Kuźniki (Wrocław)

Kuźniki (niem. Schmiedefeld) – osiedle w zachodniej części Wrocławia, w byłej dzielnicy Fabryczna. W granicach miasta od 1928 roku.

Kuźniki
Osiedle Wrocławia
Ilustracja
Stara część osiedla, ulica Świnoujska
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miasto

Wrocław

Data założenia

1991

W granicach Wrocławia

1928

Populacja (31.12.2022)
• liczba ludności


5 569[1]

Położenie na mapie Wrocławia
Położenie na mapie

Pierwsza wzmianka w 1288. W połowie XIV wieku 11-łanowy folwark. W 1845 miała 180 mieszkańców, dwór, folwark, 23 domy, gospodę, trzy zakłady rzemieślnicze, dwa sklepy. Stacja kolejowa na linii Wrocław Gł.-Rudna Gwizdanów (obecna linia kolejowa nr 273) powstała w Kuźnikach w 1874[2]. Do II wojny światowej istniała tam niewielka fabryka parowozów wąskotorowych Feldbahn- und Lokomotivfabrik Smoschewer & Co, później przemianowana na Budich[3].

Podczas oblężenia Festung Breslau w 1945 Kuźniki zajęte zostały przez Rosjan już w marcu, ale 29 marca doszło do kontrataku spadochroniarzy niemieckich. Użyli oni wówczas broni chemicznej (prawdopodobnie tabunu; ładunki z tym gazem nazywali Pissbeuteln, tj. dosłownie "worki z sikami") wrzucając je do piwnic zajętych przez obrońców tak, że później przez wiele dni przechodząc tamtędy trzeba było używać masek przeciwgazowych[4]. Armia Czerwona zajęła Kuźniki ponownie 1 kwietnia. Po 1945 przejściowo nosily one nazwę Hermanowo[5]

Kuźniki od południa i północy oddzielone są liniami kolejowymi nr 273 Wrocław - Szczecin od północy i nr 275 Wrocław - Gubinek od południa, krzyżującymi się na wschodzie osiedla. Od zachodu granicę stanowi rzeka Ślęza. Od południa Kuźniki graniczą z osiedlem Nowy Dwór. Na północny zachód od Kuźnik, oddzielone linią kolejową głogowską (mieści się tu na niej stacja Wrocław Kuźniki), leży osiedle Gądów Mały.

Główna część osiedla składa się z małych, 4-piętrowych bloków, wybudowanych około roku 1980. Na osiedlu są również grupy domków jednorodzinnych i szeregowców. Osiedle liczy 6600 mieszkańców. Główne ulice to: Żernicka, Hermanowska, Sarbinowska, Koszalińska, Dźwirzyńska, Majakowskiego, Międzyzdrojska oraz Kołobrzeska.

Na osiedlu znajduje się publiczna szkoła podstawowa nr 37 im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz kościół pw. św. Andrzeja Boboli[6].

Osiedle skomunikowane jest z resztą miasta dziennymi liniami autobusowymi komunikacji miejskiej o numerach: 122, 126, 129 i 149, jak również linią nocną 246[7].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Liczba mieszkańców zameldowanych we Wrocławiu w podziale na Osiedla - stan na 31 grudnia 2022 r.
  2. Zygmunt Antkowiak: Wrocław od A do Z. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1991. ISBN 83-04-03723-8. str. 168
  3. Bogdan Pokropiński. Parowozy wąskotorowe Budicha. „Świat Kolei” nr 1/2000(54), s. 18
  4. Norman Davies, Roger Moorhouse, Mikrokosmos. Portret miasta środkowoeuropejskiego, Andrzej Pawelec (tłum.), Kraków: „Znak”, 2002, s. 46, ISBN 83-240-0172-7, OCLC 830321866.
  5. Odkryta przypadkiem stara, polska mapa Wrocławia. Trudno uwierzyć, jak kiedyś nazywały się wrocławskie osiedla!
  6. Kontakt | Parafia pw. św. Andrzeja Boboli [online] [dostęp 2021-05-31].
  7. Przystanek: Królewska [online], www.um.wroc.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj