Kurcz (herb szlachecki)
Kurcz – polski herb szlachecki.
Opis herbu edytuj
Herb występował w kilku wariantach:
Kurcz (właśnie): W polu czerwonym srebrna litera T wywrócona, rozdarta i pod rozdarciem przekrzyżowana; z lewej jej strony półksiężyc złoty rogami w prawo, z prawej gwiazda złota sześciopromienna. Klejnot: trzy pióra strusie.
Kurcz odmienny Mazepy (cz. Kołodyn albo Mazepa II wedł. J. Ostrowskiego): W polu czerwonym między dwoma półksiężycami złotymi rogami do siebie srebrna litera T wywrócona, rozdarta i pod rozdarciem przekrzyżowana. Klejnot: trzy pióra strusie.
Według W. Wittyga istniały trzy odmieny herba Kurcz trzech gałęzi rodziny kniaziowskiej Kurcewiczów. Według J. Ostrowskiego istniały: kniaziowska odmiana herba Kurcz z Pogonią litewskią i z mitrą książęcą (cz. Koryatowicz-Kurcewicz książę albo Pogoń litewska odm.) i kniaziowska odmiana herbu hetmana Mazepy-Koledyńskiego z mitrą książęcą (cz. Mazepa I).
Herbowni edytuj
Kurcewicz (Koryatowicz-Kurcewicz), Bułyha (Bułyha-Kurcewicz), Bielski, Brzeski, Bułykabułat, Ganecki[1], Kniaź, Kurcz, Kurczewicz, Mazepa-Koledyński (Mazepa-Kołodyński), Opnowicz (Opanowicz, Oponowicz), Taras.
Znani herbowni edytuj
- Kurcewicz Michał, książę, sędzią włodzimierski w 1554, w 1569 podpisał akt na wcielenie Wołynia do Korony.
- Kurcewicz-Bułyha Dymitr, książę, w 1569 podpisał akt na wcielenie Wołynia do Korony, w 1572 ma sprawę z kniazem Kurbskiem o zabójstwie służącego, podstarości białocerkiewski, zm. 1596.
- Kurcewicz Iwan (cz. Job), w zakonie Ezechiel, książę, podstarości czerkaski 1601, a białocerkiewski 1609, igumen trachtemirowski, a potem dermański, władyka (biskup) włodzimierski 1621, władyka (arcybiskup) suzdalski, kałuski i tarusski 1625 (patriarchat moskiewski), zm. 1642.
- Mazepa Stefan, podczaszy czernichowski 1629, ojciec hetmana.
- Mazepa Iwan, dworzanin królewski 1662, z generalnego esauła hetman kozaków ukraińskich 1687, zm. 1709.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Dźmitry Matviejčyk: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 4. Miensk: Беларусь, 2016, s. 149-150. ISBN 978-985-01-1175-3. (biał.). (pol.)
Bibliografia edytuj
- K. Niesiecki: Herbarz Polski. Wydał J.-N. Bobrowicz. Lipsk: 1839-1849.
- S. Uruski: Rodzina: herbarz szlachty polskiej. Warszawa: 1911.
- J. Ostrowski: Księga Herbowa Rodów Polskich.
- W. Wittyg: Nieznana szlachta Polska i jej herby. Kraków: 1908.
- J. Wolff. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czeternastego wieku. Warszawa: 1895.
- Наталя Яковенко: Українська шляхта з кiнця XIV до середини XVII століття. Волинь i Центральна Україна. Київ: 2008. (ukr.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Herb Kurcz z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Mazepa z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla