Kukaracza
Kukaracza (gruz. კუკარაჩა, trb. kukaracza; ros. Дворец Посейдона) – mikropowieść Nodara Dumbadze z 1980, na motywach której w 1982 powstał film o tym samym tytule, w reżyserii Siko Dolidze i jego córki Keti Dolidze[1][2]. W 1985 powieść wydana została w Polsce w przekładzie Eugeniusza Piotra Melecha[3].
| Autor | |
|---|---|
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania | |
| Język | |
| Data wydania |
1980 |
| Pierwsze wydanie polskie | |
| Data wydania polskiego |
1985 |
| Wydawca | |
| Przekład |
Eugeniusz Piotr Melech (z j. ros.) |
Kukaracza to liryczna, pełna kolorytu, znakomicie oddająca klimat obyczajowy i swoisty gruziński humor, powieść z wątkiem sensacyjnym. Akcja rozgrywa się w Tbilisi na krótko przed wybuchem II wojny światowej. Autor ukazuje liczne środowiska dużego miasta, ich wzajemne powiązania, świat beztroskiej codzienności z perspektywy relacji dorastającego chłopca, w zetknięciu ze światem przestępstwa i zbrodni. To historia o miłości i lojalności, odwadze i zdradzie, w której ostatecznie tryumfuje dobro, szlachetność i sprawiedliwość – wartości, które ceni najwyżej Nodar Dumbadze, dając temu świadectwo całą swą twórczością, przepojoną głęboko humanistyczną i pełną optymizmu wiarą w piękno natury ludzkiej[4][5].
Przypisy edytuj
- ↑ Dumbadze Nodar, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2015-10-23].
- ↑ Cucaracha. [w:] filmaffinity [on-line]. [dostęp 2015-10-23]. (ang.).
- ↑ Kukaracza / Nodar Dumbadze. Biblioteka Śląska w Katowicach. [dostęp 2015-10-23].
- ↑ Kukaracza. Lubimyczytac.pl. [dostęp 2019-05-13].
- ↑ Cucaracha. Letterboxd. [dostęp 2019-05-13]. (ang.).