Krzysztof Lubieniecki
Krzysztof Lubieniecki (ur. 12 lipca 1659 w Szczecinie, zm. 20 października 1729 w Amsterdamie) – polski malarz[1] barokowy.
 Autoportret (ok. 1690) | |
| Data i miejsce urodzenia |
12 lipca 1659 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 października 1729 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
Ojcem Krzysztofa był Stanisław Lubieniecki, starszym bratem Teodor Bogdan Lubieniecki. Początkowo kształcił się w zakresie sztuk malarskich w Hamburgu, w 1675 wyjechał do Amsterdamu, gdzie podjął naukę u Adriana Backera i związał się z remonstrantami, zostając w 1681 roku członkiem ich amsterdamskiej parafii[2]. W Amsterdamie mieszkał do śmierci[3], specjalizując się głównie w portretach, choć malował także wątki biblijne, obrazy rodzajowe i dekoracje dla teatrów[2].
Obrazy artysty znajdują się między innymi w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie[2], Zamku Wawelskiego, Państwowego Muzeum Sztuki w Kopenhadze[4] i Rijksmuseum[5].
21 lutego 1693 roku zgłosił zapowiedzi do ślubu z Helena van Rijp (1658/1659-1704),[6] także jak on członkinią kościoła remonstranckiego w Amsterdamie. Mieli razem dwie córki:
PrzypisyEdytuj
- ↑ Encyklopedia PWN, tom 6, 1965, hasło Lubienieccy
- ↑ a b c Encyklopedia PWN
- ↑ Biogram w artyzm.com [1]
- ↑ Smakosze, fbc.pionier.net.pl [dostęp 2021-01-15].
- ↑ Portret van een schilder, vermoedelijk een zelfportret, Christoffel Lubienitzki, 1690 - 1729 - Rijksmuseum, rijksmuseum.nl [dostęp 2020-07-09].
- ↑ Indexen, archief.amsterdam [dostęp 2021-04-16].
- ↑ Indexen, archief.amsterdam [dostęp 2021-04-16].
- ↑ Indexen, archief.amsterdam [dostęp 2021-04-16].