI wieku w okręgu wyborczym nr 1. Uzyskał poparcie na poziomie 295 głosów[29]. Podczas wyborów parlamentarnych w 2007 był członkiem białostockiej komisji wyborczej numer 101.[30] Sam KWW Podlasie XXI wieku nie zebrał wystarczającej do startu w wyborach ilości podpisów.

W 2008 ogłosił chęć swojego startu w wyborach na prezesa Polskiego Związku Piłki Nożnej[31][32]. Wiosną 2009 miał z kolei zamiar kandydować w wyborach do Parlamentu Europejskiego z listy partii Związek Słowiański[33][34][35]. Komitetowi wyborczemu nie udało się wystawić ostatecznie żadnych list. Na początku 2010 podjął nieudaną próbę kandydowania na urząd prezydenta RP. Organizatorzy jego kampanii nie zdecydowali się jednakże na złożenie podpisów do Państwowej Komisji Wyborczej i komitet wyborczy nie został w ogóle zarejestrowany[36].

Pod koniec 2010, w związku ze swoją złą sytuacją materialną, ogłosił apel o pomoc finansową, co szybko spotkało się ze spontaniczną reakcją internautów. Uzbierano w kilkanaście dni kwotę 5859 złotych. Okazało się, że zbiórka została przeprowadzona nielegalnie. Pieniądze zostały ostatecznie dostarczone Kononowiczowi[37][38].

Od 2015 filmy nagrywane z udziałem Krzysztofa Kononowicza ponownie zaczęły zdobywać dużą popularność w serwisie YouTube[23][39][40][41]. Filmy charakteryzowały się amatorskim sposobem nagrywania i absurdalną, kontrowersyjną tematyką[42]. Z czasem filmy przedstawiające życie Kononowicza, Wojciecha „Majora” Suchodolskiego, innych współlokatorów Kononowicza i jego znajomych oraz tzw. redaktorów, zajmujących się nagrywaniem filmów, ich montażem oraz opieką nad Kononowiczem, zaczęto określać mianem Uniwersum Szkolna 17 (od adresu zamieszkania Kononowicza)[43].

Na samym początku stycznia 2020 kanał Kononowicza w serwisie YouTube przekroczył próg 100 tysięcy subskrypcji, a filmy zostały obejrzane ponad 26 milionów razy[44]. Filmy Krzysztofa Kononowicza były podawane jako przykład zjawiska patostreamingu, z racji prezentowania libacji alkoholowych czy wulgarnych kłótni między Kononowiczem a jego współlokatorem Wojciechem „Majorem” Suchodolskim (zm. 2023)[23][45][46].

W kwietniu 2020 znów uzyskał rozgłos w mediach ogólnopolskich po tym, jak publicznie stwierdził, że wirus SARS-CoV-2 nie istnieje, oraz zachęcał do łamania przepisów wprowadzonych w związku z pandemią COVID-19[47][48][49].

Kontrowersje wokół opieki nad Kononowiczem

W 2022 roku Kononowicz był bohaterem jednego z odcinków programu Sprawa dla reportera, prowadzonego przez Elżbietę Jaworowicz. Rzecznik Praw Obywatelskich, Marcin Wiącek, zainterweniował w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji w sprawie emisji odcinka ukazującego sprawę Kononowicza, ponieważ uznał, że przedstawiane w programie treści nagrań często mają charakter wulgarny, przemocowy, a przede wszystkim uwłaczający godności tej osoby. KRRiT wszczęła postępowanie wyjaśniające[50][51].

Przedmiotem kontrowersji stała się opieka nad Kononowiczem ze strony ekipy kanału Mleczny Człowiek (na którym publikowane były nagrania przedstawiające Kononowicza). Samozwańczy opiekunowie Kononowicza byli oskarżani o m.in. wykorzystywanie finansowe bohatera materiałów, poniżanie go oraz inwigilację[42][43][52][53]. W tym czasie znacząco pogorszyły się stan zdrowia oraz mobilność Kononowicza. W 2024 roku zapowiedziano zakończenie działalności kanału, jednak nie doszło ono do skutku[54][55].

W styczniu 2025 roku na kanale YouTube „Nie wiem, ale się dowiem” opublikowano film dokumentalny zatytułowany „Ofiara systemu – Krzysztof Kononowicz”. Materiał skupiał się na krytycznej analizie sytuacji życiowej Krzysztofa Kononowicza, podkreślając przypadki wykorzystywania go przez jego samozwańczych opiekunów[potrzebny przypis]. Film został usunięty z platformy YouTube na podstawie zgłoszenia naruszenia praw autorskich, złożonego przez osobę trzecią, której działania były przedmiotem krytyki w materiale[56].

Pobicia

  • We wrześniu 2015 został we własnym domu napadnięty i okradziony, a także ciężko pobity[57]. W czerwcu 2016 Sąd Okręgowy w Białymstoku skazał napastników na kary pozbawienia wolności[58][59][60].
  • 9 grudnia 2019 został napadnięty i pobity we własnym domu przez trzech mężczyzn, którzy następnie go okradli[61][62].

Obecność w kulturze masowej

Kononowicz wystąpił w jednym filmie fabularnym oraz jednym dokumentalnym:

W 2007 wystąpił w reklamie radiowej firmy Netia[65].

Wystąpił w teledysku do utworu „Nie będzie niczegohip-hopowego zespołu Grupa Operacyjna[66].

Wyniki wyborcze

Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2006 KWW Podlasie XXI Wieku Prezydent Miasta Białegostoku 1676 (1,89%)  [67]
Rada Miasta Białegostoku nr 3 102 (0,71%)  [68]
2007 Sejmik Województwa Podlaskiego III Kadencji nr 1 295 (0,01%) [69]

Przypisy

  1. Zdjęcie legitymacji Solidarności Krzysztofa Kononowicza. dziennik.pl. [dostęp 2017-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-30)].
  2. a b Wyniki I tury wyborów na prezydenta Białegostoku w 2006 r.. pkw.gov.pl. [dostęp 2017-06-29].
  3. a b Wyniki głosowania na kandydata w obwodach. pkw.gov.pl. [dostęp 2017-06-29].
  4. Miłada Jędrysik: Morał z Kononowicza. wyborcza.pl. [dostęp 2019-08-17].
  5. a b Stephen Hutcheon, The sweater that has Poland in stitches [online], The Sydney Morning Herald, 15 listopada 2006 [dostęp 2019-06-03] (ang.).
  6. a b Sandra Voglreiter, YouTube-Kult: Polen-Borat im Proll-Pulli, „Spiegel Online”, 17 listopada 2006 [dostęp 2019-06-03].
  7. Przemek Siemion, Kononowicz in dutch newspaper... [online], 18 listopada 2006 [dostęp 2019-08-18].
  8. Internet-„Kult” um schrulligen Bürgermeisterkandidaten – derStandard.at [online], DER STANDARD [dostęp 2019-08-18] (niem.).
  9. a b Anna Mierzyńska (Gazeta Współczesna) Współpraca: Urszula Dąbrowska, Anna Łubian (Kurier Poranny): Kononowicz: „Schudłem przez tę sławę”. nowiny24.pl. [dostęp 2019-04-17].
  10. a b Indeks Represjonowanych, Indeks Represjonowanych [online] [dostęp 2022-09-09].
  11. Matka Krzysztofa Kononowicza nie żyje. wspolczesna.pl. [dostęp 2019-05-04].
  12. Nie żyje brat Krzysztofa Kononowicza. fakt.pl. [dostęp 2017-07-01].
  13. a b Urszula Dąbrowska, Anna Łubian: Kim pan jest, panie Kononowicz?. gdansk.naszemiasto.pl. [dostęp 2018-11-24].
  14. KRZYSZTOF KONONOWICZ: Czuję się Warmiakiem. Olsztyn24. [dostęp 2018-11-24].
  15. a b Kononowicz: Byłem szefem Solidarności. dziennik.pl. [dostęp 2017-06-29].
  16. a b Joanna Dargiewicz: W Białymstoku będzie można pić umiarkowanie. poranny.pl. [dostęp 2017-06-29].
  17. a b Wirtualna Polska Media S.A, Biurokractwo i bandyctwo [online], wiadomosci.wp.pl, 19 grudnia 2006 [dostęp 2019-06-05].
  18. Ja prezydentem jeszcze zostanę! [online], fakty.interia.pl [dostęp 2019-06-05].
  19. Kononowicz show. wspolczesna.pl. [dostęp 2019-06-03].
  20. Monika Kosz-Koszewska: Chciał wypłynąć na Kononowiczu. poranny.pl. [dostęp 2019-08-15].
  21. Kononowicz w sądzie [online], wyborcza.pl, 24 listopada 2006 [dostęp 2019-06-13].
  22. Jerzy Danilewicz: Kandydować może każdy. newsweek.pl. [dostęp 2019-05-04].
  23. a b c Bartosz Godziński: Krzysztof Kononowicz znów jest pośmiewiskiem. Jego reality show z Białegostoku śledzą tysiące internautów. natemat.pl. [dostęp 2019-05-04].
  24. Koniec z aktorstwem – wracam do polityki. interia.pl. [dostęp 2019-05-04].
  25. Kononowicz na prezydenta Warszawy?. wprost.pl. [dostęp 2017-07-02].
  26. Rafa Malinowski: Kto stoi obok. poranny.pl. [dostęp 2019-05-06].
  27. Krzysztof Kononowicz. Człowiek, który go „stworzył” nie chce żeby otrzymał pieniądze. wspolczesna.pl. [dostęp 2019-08-17].
  28. Piotr Babicki: Kto stał za Krzysztofem Kononowiczem?. media2.pl. [dostęp 2019-08-17].
  29. Protokół Wojewódzkiej Komisji Wyborczej z wyborów do Sejmiku Województwa Podlaskiego odbywających się 20 maja 2007 roku. Urząd Marszałkowski Województwa Podlaskiego. [dostęp 2017-06-29].
  30. Krzysztof Kononowicz był gwiazdą w komisji w V LO. poranny.pl. [dostęp 2019-05-08].
  31. Kononowicz kandyduje na... prezesa PZPN [online], sport.dziennik.pl [dostęp 2019-06-03].
  32. Kononowicz na prezesa PZPN [online], TVN24.pl [dostęp 2019-06-03].
  33. Barbara Mińska: Kononowicz wraca do polityki!. wiadomosci.dziennik.pl. [dostęp 2017-06-29]. (pol.).
  34. Kononowicz na europosła! Znowu będzie wielki wstyd na całą Polskę. poranny.pl. [dostęp 2019-05-05].
  35. Kononowicz chce do Europarlamentu. newsweek.pl. [dostęp 2019-06-03].
  36. Krzysztof Kononowicz nie kandyduje na Prezydenta RP. kononowicz.prv.pl. [dostęp 2017-07-01].
  37. Internauci nie zawiedli. Zebrali niemal 6 tysięcy złotych dla Krzysztofa Kononowicza [online], wspolczesna.pl [dostęp 2019-06-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-04].
  38. Internauci z Wykop.pl u Krzysztofa Kononowicza [online], Gazeta Współczesna, 23 grudnia 2010 [dostęp 2019-06-13].
  39. Patryk Korzec: Kto to jest Krzysztof Kononowicz? Barwna postać, smutny koniec. pikio.pl. [dostęp 2019-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-18)].
  40. Patryk Przybyłowski: Był gwiazdą, chciał być prezydentem Polski. Dzisiaj żyje w koszmarnych warunkach. pikio.pl. [dostęp 2019-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-18)].
  41. Małgorzata I. Niemczyńska: Krzysztof Kononowicz: Nie mam niczego. wyborcza.pl. [dostęp 2019-04-17].
  42. a b Krzysztof Kononowicz znika z YouTube. Koniec kanału Mleczny Człowiek? - Rozrywka Radio ZET [online], rozrywka.radiozet.pl, 26 kwietnia 2024 [dostęp 2024-07-09].
  43. a b Krzysztof Kononowicz nie wie, że cierpi. Żyje jak w "Truman Show" [online], Antyweb, 21 czerwca 2022 [dostęp 2024-07-09].
  44. Kononowicz Orginal’s YouTube Stats (Summary Profile) – Social Blade Stats [online], socialblade.com [dostęp 2020-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-06].
  45. Aleksandra Żelazińska, Patostreamerzy – nowe „gwiazdy” internetu [online], polityka.pl, 2018 [dostęp 2020-05-21].
  46. Alarm! – 29.06.2020 [online], VOD Tvp.pl [dostęp 2020-06-30].
  47. Bogumił Storch, Patostreamerzy kpią z policji i prawa. Przekonują, że koronawirusa nie ma, robią dyskoteki w lesie [online], Gazeta Krakowska, 5 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-17].
  48. Policja bierze się za internetową twórczość Krzysztofa Kononowicza. Twierdził, że koronawirus nie istnieje [online], AntyFAKE [dostęp 2020-04-17].
  49. Uwaga! Ich głupota może dużo kosztować waszych najbliższych [online], fakt.pl, 6 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-17].
  50. Skargi na "Sprawę dla reportera" z Kononowiczem. "Uwłaczanie godności" [online], Onet Kultura, 18 listopada 2022 [dostęp 2024-07-09].
  51. W „Sprawie dla reportera” pokazano poniżanego Kononowicza. Jest interwencja RPO i dochodzenie KRRiT [online], wirtualnemedia.pl, 18 listopada 2022 [dostęp 2024-07-09].
  52. Marcin Kałuski, Bielszczanin prowadzi kontrowersyjny kanał z Kononowiczem. „Nie zarabiam na upośledzonych ludziach!” [online], Beskidzka24.pl – Regionalny Portal: Bielsko-Biała, Cieszyn, Żywiec, Czechowice, Sucha Beskidzka, Wadowice, 14 września 2022 [dostęp 2024-07-09].
  53. Elżbieta Turlej, Kto pozbawia godności Kononowicza? "Krzywdzi go sława i popularność" [online], Newsweek, 14 listopada 2022 [dostęp 2024-07-09].
  54. Piotr Malinowski, Krzysztof Kononowicz znika z sieci. Koniec uniwersum Szkolna 17 [online], INSTALKI, 25 kwietnia 2024 [dostęp 2024-07-09].
  55. Krzysztof Kononowicz znika z YouTube. Koniec uniwersum Szkolnej 17 [online], wirtualnemedia.pl, 25 kwietnia 2024 [dostęp 2024-07-09].
  56. Film "Nie wiem, ale się dowiem" o Krzysztofie Kononowiczu usunięty z Youtube [online], BOOP.PL, 13 stycznia 2025 [dostęp 2025-01-19] (pol.).
  57. Krzysztof Kononowicz pobity i okradziony. Smutny koniec legendy. wyborcza.pl. [dostęp 2019-04-17].
  58. Krzysztof Kononowicz pobity we własnym domu. Ruszył proces. poranny.pl. [dostęp 2019-05-09].
  59. Izabela Krzewska: Krzysztof Kononowicz poczytalny czy nie? Zdecyduje biegły. Proces w sprawie pobicia. polskatimes.pl. [dostęp 2019-05-05].
  60. Izabela Krzewska: Pobili Krzysztofa Kononowicza, pójdą do więzienia. Jest wyrok. dziennikzachodni.pl. [dostęp 2019-05-05].
  61. Krzysztof Kononowicz pobity i obrabowany. Trzy osoby zatrzymane. wiadomości.wp.pl. [dostęp 2019-12-21].
  62. Krzysztof Kononowicz napadnięty we własnym domu! [online], fakt.pl, 17 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-29].
  63. CIACHO. filmpolski.pl. [dostęp 2019-04-17].
  64. Krzysztof Kononowicz. filmweb.pl. [dostęp 2019-05-04].
  65. Kononowicz: żeby nie było niczego, a internet był za darmo – Wiadomości24 [online], web.archive.org, 2 marca 2008 [dostęp 2023-06-25] [zarchiwizowane z adresu 2008-03-02].
  66. Redakcja, To już jest hit (WIDEO) [online], Gazeta Lubuska, 15 stycznia 2007 [dostęp 2025-01-18] (pol.).
  67. Geografia wyborcza [online], PKW [dostęp 2024-02-05].
  68. Okręg wyborczy nr 4 [online], PKW [dostęp 2024-02-05].
  69. Protokół Wojewódzkiej Komisji Wyborczej z wyborów do Sejmiku Województwa Podlaskiego [online], bip [dostęp 2024-02-05].

Linki zewnętrzne