Kościół klepkowy w Kvernes (Kvernes stavkirke) – kościołów klepkowych w Norwegii, wzniesiony przed 1432 rokiem. Stoi na brzegu Kvernesfjorden, we wsi Kvernes, w gminie Averøy, w okręgu Møre og Romsdal.

Kościół w Kvernes
Kvernes stavkirke
Ilustracja
Widok od strony południowej, widoczne dodatkowe podpory zewnętrzne
Państwo

 Norwegia

Miejscowość

Kvernes

Wyznanie

protestanckie

Kościół

Norwegii

Położenie na mapie Møre og Romsdal
Mapa konturowa Møre og Romsdal, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół w Kvernes”
Położenie na mapie Norwegii
Mapa konturowa Norwegii, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół w Kvernes”
Ziemia63°00′19,6755″N 7°43′18,5312″E/63,005465 7,721814

Prawdopodobnie kościół istniał od XII-XIII w., ale obecna świątynia jest poświadczona w biskupich rejestrach podatkowych w 1432 roku. Z oryginalnego kościoła klepkowego pozostała nawa, długa na 16 m i szeroka na 7,5 m. Ściany wzdłużne, oprócz narożnych filarów podtrzymujących dach, mają też filary dodatkowe, a od południowej strony dach podparty jest dodatkowo skośnymi belkami opartymi o ziemię. Nie wiadomo, czy są one częścią pierwotnej konstrukcji i czy znajdowały się kiedyś także z drugiej strony. W 1633 roku miała miejsce znacząca przebudowa: rozebrano stare prezbiterium i wzniesiono nowe, równie szerokie jak nawa, i o konstrukcji zrębowej, a także baptysterium, o konstrukcji słupowej. Przeniesiono także wejście do nawy ze strony zachodniej na południową. W 1648 roku wzniesiono nową wieżyczkę. Nowy kościół został zbudowany 1 893 roku, ale stavkirke nie został rozebrany i wciąż odprawiane są w nim czasem nabożeństwa, zwłaszcza śluby i chrzciny[1].

Ołtarz pochodzi z 1475 roku, stoją w nim figury Matki Boskiej i Św. Anny z Dzieciątkiem; w 1695 roku zyskał barokową oprawę z figurami Mojżesza, trzymającego tablice z Dekalogiem i Jezusa, trzymającego chorągiew zwycięstwa. Całość ma postać hybrydalną, łączącą motywy katolickie i protestanckie. Podczas przebudowy w 1633 roku kościół został bogato ozdobiony malowidłami ściennymi, za które zapłacił (podobnie jak za nowe ławki i okna) ówczesny pastor, Andreas Ericksen. Pastora upamiętnia tablica w kościele umieszczona tam przez wdowę po nim, a także jego monografy na ławkach i za ołtarzem, koło herbu królestwa Danii i Norwegii[1].

Przypisy edytuj

  1. a b Eva Valebrokk: Norway’s stave churches: architecture, history, and legend. Boksenteret, 1993, s. 85–87. ISBN 82-7683-011-0.

Linki zewnętrzne edytuj