Bombina

(Przekierowano z Kumak)

Bombinarodzaj płazów bezogonowych z rodziny kumakowatych (Bombinatoridae).

Bombina[1]
Oken, 1816[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – kumak dalekowschodni (B. orientalis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Archaeobatrachia

Rodzina

kumakowate

Rodzaj

Bombina

Typ nomenklatoryczny

Rana bombina Linnaeus, 1761

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Europie, Turcji, zachodniej i wschodniej Rosji (populacje rozdzielone), Chinach, Korei i Wietnamie[7].

Charakterystyka edytuj

Gatunki z tego rodzaju są łatwo rozpoznawalne dzięki jaskrawemu wzorowi po brzusznej stronie ciała, ale w naturze łatwe do pomylenia z innymi płazami – gatunki tego rodzaju pokazują wspomniany wzór tylko w wypadku zagrożenia, aby ostrzec napastnika przed swoim jadem. Jad ten nie jest jednak silny i powoduje jedynie podrażnienie błon śluzowych.

Systematyka edytuj

Etymologia edytuj

  • Bombina: etymologia niejasna, Oken nie wyjaśnił znaczenia nazwy rodzajowej[2]; być może od średniowiecznołac. bombino „brzęczeć, buczeć”, od gr. βομβος bombos „brzęczenie”[8].
  • Bombinator (Bombitator[a]): łac. bombinator „brzęczyk”[8]. Gatunek typowy: Bufo igneus Laurenti, 1768 (= Rana bombina Linnaeus, 1761).
  • Glandula: łac. glandula „gruczoł”, zdrobnienie od glans, glandis „żołądź”[5]. Gatunek typowy: Bombinator maximus Boulenger, 1905.

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[7][9]:

W miejscach, gdzie obszary ich występowania nakładają się, spotykane bywają również mieszańce. Inny gatunek, kumak dalekowschodni (B. orientalis), bywa hodowany w terrariach[11].

Uwagi edytuj

  1. Nieuzasadniona poprawka Bombinator Merrem, 1820.

Przypisy edytuj

  1. Bombina, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b L. Oken: Lehrbuch der Naturgeschichte. T. 3: Zoologie. Cz. 2. Jena: August Schmid, 1816, s. 207. (niem.).
  3. B. Merrem: Versuch eines Systems der Amphibien. Marburg: J.C. Kreiger, 1820, s. 178. (niem.).
  4. J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München, Stuttgart und Tübingen: In der J.G. Cotta’scchen Buchhandlung, 1830, s. 206. (niem.).
  5. a b W.-s. Tian & Q.-x. Hu. Taxonomical studies on the primitive anurans of the Hengduan Mountains, with descriptions of a new subfamily and subdivision of Bombina. „Acta Herpetologica Sinica”. 4 (3), s. 220, 223, 1985. (ang.). 
  6. A. Dubois. Miscellanea nomenclatorica batrachologica (XII). „Alytes”. 5, s. 97–98, 1987. (ang.). 
  7. a b Darrel R.: Bombina Oken, 1816. [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2023-10-31]. (ang.).
  8. a b Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 33, OCLC 637083062 (ang.).
  9. Bombina pachypus: Apennine Yellow-bellied Toad. [w:] AmphibiaWeb [on-line]. University of California, Berkeley, CA, USA, 2012. [dostęp 2023-10-31]. (ang.).
  10. a b c d W. Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 105–107, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0043-4.
  11. Thomas van Kampen: Terrarium. Poradnik dla początkujących. Warszawa: MULTICO, 1999. ISBN 83-7073-229-1.