Kubuś i przyjaciele

Kubuś i przyjaciele (ang. Winnie the Pooh) – amerykański film familijny wytwórni Walt Disney Animation Studios w reżyserii Stephena Andersona i Dona Halla. Pozostaje ostatnią pełnometrażową produkcją studia wykonaną w tradycyjnej technologii animowanej, zgodnie ze strategią biznesową spółki na najbliższe lata[1][2][3].

Kubuś i przyjaciele
Winnie the Pooh
Ilustracja
Logo filmu
Gatunek

animowany
familijny

Rok produkcji

2011

Data premiery

15 lipca 2011
29 lipca 2011 (Polska)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

Oryginał: angielski
Wersja polska: dubbing

Czas trwania

63 minuty

Reżyseria

Stephen Anderson
Don Hall

Scenariusz

Burny Mattinson
A.A. Milne (autor postaci)

Główne role

Jim Cummings
Tom Kenny
Craig Ferguson
Travis Oates
Bud Luckey

Muzyka

Ścieżka dźwiękowa: Hans Zimmer
Piosenki: Robert Lopez, Jeff Marx

Montaż

Lisa Linder

Produkcja

Clark Spencer
John Lasseter (pr. wykonawczy)

Wytwórnia

Walt Disney Animation Studios
Walt Disney Pictures

Dystrybucja

Buena Vista Pictures Distribution

Budżet

30 000 000 USD

Przychody brutto

33 152 846 USD (świat)
26 692 846 USD (USA)

Poprzednik

Moi przyjaciele – Tygrys i Kubuś: Na rozśpiewanym pikniku (2009)

Kontynuacja

Krzysiu, gdzie jesteś? (2018)

Strona internetowa

Podstawą do napisania scenariusza filmu była powieść Kubuś Puchatek z 1926 autorstwa A.A. Milne’a. Fabuła filmu jest niemal identyczna jak w Niezwykłej przygodzie Kubusia Puchatka, jednak jest zdecydowanie mniej mroczna, a bardziej komiczna i prostsza, jak w oryginalnych książkach.

Producentem filmu jest Clark Spencer, a John Lasseter – producentem wykonawczym.

Scenariusz do filmu napisał Burny Mattinson, wieloletni współpracownik Disneya, który współpracował w produkcji kilku poprzednich filmów o Puchatku.

Produkcja filmu rozpoczęła się w 2009. Film ukazał się w Polsce 29 lipca 2011, jego dystrybutorem był Forum Film Poland.

Film wydany na DVD z dystrybucją CD Projekt i wyemitowany na kanałach: TVP2, TVP ABC, Puls 2, HBO, HBO 2, HBO 3, Disney Channel.

Fabuła

edytuj

Krzyś jak każde brytyjskie dziecko jest związany ze swymi zabawkami, a w szczególności z pluszowym misiem o imieniu Kubuś Puchatek. Narrator opowiada o ich wspólnych przygodach w Stuwiekowym Lesie spisanych w książce[potrzebny przypis]. Jednego dnia głodny Kubuś Puchatek wybiera się na poszukiwanie ukochanego miodu, gdy odkrył że jego zapasy są puste. Znajduje drzewo z pszczelim gniazdem w środku, wie jednak że pszczoły są terytorialne i chce je oszukać. Fortel się nie udaje, więc Kubuś salwuje się ucieczką. Niezrażony zamierza odwiedzić przyjaciół w nadziei, że mają miód. Odwiedza pluszowego osła Kłapouchego, który zgubił gdzieś swój ogon. Kubuś obiecuje odnaleźć zgubę. Ich zwierzęcy przyjaciel – pan Sowa sugeruje, by czymś zastąpić ogon Kłapouchego[4].

Krzyś organizuje konkurs, gdzie nagrodą dla uczestnika, który znajdzie odpowiedni zastępczy ogon dla Kłapouchego, jest garnek miodu. Żadna z prób nie kończy się sukcesem. Kubuś wciąż ma ochotę na miód i w tym celu idzie do domu Krzysia. Narrator zwraca mu uwagę na pozostawioną przez Krzysia wiadomość. Kubuś, nie umiejąc czytać ani pisać, zanosi ją do pana Sowy, gdzie z resztą mieszkańców Stuwiekowego Lasu – zwierzakiem Królikiem, pluszowymi Prosiaczkiem, Tygrysem, Kangurzycą i jej synem Maleństwem daje zastępstwo ogona Kłapouchego. Według pan Sowy napisane jest na niej, że Krzyś został porwany przez wielkiego, tajemniczego i podstępnego potwora, Bendezara. Królik obmyśla plan polegający na zebraniu wszystkich ulubionych rzeczy Bendezara i rozłożeniu ich w lesie tak, by zwabić go do wielkiego dołu. Mieszkańcy wyruszają z heroiczną odsieczą Krzysiowi[5].

Wszyscy zaczynają gromadzić ekwipunek i wykopują dziurę na polance. Jednak Tygrys, ku zdziwieniu narratora, postanawia wytropić Bendezara na własną rękę i bierze do pomocy pozostawionego przypadkowo przez resztę w tyle, Kłapouchego, któremu i tak jest wszystko jedno. Tygrys przebiera się za Bendezara, aby nauczyć Kłapouchego walki. Mając sprężynę zastępującą ogon, Kłapouchy odbija się w górę i szybuje wprost do wody. Z kolei Tygrys bierze omyłkowo swe ślady za te Bendezara i ucieka w popłochu. Tymczasem podczas rozstawiania pułapek, coraz bardziej głodny Kubuś z Prosiaczkiem natrafia na pszczeli ul i chce zdobyć upragniony miód. Zrzucają ul, z którego wylatują rozsierdzone pszczoły. Królik ich strofuje mówiąc, że ul nie należy do ulubionych rzeczy Bendezara. Kubuś jest głodny do tego stopnia, że ma halucynacje i sam wpada w zastawioną dla Bendezara pułapkę[6].

Reszta ze zdumieniem odkrywa Kubusia w środku i głowi jak go uratować. Kłapouchy pojawia z kotwicą na łańcuchu jako zastępczym ogonem. Królik uznaje, że ów ogon posłuży do wyciągnięcia Kubusia z dołu. Jednak kotwica i łańcuch są tak ciężkie, że ściągnęły ratowników prosto do pułapki. Do dołu nie trafia tylko Prosiaczek. Zostaje wysłany do poszukania czegoś, co pozwoli przyjaciołom wydostać z dołu, lecz nie jest na tyle mądry, by znaleźć coś odpowiedniego. Maleństwu przypomina się, że Krzyś ma w domu skakankę, więc Prosiaczek zmuszony jest iść przez las. Sowa wylatuje z dołu, aby dodać otuchy struchlałemu Prosiaczkowi, po czym zeskakuje z powrotem do dołu. Choć jasne jest, że nie potrzeba ratunku, nikt nie zwraca na to uwagi[7].

Prosiaczek rusza niepewnie przez las w stronę domu Krzysia. Po znalezieniu balonika, natrafia na Tygrysa biorąc za Bendezara i ucieka. Przerażenie udziela się Tygrysowi, który uznaje, że Bendezar musi czaić się za nim. Obu unosi w górę balonik i splątani runą do dołu, strącając przy tym znaki pisarskie książki. Kubuś używa ich jako drabiny do wydostania się z dołu i wszyscy za jego przykładem. Następnie spotykają Krzysia z balonikiem, wyjaśniającego, że nikt go nie porwał. Okazuje się, że​ pan​ Sowa źle przeczytał list, w którym w Krzyś napisał „będę zaraz”, jako że był w szkole z racji rozpoczęcia roku szkolnego. Balonik zostaje uznany za bohatera, który uratował ich z pułapki i pomógł odnaleźć Krzysia i otrzymuje garnek miodu, ku rozczarowaniu Kubusia[8].

W miarę poszukiwań Kubuś jest coraz bardziej głodny i dociera do domu pana Sowy. Uświadamia, że pan Sowa używał ogona Kłapouchego jako sznurka od dzwonka, nieświadom, do kogo on należy. Pozwala Kubusiowi wziąć ogon, ale oferuje mu również garnek miodu. Ten, ignorując swój głód, odrzuca ofertę i szybko oddaje ogon Kłapouchemu. W nagrodę wszyscy w Stuwiekowym Lesie ogłaszają Kubusia zwycięzcą konkursu na ogon i wręczają mu gigantyczny garnek miodu, ku jego wielkiej radości. Pod koniec dnia Krzyś chwali Kubusia za akt bezinteresowności, który oznajmia że nie będzie przynajmniej przez dłuższą chwilę[9]. Nocą Bendezar, który w rzeczywistości jest miły i łagodny, odkrywa szlak przedmiotów zastawionych przez Kubusia i jego przyjaciół. Zbiera je, by oddać je prawowitemu właścicielowi, lecz wpada do dołu[potrzebny przypis].

Wersja oryginalna[10]

edytuj

Wersja polska[11]

edytuj

W wersji polskiej udział wzięli:

Piosenki śpiewają:

Chór w składzie: Anna Frankowska, Edyta Krzemień, Kaja Mianowana, Marcin Mroziński, Łukasz Talik, Daniel Wojsa

Wydano album z piosenkami z filmu Kubuś i przyjaciele.

Wersja polska: SDI Media Polska
Reżyseria: Joanna Węgrzynowska-Cybińska
Dialogi: Joanna Serafińska
Teksty piosenek: Michał Wojnarowski
Kierownictwo muzyczne: Agnieszka Tomicka
Reżyseria i montaż dźwięku:

Kierownictwo produkcji: Beata Jankowska, Marcin Kopiec
Zgranie polskiej wersji językowej: Shepperton International
Opieka artystyczna: Aleksandra Sadowska
Produkcja polskiej wersji językowej: Disney Character Voices International, Inc.

Przypisy

edytuj
  1. Winnie the Pooh Returns. uk.movies.ign.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-14)]. - Movies News at IGN, 10.09.2009 [dostęp 29 sierpnia 2010].
  2. Disney skończył z tradycyjną animacją [online], Filmweb [dostęp 2020-09-13] (pol.).
  3. Walt Disney Company Currently Not Developing Any Hand-Drawn Animated Features [online], /Film, 6 marca 2013 [dostęp 2020-09-13] (ang.).
  4. Marsoli 2025 ↓, s. 2–21.
  5. Marsoli 2025 ↓, s. 29–50.
  6. Marsoli 2025 ↓, s. 51–68.
  7. Marsoli 2025 ↓, s. 69–77.
  8. Marsoli 2025 ↓, s. 79–89.
  9. Marsoli 2025 ↓, s. 90–96.
  10. Casting Notes: Jennifer Hudson is Winnie Mandela; Winnie the Pooh Voice Cast; Eric Dane in Burlesque; Stephen Root Gets Two Gigs. slashfilm.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-14)]. (ang.) - SlashFilm.com, 18.11.2009 [dostęp 29 sierpnia 2010].
  11. Kubuś i przyjaciele. Dubbing.pl, 2017-01-17. [dostęp 2025-05-02]. (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • Lisa Ann Marsoli: Kubuś i przyjaciele. Mario Cortes, Valeria Turati, Disney Storybook Artists (ilustr.), Ewa Tarnowska (tłum.), Fundacja im. Juliana Tuwima i Ireny Tuwim (użyczenie polskich nazw własnych). Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2025, seria: Kolekcja marzeń. ISBN 978-83-8385-112-9. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj