Wikipedia

Książę Egiptu

Książę Egiptu (ang. The Prince of Egypt) – amerykański animowany film religijny z 1998 roku w reżyserii Brendy Chapman, Steve'a Hicknera i Simona Wellsa na podst. Księgi Wyjścia, opowiadający o losach biblijnego Mojżesza[1].

Książę Egiptu
The Prince of Egypt
ilustracja
Gatunek

animowany, biblijny

Rok produkcji

1998

Data premiery

16 grudnia 1998
25 grudnia 1998 (Polska)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

99 minut

Reżyseria

Brenda Chapman
Steve Hickner
Simon Wells

Scenariusz

Philip LaZebnik
Nicholas Meyer

Główne role

Val Kilmer
Ralph Fiennes
Michelle Pfeiffer
Sandra Bullock
Jeff Goldblum

Muzyka

Stephen Schwartz
Hans Zimmer

Montaż

Nick Fletcher

Wytwórnia

DreamWorks Animation SKG

Dystrybucja

DreamWorks SKG

Budżet

70 000 000 USD

Przychody brutto

219 000 000 USD

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Fabuła edytuj

W Egipcie w czasach prześladowania Hebrajczyków za faraona Setiego I Jokebed, hebrajska matka postanawia uratować swojego nowonarodzonego syna przed śmiercią z rąk siepaczy faraona, wkładając go do koszyka i puszczając z biegiem rzeki. Dziecko zostaje znalezione przez żonę Setiego – Tuję, która zabiera go pałacu i nadaje imię Mojżesz. Wszystko to widzi jego siostra Miriam, która śledziła niebezpieczną drogę koszyka[2]. Lata później dorosły Mojżesz wychowany na dworze faraona oraz jego przybrany starszy brat i następca tronu Ramzes żyją beztrosko nie zważając na podległych im ludzi. Podczas szaleńczej jazdy rydwanami zniszczą budowaną świątynię, co się spotyka z gniewem Setiego. Zwłaszcza jest srogi dla Ramzesa, mówiąc że jako przyszły faraon musi być odpowiedzialny[3].

Czując się winnym Mojżesz podsuwa ojcu myśl, żeby dał Ramzesowi okazję do swojej odpowiedzialności. Wobec tego Seti mianuje Ramzesa księciem regentem i daje mu nadzór podlegają świątyniami Egiptu. Arcykapłani Hotep i Choi ofiarowują Ramzesowi piękną i porywczą Madianitkę Seforę. W rewanżu Ramzes mianuje Mojżesza głównym budowniczym i oddaje mu Seforę. Nocą Sefora ucieka z dworu, by wrócić do swych ludzi. Zaintrygowany Mojżesz podąża za nią do Goszen, gdzie mieszkają hebrajscy niewolnicy. Natyka tam na Miriam i ich brata Aarona, którzy go rozpoznają. Miriam uważa, że Mojżesz jako egipski książę wyzwoli ich lud. Ten nie wierzy w jej twierdzenia i decyduje się na ich aresztowanie, dopóki Miriam nie zaczyna śpiewać kołysanki Jochebed, przywołując pamięć bratu[4].

Zszokowany Mojżesz ucieka z powrotem do pałacu, gdzie z zgrozą odkrywa, że Seti przed laty rozkazał wymordować hebrajskie niemowlęta w obawie o powstanie coraz liczniejszych Hebrajczyków. Seti próbuje się wybielić, mówiąc że to byli tylko niewolnicy. Następnego dnia Tuja wyznaje prawdę Mojżeszowi o jego znalezieniu, którego tłumaczy darem bogów i pociesza go mówiąc, że wciąż jest traktowany jako część rodziny[5]. Podczas nadzoru odbudowywanej świątyni Mojżesz zwraca uwagę na ciężki los pracujących Hebrajczyków. Widząc jednego z nadzorców znęcającego nad starym niewolnikiem wbiega na platformę i niechcący zrzuca nadzorcę zabijając go na miejscu. Przerażony tym co zrobił, decyduje się uciec z Egiptu mimo próśb Ramzesa[6].

Przez wiele dni Mojżesz błąka się po pustyni. Przy studni pomaga madianickim dziewczętom z odganiającymi ich mężczyznami. Okazuje się, że ich starszą siostrą jest Sefora. Ich ojciec i najwyższy kapłan Madianitów Jetro przyjmuje pod swój dach Mojżesza, który żeni się z Seforą i staje się pełnowartościowym członkiem plemienia[7]. Pewnego dnia na wzgórzach Synaju Mojżesz podąża za zgubioną owcą do góry Horeb, gdzie objawia mu się hebrajski bóg w płonącym senesie i mianuje go tym, co ma dać Hebrajczykom wolność. Mimo swojej obawy Mojżesz postanawia wyruszyć do Egiptu, by wyprowadzić swoich rodaków z niewoli. Towarzyszy mu wspierająca go Sefora[8]. W rozbudowanym Egipcie Ramzes jako obecny faraon cieszy się na widok Mojżesza i ułaskawia go z zabicia nadzorcy[9].

Mojżesz prosi o uwolnienie swego ludu i przemienia swą laskę pasterską w węża, by zademonstrować moc Boga. Hotep i Choi swymi umiejętnościami iluzjonistycznymi przekonują Ramzesa, że też potrafią zmienić laski w węże. W rozmowie z Ramzesem na osobności Mojżesz wyrzeka się swego egipskiego dziedzictwa. Czując się zdradzonym Ramzes podwaja ciężar pracy Hebrajczyków, którzy winą obarczają Mojżesza. Jedynie Miriam wspiera swego brata[10]. Mojżesz rusza w stronę Nilu, którym płynęła królewska łódź i zmienia wodę w krew. Lecz kolejna iluzja arcykapłanów utwierdza Ramzesa w przekonaniu, że nie powinien wypuszczać Hebrajczyków. Wówczas Bóg zsyła na Egipt kolejne plagi, lecz Ramzes nie chce się ugiąć, uważając że tym samym okaże słabość jako faraon[11].

Mojżesz jest wzburzony, że przez upór Ramzesa cierpią niewinni Egipcjanie. Ostrzega go, że następna plaga może być znacznie przerażająca od poprzednich. Nocą Bóg odbiera życie pierworodnym egipskim dzieciom, w tym synowi Ramzesa. Oszczędza Hebrajczyków, którzy za instrukcjami Mojżesza naznaczyli baranią krwią swe domostwa. Załamany Ramzes uwalnia Hebrajczyków. Mojżesz pogrąża się w rozpaczy z powodu śmierci swego bratanka[12]. Rankiem on, Miriam, Aaron i Sefora wyprowadzają radujących się Hebrajczyków z Egiptu. Nad Morzem Czerwonym odkrywają, że mściwy Ramzes ściga ich ze swoją armią. Bóg zsyła słup ognia zatrzymujący armię, a laską Mojżesza rozstępuje morze. Po bezpiecznym przejściu Hebrajczyków na drugą stronę słup ognia znika i żołnierze mkną przez dno morza, lecz Bóg zamyka je zatapiając ich natychmiast, oszczędzając Ramzesa. Mojżesz ze smutkiem żegna się z bratem i prowadzi rodaków na górę Synaj, gdzie otrzymuje tablice z wyrytymi przykazaniami mówiącymi jak żyć moralnie. Unosi tablice, aby jego rodacy je mogli zobaczyć i odpowiadają to wielką radością[13].

Obsada głosowa edytuj

W oryginalnej wersji filmu swojego głosu udzielili, m.in.[14]:

Wersja polska edytuj

Opracowanie: Start International Polska
Reżyseria: Izabella Falewiczowa[14]
Dialogi polskie: Elżbieta Łopatniukowa[14]
Teksty piosenek: Antoni Marianowicz
Kierownik muzyczny: Marek Klimczuk
Dźwięk i montaż: Janusz Tokarzewski
Wystąpili:

Wykonanie piosenek:

Nagrody edytuj

Nagroda Kategoria Nominowani Wynik Źródło
Nagroda Akademii Filmowej Najlepsza muzyka w komedii/musicalu Stephen Schwartz i Hans Zimmer Nominacja [15]
Najlepsza piosenka When You Believe Wygrana
Nagrody Saturn Najlepszy film akcji/przygodowy/thriller Nominacja [16]
Najlepsza muzyka Hans Zimmer Nominacja
Złoty Glob Najlepsza muzyka Stephen Schwartz i Hans Zimmer Nominacja [1]
Najlepsza piosenka When You Believe Nominacja
Nagroda Annie Najlepszy film animowany Penney Finkelman Cox i Sandra Rabins Nominacja [17]
Wybitne osiągnięcie reżyserskie w produkcji fabularnej Brenda Chapman, Steve Hickner i Simon Wells Nominacja
Wybitne osiągnięcie w efektach animacji Jamie Lloyd (Krzew gorejący/Anioł zagłady) Nominacja
Wybitne osiągnięcie storyboardowe w produkcji fabularnej Lorna Cook Nominacja
Najlepszy aktor głosowy Ralph Fiennes Nominacja
Critics’ Choice Movie Awards Najlepszy film animowany Brenda Chapman, Steve Hickner i Simon Wells Wygrana [18]
Najlepsza piosenka When You Believe Wygrana
Nagroda Satelita Najlepszy film animowany lub łączący w sobie różne media Nominacja [19]
Najlepsza piosenka Hold Me, Thrill Me, Kiss Me, Kill Me Nominacja
Grammy Nagranie roku The Prince of Egypt: Music from the Motion Picture Nominacja [20]
Najlepsza kompozycja instrumentalna napisana dla filmu kinowego, telewizyjnego lub innej formy wizualnej When You Believe Nominacja

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b The Prince of Egypt (1998). Film Affinity. [dostęp 2023-04-16]. (ang.).
  2. ↑ Yolen 1998 ↓, s. 5-6, 10.
  3. ↑ Yolen 1998 ↓, s. 12-17.
  4. ↑ Yolen 1998 ↓, s. 19-25.
  5. ↑ Yolen 1998 ↓, s. 26, 30-33.
  6. ↑ Yolen 1998 ↓, s. 34-36, 39.
  7. ↑ Yolen 1998 ↓, s. 40, 43-45.
  8. ↑ Yolen 1998 ↓, s. 47-50.
  9. ↑ Yolen 1998 ↓, s. 52-54.
  10. ↑ Yolen 1998 ↓, s. 54-58.
  11. ↑ Yolen 1998 ↓, s. 60-62.
  12. ↑ Yolen 1998 ↓, s. 65-69.
  13. ↑ Yolen 1998 ↓, s. 70-80.
  14. ↑ a b c Książę Egiptu | Pełna obsada i twórcy. Filmweb. [dostęp 2019-12-05]. (pol.).
  15. ↑ The 71st Academy Awards (1999) Nominees and Winners. Academy of Motion Picture Arts and Sciences. [dostęp 2023-04-16]. (ang.).
  16. ↑ Past Saturn Awards. Saturn Awards. [dostęp 2023-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-14)]. (ang.).
  17. ↑ 27th Annual Annie Awards. Annie Awards. [dostęp 2023-04-16]. (ang.).
  18. ↑ The BFCA Critics’ Choice Awards :: 1998. Broadcast Film Critics Association. [dostęp 2023-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-12)]. (ang.).
  19. ↑ 1999 Awards [online], International Press Academy [dostęp 2023-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2008-09-14] (pol.).
  20. ↑ 42nd Annual GRAMMY Awards. Grammy. [dostęp 2023-04-16]. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Jane Yolen: Książę Egiptu. Michael Köelsch, Larry Navarro (ilustr.), Anna Olszewska-Marcinkiewicz (tłum.). Bratysława / Warszawa: Vydavateľstvo Slovart / Solis, 1998. ISBN 83-87112-04-6. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Książę_Egiptu&oldid=72052271”