Wikipedia

Krzysztof Pieczyński

polski aktor

Krzysztof Pieczyński (ur. 27 marca 1957 w Opolu) – polski aktor, poeta i pisarz, działacz społeczny.

Krzysztof Pieczyński
Ilustracja
Krzysztof Pieczyński (2013)
Data i miejsce urodzenia

27 marca 1957
Opole

Zawód

aktor, poeta, pisarz

Lata aktywności

od 1979

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Urodził się w Opolu, ale wychowywał w Prudniku[1], gdzie uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza[2]. Studiował na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, którą ukończył w 1980. Dzięki występowi w dwuosobowej sztuce Athola Fugarda Wyspa otrzymał angaż w Teatrze Powszechnym w Warszawie, którego aktorem pozostawał w latach 1980–1986.

Po raz pierwszy pojawił się na małym ekranie w roli Bronka Talara w serialu Jana Łomnickiego Dom[3] (1980). W serialu Grzegorza Warchoła Życie Kamila Kuranta (1982) zagrał człowieka umierającego, pogodzonego ze świadomością śmierci.

Na dużym ekranie zadebiutował rolą cynicznego działacza w filmie Jerzego Domaradzkiego Wielki bieg (1981). W dramacie Barbary Sass Krzyk (1982) stworzył sugestywną postać Marka, chłopaka z marginesu, a w filmie Feliksa Falka Idol (1984) zagrał młodego pisarza mierzącego się z mitem artysty zbuntowanego. Za rolę w filmie Wielki bieg oraz kreację w Jeziorze Bodeńskim (1985) dostał nagrodę za najlepsze pierwszoplanowe role męskie na 11. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych.

W 1985 wyjechał do USA, gdzie grał w teatrach, oraz hollywoodzkich produkcjach, między innymi w filmie Andrew Davisa Reakcja łańcuchowa (Chain Reaction) u boku Keanu Reevesa i Morgana Freemana i w filmie Rolanda Joffe Projekt Manhattan (Fat Man and Little Boy). Grał w spektaklach wystawianych w Goodman Theatre w Chicago i reżyserowanych przez Roberta False, Davida Petrarka i Mary Zimerman.

Po jedenastu[4] latach wrócił do Polski i występował w filmach, serialach i Teatrze Telewizji. Grał doktora Brunona Walickiego w Na dobre i na złe (1999–2003). Za drugoplanową rolę Jodły, granatowego policjanta, w wojennym dramacie Jana Jakuba Kolskiego Daleko od okna (2000) otrzymał nagrodę Orła oraz nagrodę za najlepszą drugoplanową rolę męską na 25. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych. Za rolę mężczyzny w filmie Jutro będzie niebo (2001) został uhonorowany nagrodą za najlepszą rolę męską na 26. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych.

W kolejnych latach zagrał m.in. w biograficznym dramacie wojennym Romana Polańskiego Pianista (2002) oraz thrillerze Poza zasięgiem (Out of Reach, 2004) u boku Stevena Seagala. W 2003 zadebiutował w roli dramaturga sztuką Lekcja angielskiego, zrealizowaną przez Jarosława Marszewskiego dla Teatru Telewizji, w której zagrał rolę Jerzego. W 2007 wyreżyserował dwa filmy dokumentalne według własnych scenariuszy: Brakujące Słowo oraz Spotkanie.

Życie prywatne edytuj

Od 1997 publikuje wiersze oraz prozę.

Z inicjatywy Pieczyńskiego powstało Stowarzyszenie Polska Laicka, które zostało zarejestrowane 5 sierpnia 2016 w Warszawie. Głównym celem organizacji jest wspieranie inicjatyw społecznych dążących do funkcjonowania świeckiego i demokratycznego państwa oraz tworzenie warunków dla rozwoju otwartego, tolerancyjnego i nowoczesnego społeczeństwa bez wpływu kleru na życie obywateli. Deklaruje, że jest osobą wierzącą[5] i krytykuje Kościół, który – jego zdaniem – zabiera ludziom wolność[6].

Filmografia edytuj

Filmy kinowe edytuj

Filmy telewizyjne edytuj

Seriale telewizyjne edytuj

Teatr Telewizji edytuj

Teatr (wybrane) edytuj

  • 1994 „Largo desolato” Václav Havel, reż. Kazimierz Braun, rola: Alex, University of Kalamazoo
  • 1994 „Mad Forest” C. Churchil, reż. M. Grief, rola: Ojciec, Theatre Bulding Chicago
  • 1993 „The notes of Leonardo da Vinci” Leonardo da Vinci, reż. M. Zimmerman, rola: Leonardo da Vinci, Goodman Theatre Chicago
  • 1993 „Czarny śnieg” Michaił Bułhakow, reż. M. Maggio, rola: Piąty charakter, Goodman Theatre Chicago
  • 1992 „Elektra” Sofokles, reż. M. Mokjejew, rola: Aegisthus, Court Theatre of Chicago
  • 1990 „You Can’t Take It with You” G. S. Kaufman, reż. J. Dillion, rola: Nauczyciel baletu, Milwaukee Repertory Theatre
  • 1990 „Czekając na Godota” S. Beckett, rola: Estragon, Madison Repertory Theatre
  • 1989 „Gone Hunting” G. Feydeau, reż. K. Albers, rola: Moriset, Milwaukee Repertory Theatre
  • 1986 „Polowanie na karaluchy” J. Głowacki, reż. K. Albers, rola: Ian, Milwaukee Repertory Theatre
  • 1982 „Antygona” Helmut Kajzar, reż. H. Kajzar, rola: Hajmon, Teatr Powszechny w Warszawie
  • 1982 „Upadek” N. Grieg, reż. H. Kajzar, rola: Rene Segur, Teatr Powszechny w Warszawie
  • 1980 „Kordian” Juliusz Słowacki, reż. B. Cybulski, rola: Kordian, Teatr Powszechny w Warszawie

Polski dubbing edytuj

Filmy dokumentalne edytuj

  • 2002: Jestem gotowy na wszystko (scenariusz i reżyseria: Paweł Woldan; film o ks. Jerzym Popiełuszce)
  • 2002: Zielona Karta[8] – lektor
  • 2007: Brakujące słowo – scenariusz i reżyseria
  • 2007: Spotkanie – scenariusz i reżyseria

Nagrody edytuj

  • 2015 „Złoty Szczeniak” – nagroda za drugoplanową rolę męską w filmie „Ziarno prawdy” na 4 Festiwalu Aktorstwa Filmowego we Wrocławiu
  • 2015 „Wielki Ukłon” – nagroda za całokształt twórczości na 11 Międzynarodowym Festiwalu Kina Autorskiego w Zielonej Górze
  • 2015 „Kryształowy Świecznik” – nagroda za wkład w budowę świeckiego państwa przyznana przez Marszałek Sejmu Wandę Nowicką
  • 2004 „TeleEkran” – nagroda przyznawana przez czytelników pisma „Tele Tydzień” w kategorii: ulubiona postać męska
  • 2004 nagroda za rolę Karola w spektaklu Teatru TV „Fryzjer” w reż. M. Pieprzycy na IV Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie
  • 2001 nagroda za najlepszą pierwszoplanową rolę męską w filmie „Jutro będzie niebo” w reż. J. Marszewskiego na XXVI Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni
  • 2000 nagroda za drugoplanową rolę męską w „Daleko od okna” w reż. J.J. Kolskiego na XXV Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni
  • 1986 nagroda za najlepszą pierwszoplanową rolę męską w filmie „Wielki bieg” w reż. J. Domaradzkiego i w „Jeziorze Bodeńskim” w reż. J. Zaorskiego na XI Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni
  • 1983 nagroda „Radar'83” za wyróżniającą się osobowość i walory warsztatowe za role w „Kordianie”, „Mefiście” oraz „Iwonie, księżniczce Burgunda” na Spotkaniu Poetyckim im. Edwarda Stachury w Toruniu

Książki edytuj

Poezja edytuj

  • Wiersze z aniołem – „C&T” (1997), (2001)
  • Słońce mruczy – Wydawnictwo „Bis” (2002)
  • Zebrane z powietrza – Dom Wydawniczy Rebis (2002)
  • Sto snów jednej nocy – Prospero (2003)
  • Ikony – Dom Wydawniczy Rebis (2004)
  • Świt – Dom Wydawniczy Rebis (2007)

Proza edytuj

  • Listy z Ameryki – „C&T”, (1999), „Rebis” (wyd. 2 popr., 2005)
  • Podgarbiony – Dom Wydawniczy Rebis (2001), (2002), (2003)
  • Dom Wergiliusza – Replika (2013)

Przypisy edytuj

  1. ↑ Nina Terentiew: Zwierzenia kontrolowane. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2004, s. 105. ISBN 83-7337-452-3.
  2. ↑ Tygodnik Prudnicki – Pieczyński z Prudnika [online], tygodnikprudnicki.pl, 15 lutego 2006 [dostęp 2018-07-11] (pol.).
  3. ↑ Nina Terentiew: Zwierzenia kontrolowane. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2004, s. 106. ISBN 83-7337-452-3.
  4. ↑ Nina Terentiew: Zwierzenia kontrolowane. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2004, s. 112–113. ISBN 83-7337-452-3.
  5. ↑ W Przystani – Na żywca z Krzysztofem Pieczyńskim rozmawia Robert Hojda. 2018-03-28/27. [dostęp 2018-04-09].
  6. ↑ Pieczyński: Nigdy nie spotkałem księdza z którym mógłbym porozmawiać o duchowości. Racjonalista.tv 2017-11-20. [dostęp 2018-02-08].
  7. ↑ Powidoki w bazie filmpolski.pl [dostęp: 2016-10-10]
  8. ↑ Zielona Karta (serial). [dostęp 2014-08-17].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Krzysztof_Pieczyński&oldid=70457024”