Kurt Walter

niemiecki astronom

Kurt Walter (ur. 22 września 1905 w Reutlingen, zm. 16 października 1992 w Tybindze) – niemiecki astronom.

Kurt Walter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 września 1905
Reutlingen

Data i miejsce śmierci

16 października 1992
Tybinga

profesor doktor habilitowany nauk astronomia
Specjalność: astrofizyka
Doktorat

1928 – astronomia

Habilitacja

1932 – astronomia

Profesura

1941

Życiorys

edytuj

Studiował matematykę i fizykę w Stuttgarcie, a następnie astronomię w Królewcu. Tamże w 1928 roku obronił doktorat, a w 1932 roku habilitował się. Zatrudniony po studiach w Królewcu jako rachmistrz, przez krótki czas zajmował się obserwacjami przy użyciu koła południkowego, służbą czasu i pracami obliczeniowymi, jednak w późniejszych latach głównym przedmiotem jego zainteresowań naukowych były ciasne układy podwójne gwiazd, ich fotometria i zagadnienia związane z wymianą materii między składnikami. W 1937 roku został zatrudniony na etacie naukowym w obserwatorium w Poczdamie, w listopadzie 1941 roku uzyskał tytuł profesora na uniwersytecie berlińskim[1].

W październiku 1941 roku (będąc członkiem NSDAP[2][3]), został przez niemieckie władze okupacyjne w Polsce mianowany dyrektorem obserwatorium krakowskiego (po wcześniejszym usunięciu z tego stanowiska prof. Tadeusza Banachiewicza). Od początku 1942 roku oficjalnie objął stanowisko „zarządcy komisarycznego” (w praktyce dyrektora) wszystkich polskich obserwatoriów astronomicznych znajdujących się na terenie Generalnego Gubernatorstwa (w Krakowie, Lwowie i Warszawie oraz stacji obserwacyjnych na Lubomirze i Popie Iwanie[4]). W drugiej połowie 1943 i na początku 1944 służył w wojsku[5].

Zachowały się informacje świadczących o tym, że podczas pełnienia tej funkcji okazywał on dużą solidarność z polskimi astronomami. Pisze o tym m.in. Konrad Rudnicki: jest faktem, że Walter, będący – owszem – członkiem NSDAP, nie splamił się żadnym własnym zarządzeniem antypolskim, a wykonywanie takich zarządzeń odgórnych raczej łagodził wskazówkami wykonawczymi lub patrzeniem przez palce na sposób ich wykonywania[6][7]. Z drugiej strony, Walter próbował wywieźć instrumenty astronomiczne znajdujące się w lwowskim obserwatorium i ewakuować personel naukowy krótko przed zajęciem tego miasta przez wojska radzieckie[8].

Po zakończeniu wojny pracował początkowo jako bibliotekarz w Stuttgarcie, a następnie (w latach 1962–1972) jako profesor astronomii w Tybindze. W późniejszym okresie prowadził obserwacje fotometryczne w obserwatorium ESO w La Silla w Chile (zajmując się układami podwójnymi typu Algola i W UMa)[9].

Zmarł 16 października 1992 roku w Tybindze.

Przypisy

edytuj
  1. The multinational history of Strasbourg astronomical observatory, Springer 2005, s. 126, ISBN 978-1-4020-3643-9, ISBN 1-4020-3643-4.
  2. Jan Gadomski, Losy obserwatoriów polskich w czasie wojny, „Urania”, 18 (1–2), 1946, s. 3–4 [dostęp 2025-01-23].
  3. Eugeniusz Rybka, Eugeniusz Rybka: kronika mego życia, Fontes Rerum ad Historiam Scientiae Spectantium. Series Recentior, Warszawa: Instytut Historii Nauki Polskiej Akademii Nauk : Oficyna Wydawnicza Aspra-JR, 2024 (vol. 17), s. 379, ISBN 978-83-965210-6-4 [dostęp 2025-05-21].
  4. Eugeniusz Rybka, Eugeniusz Rybka: kronika mego życia, Fontes Rerum ad Historiam Scientiae Spectantium. Series Recentior, Warszawa: Instytut Historii Nauki Polskiej Akademii Nauk : Oficyna Wydawnicza Aspra-JR, 2024 (vol. 17), s. 381, 393, ISBN 978-83-965210-6-4 [dostęp 2025-06-05].
  5. Eugeniusz Rybka, Eugeniusz Rybka: kronika mego życia, Fontes Rerum ad Historiam Scientiae Spectantium. Series Recentior, Warszawa: Instytut Historii Nauki Polskiej Akademii Nauk : Oficyna Wydawnicza Aspra-JR, 2024 (vol. 17), s. 391–393, ISBN 978-83-965210-6-4 [dostęp 2025-06-05].
  6. Konrad Rudnicki, Z historii uniwersyteckiego obserwatorium astronomicznego we Lwowie. bazhum.icm.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-27)]..
  7. Horst Mauder. Nachrufe: Kurt Walter. „Mitteilungen der Astronomischen Gesellschaft”. 76, s. 9, 1993. (niem.). 
  8. Eugeniusz Rybka, Eugeniusz Rybka: kronika mego życia, Fontes Rerum ad Historiam Scientiae Spectantium. Series Recentior, Warszawa: Instytut Historii Nauki Polskiej Akademii Nauk : Oficyna Wydawnicza Aspra-JR, 2024 (vol. 17), s. 393–399, ISBN 978-83-965210-6-4 [dostęp 2025-06-05].
  9. Kurt Walter, New Observations of Close Binary Systems.

Bibliografia

edytuj
  • Horst Mauder. Nachrufe: Kurt Walter. „Mitteilungen der Astronomischen Gesellschaft”. 76, s. 9, 1993. (niem.). 
  • Andre Heck, The multinational history of Strasbourg astronomical observatory, Springer 2005, s. 126, ISBN 978-1-4020-3643-9, ISBN 1-4020-3643-4.