Księstwo wołowskie

Księstwo wołowskie
(niem.)*Herzogtum Wohlau*
(czes.)*Volovské knížectví*
	1471-1504
Herb	Flaga
Stolica	Wołów
Data powstania	1471
Data likwidacji	1504
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Księstwo wołowskie
	Położenie na mapie Polski Księstwo wołowskie
	51°20′N 16°39′E/51,336667 16,644444

Ten artykuł od 2009-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Księstwo wołowskie – piastowskie księstwo na Dolnym Śląsku.

Historia

Było ono na początku częścią większego księstwa wrocławskiego. Po rozdrobnieniu Śląska w 1248 zostało połączone z księstwem głogowskim. Następnie na przeciąg aż 159 lat (1312-1471) z księstwem oleśnickim.

W latach 1471–1504 księstwo wołowskie stanowiło odrębne księstwo. W tym czasie w Wołowie ostatnie lata życia pod opieką swoich zięciów (ok. 1497-1504) spędził Jan II Szalony (1435-1504) - książę żagańsko-głogowski. Tutaj też zmarł 22 września 1504.

W 1495 Henryk I Starszy z Podiebradów za rodowe Podiebrady nabył księstwo oleśnickie wraz z Wołowem^[1]. W 1504 po śmierci Jana II Szalonego wróciło do księstwa ziębickiego, aby w 1517 zostać sprzedany bogatej rodzinie Thurzo, która zaledwie sześć lat później, w 1523 odsprzedała Wołów książętom legnickim.

W latach 1653–1664 Wołów ponownie uniezależnił się od sąsiadów.

Po śmierci Chrystiana (1618-1672), księcia wołowskiego (1664-72), który odziedziczył księstwo legnicko- brzeskie po swoich starszych braciach, jego żona Ludwika Anhalcka (1631-1680) otrzymała Wołów i Oławę jako oprawę wdowią i została regentką w imieniu małoletniego syna Jerzego Wilhelma (1660-1675).

Jerzy Wilhelm, ostatni w prostej linii śląski Piast zmarł w r. 1675 i księstwa: Wołów, Brzeg i Legnica zostały przejęte jako lenna przez Habsburgów, z pominięciem jego siostry Karoliny (1652 - 1707), ostatniej Piastówny oraz stryja Augusta hrabiego legnickiego (1627-1679), potomka ze związku morganatycznego.