Kubrat Pulew

bułgarski bokser

Kubrat Wenkow Pulew (buł. Кубрат Венков Пулев; ur. 4 maja 1981) – bułgarski bokser. Wielokrotny amatorski mistrz kraju w wadze ciężkiej i superciężkiej, a także mistrz Europy w wadze superciężkiej z 2008. W 2009 przeszedł na zawodowstwo. Od maja 2012 jest mistrzem Europy EBU w wadze ciężkiej. Jest starszym bratem Terwela Pulewa.

Kubrat Pulew
Кубрат Пулев
Ilustracja
Pulev w 2018 r.
Pełne imię i nazwisko

Kubrat Wenkow Pulew

Pseudonim

Kobra

Data i miejsce urodzenia

4 maja 1981
Sofia

Obywatelstwo

Bułgaria

Wzrost

194 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

34

Zwycięstwa

31

Przez nokauty

14

Porażki

3 (2 KO)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Bułgaria
Mistrzostwa świata
brąz Mianyang 2005 waga superciężka
Mistrzostwa Europy
brąz Płowdiw 2006 waga superciężka
złoto Liverpool 2008 waga superciężka
  1. Bilans walk aktualny na 30 marca 2024.
Strona internetowa

Kariera amatorska

edytuj

Seniorską karierę zaczął w wadze półciężkiej (do 81 kg). W 2001 przeszedł do wagi ciężkiej (91 kg), w której był trzykrotnie mistrzem Bułgarii (2001, 2003, 2004). Na mistrzostwach świata nie odnosił jednak sukcesów. W 2001 przegrał w ćwierćfinale z Sułtanem Ibragimowem, a w 2003 w 1. rundzie z Odlanierem Solísem.

Następnie przeszedł do wagi superciężkiej, w której dwa razy zdobył krajowy czempionat (2005, 2008). W 2005 na mistrzostwach świata w Mianyang zdobył brązowy medal, przegrywając w walce o finał z Solísem (11:25). Sukcesu tego nie udało mu się powtórzyć dwa lata później w Chicago, gdy w 3. rundzie wyeliminował go Roberto Cammarelle (5:12).

W 2008 zakwalifikował się na igrzyska olimpijskie w Pekinie, jednak niespodziewanie odpadł z turnieju już po pierwszej walce przeciwko Kolumbijczykowi Óscarowi Rivasowi (5:11)[1]. Trzy miesiące później osiągnął największy sukces w amatorskiej karierze, gdy w Liverpoolu został mistrzem Europy w wadze superciężkiej. W finale pokonał na punkty (9:2) Rosjanina Dienisa Siergiejewa.

W 2009 roku w Mediolanie, w swoim piątym występie na mistrzostwach świata dotarł jedynie do ćwierćfinału, w którym ponownie uległ Cammarelle (6:12).

Kariera zawodowa

edytuj

Walka z Cammarelle była ostatnią w amatorskiej karierze Pulewa. Tydzień później, 19 września 2009 stoczył w Niemczech swój pierwszy zawodowy pojedynek. Na początkowym etapie profesjonalnej kariery Bułgar odniósł zwycięstwa, m.in. nad trzema byłymi zawodowymi mistrzami Europy: Mattem Skeltonem (2010), Paolo Vidozem (2010) i Jarosławem Zawrotnym (2011), a także nad Amerykaninem Travisem Walkerem w walce o pas IBF International (2011).

5 maja 2012 w niemieckim Erfurcie niepokonany Pulew zmierzył się o wakujące mistrzostwo Europy z Alexandrem Dimitrenko. Bułgar zdobył tytuł, nokautując rywala w 11. rundzie[2]. 29 września 2012 obronił pas, wygrywając przez nokaut z niepokonanym wcześniej Rosjaninem Aleksandrem Ustinowem. Stawką walki była ponadto pozycja pretendenta nr 1 do mistrzostwa świata IBF.

24 sierpnia 2013 w Mecklenburg-Vorpommern pokonał jednogłośnie na punkty Tony Thompsona.

14 grudnia 2013 na gali w Neubrandenburgu Pulew obronił interkontynentalny tytuł federacji IBF, pokonując przez techniczny nokaut w czwartej rundzie Amerykanina Joeya Abella[3].

15 listopada 2014 przegrał przez nokaut w 5 rundzie walkę o tytuł mistrza świata federacji IBF w wadze ciężkiej z Władimirem Kliczko[4]. Bułgar czterokrotnie był liczony.

27 października 2018 w Sofii pokonał jednogłośnie na punkty Hughie Fury'ego (21-2, 11 KO).

14 grudnia 2023 w Costa Mesie pokonał jednogłośną decyzją sędziowską Andrzeja Wawrzyka[5].

Osiągnięcia

edytuj

Boks zawodowy:

  • 2012- : mistrz Europy EBU w wadze ciężkiej
  • 2011- : międzynarodowy mistrz IBF w wadze ciężkiej

Boks amatorski:

  • 2008: Mistrzostwa Europy − 1. miejsce w wadze superciężkiej
  • 2008: Mistrzostwa Bułgarii − 1. miejsce w wadze superciężkiej
  • 2006: Mistrzostwa Europy − 3. miejsce w wadze superciężkiej
  • 2005: Mistrzostwa Świata − 3. miejsce w wadze superciężkiej
  • 2005: Mistrzostwa Unii Europejskiej − 2. miejsce w wadze superciężkiej
  • 2005: Mistrzostwa Bułgarii − 1. miejsce w wadze superciężkiej
  • 2004: Mistrzostwa Unii Europejskiej − 1. miejsce w wadze ciężkiej
  • 2004: Mistrzostwa Bułgarii − 1. miejsce w wadze ciężkiej
  • 2003: Mistrzostwa Bułgarii − 1. miejsce w wadze ciężkiej
  • 2001: Mistrzostwa Bułgarii − 1. miejsce w wadze ciężkiej
  • Puchar Strandża − 1. miejsce 2002, 2005, 2006, 2008

Przypisy

edytuj
  1. [http://web.archive.org/web/20100613074838/http://aiba.org/documents/site1/Olympics/C75W92.pdf BOXING SUPER HEAVY +91 KG DRAW SHEET]. AIBA.org. [dostęp 2011-04-07].
  2. Kubrat Pulev Stops Sascha Dimitrenko to Win European Heavyweight Title. boxinginsider.com, 5 maja 2012. [dostęp 2012-05-07]. (ang.).
  3. Wygrana Pulewa. boxinginsider.com, 14 grudnia 2013. [dostęp 2012-12-16]. (pol.).
  4. Władimir Kliczko pokonał Pulewa i obronił pas IBF. wp.pl, 15 listopada 2014. [dostęp 2014-11-15]. (pol.).
  5. Niesłychany przebieg walki Polaka w Ameryce. Tego nikt się nie spodziewał [online], sport.interia.pl [dostęp 2023-12-15] (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj