Kujno
Kujno – jezioro w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Sorkwity[1].
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Region | |
Wysokość lustra |
132,1 m n.p.m. |
Morfometria | |
Powierzchnia |
24 ha |
Głębokość • średnia • maksymalna |
|
Objętość |
684,3 tys. m³ |
Hydrologia | |
Rzeki zasilające | |
Rzeki wypływające |
Sobiepanka |
Położenie na mapie gminy Sorkwity | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu mrągowskiego | |
53°47′48″N 21°13′00″E/53,796667 21,216667 |
Położenie
edytujJezioro leży na Pojezierzu Mazurskim[2], w mezoregionie Pojezierza Mrągowskiego[3]. Do zbiornika wodnego od północy uchodzi Sobiepanka, która wcześniej wypływa z jeziora Lampasz. Ten sam ciek wypływa natomiast z południowej części akwenu i kieruje się do jeziora Dłużec. W okolicach brzegów położona jest wieś Grabowo[4].
Kujno leży na terenie zespołu przyrodniczo-krajobrazowego „Jeziora Sorkwickie” ustanowionego rozporządzeniem wojewody warmińsko-mazurskiego z dnia 9 sierpnia 2007 roku o powierzchni 4 460 ha[5]. Jest częścią najpopularniejszego szlaku kajakowego na Mazurach – szlaku rzeki Krutyni, który liczy 91 km[6].
Jezioro jest wykorzystywane gospodarczo przez Gospodarstwo Rybackie Mrągowo[7]. Leży na terenie obwodu rybackiego Jeziora Białe w zlewni rzeki Pisa – nr 36[8]. Na jego terenie obowiązuje strefa ciszy[7].
Morfometria
edytujWedług danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 24 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 2,8 m, a maksymalna to 6,0 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 132,1 m n.p.m. Objętość jeziora wynosi 684,3 tys. m³[2].
Inne dane uzyskano natomiast poprzez planimetrię jeziora na mapach w skali 1:50 000 według Państwowego Układu Współrzędnych 1965, zgodnie z poziomem odniesienia Kronsztadt. Otrzymana w ten sposób powierzchnia zbiornika wodnego to 26 ha, a wysokość bezwzględna lustra wody to 132,1 m n.p.m.[2]
Przypisy
edytuj- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 166, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ a b c Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 378, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726 .
- ↑ Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012. ISBN 978-83-61633-62-4.
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal 2 iMap ORTO. geoportal.gov.pl. [dostęp 2017-01-13].
- ↑ 1700 Rozporządzenie Nr 26 Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 9 sierpnia 2007 r. w sprawie w sprawie zespołu przyrodniczo-krajobrazowego „Jeziora Sorkwickie”.. „Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego”. 122, s. 6549–6550, 2007-08-14. Olsztyn: Wojewoda Warmińsko-Mazurski. ISSN 1508-4817. [dostęp 2017-01-13].
- ↑ Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Sorkwity, str. 33. Biuletyn Informacji Publicznej Gmina Sorkwity, 2014-08-29. [dostęp 2017-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ a b Wykaz jezior - Gospodarstwo Rybackie Mrągowo. [dostęp 2017-01-13].
- ↑ Sejmik Warmińsko-Mazurski: Plan ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego do 2021r, str. 39. parkikrajobrazowewarmiimazur.pl, 01–04.2011. [dostęp 2017-01-13].